ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΔΙΑΥΛΟΣ

Το όνομα Σατανάς είναι η μετάφραση της εβραικής λέξης αντίπαλος.
Ο Π. Κράσσα αναφέρει ότι οι σημίτες Άραβες πίστευαν πως ο ΣΕΘ ,που αργότερα
έγινε ο αιγυπτιακός τυφώνας ΣΕΤ ,ήταν ένας από τους επτά αγγέλους.
Βέβαια το ΣΕΤ , κατά τον Θ. Αξιώτη έχει ταυτιστεί με το μυθολογικό Τυφώνα ,που
είναι αντίπαλος των ηλιακών θεών Δία, Απόλλωνα κλπ.
Στις μέρες μας έχει ταυτιστεί με τον Σατανά ή Σειτάν ή Εωσφόρο, δηλαδή τον Διάβολο.
Ο Πλάτων στον ''Τίμαιο'' τοποθετεί πάνω από την Γη, τη Σελήνη και τον Ήλιο. Ενώ σε μια ανώτερη κλίμακα του ουρανού που αφορά τα ουράνια σώματα βάζει τον Εωσφόρο και τον Ερμή.
Το γεγονός αυτό μας δίνει μια διαφορετική αντίληψη πάνω στο όνομα αυτό.
Για να κατανοήσουμε τις αρχαίες αντιλήψεις σχετικά με τον ουρανό θα πρέπει να διαπιστώσουμε πως οι αρχαίοι φαντάζονταν τον ουρανό.
Οι αρχαίοι θεωρούσαν τον ουρανό στερεωμένο σαν τεράστιο μανιτάρι με το μίσχο του (δίαυλος) πάνω από τις πύλες του Άδη. Μέσα σ' αυτό το δυναμικό πεδίο της Στύγας(Μέδουσα) υπάρχει μια μαύρη τρύπα (Τυφώνας).
Ο Berlitz Charles τονίζει ότι ο χώρο-χρόνος καμπυλώνεται γύρω από την Γη στα σημεία των δυο τριγώνων του διαβόλου (Πουέρτο Ρίκο) και της Ερυθράς .
Αν ανατρέξουμε σε όλες τις θρησκευτικές δοξασίες από τους ''υιούς του θεού'' μέχρι το Σατανά
και τα κέρατά του,θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπάρχει κάτι που ονομάζεται ''ορίζοντας συμβάντων''.
Άραγε ο θεός γιατί δεν κατέστρεψε το Σατανά εντελώς;
Στην Βίβλο αναφέρεται πως ο θεός αναγκάστηκε να πετάξει τους αποστάτες αγγέλους σ' ένα μέρος που ήταν ''πύρινος κλίβανος''.
Μια ενδιαφέρουσα εξήγηση πάνω στο ζήτημα αυτό δίνει ο ΤΖ.ΤΑΙΗΛΟΡ: ''...Ο Σατανάς και οι οπαδοί του ήταν ξένοι, ανυπάκουοι στον αρχηγό τους και τιμωρήθηκαν απ' αυτόν, που τους έριξε μέσα στην πηγή ενέργειας της μαύρης τρύπας .Σαν τέτοιοι, θα φαίνονται να χάνονται από τη θέα, αλλά η εικόνα τους θα παρέμεινε παγωμένη, πάνω στον ορίζοντα συμβάντων της μαύρης τρύπας...”
Επομένως η ιδέα του κακού όπως εμείς την αντιλαμβανόμαστε ίσως να μεταφέρθηκε εδώ από μακρινά σημεία του γαλαξία μας.



ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ


ΤΖ.ΤΑΙΗΛΟΡ:''ΟΙ ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΕΙΣ ΔΙΑΣΤΗΜΙΚΕΣ ΡΟΥΦΗΧΤΡΕΣ”,ΕΚΔ. ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ,ΑΘΗΝΑ,1980.
BERLITZ CHARLES:'' ΧΩΡΙΣ ΙΧΝΗ”,ΕΚΔ. ΡΑΠΤΗΣ,ΑΘΗΝΑ,1977.
ΚΡΑΣΣΑ ΠΕΤΕΡ:'' ΟΙ ΘΕΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΑΣΤΡΑ”,ΕΚΔ. ΝΟΤΟΣ,ΑΘΗΝΑ,1978.
ΑΞΙΩΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ:''ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΕΙΡΙΟ”,ΕΚΔ. ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ,ΑΘΗΝΑ ,2005.