"Κάτι για το τίποτε..."

Γράφει ο Ελισσαίος

Η αληθινή γνώση αποτελεί το μέσον της συνειδητής εξέλιξης, καθώς η αντίληψη εξελίσσεται από τις ιδέες που αποκτούν δική τους ζωή. Πρέπει να κοπιάσουμε για να καταφέρουμε να ενεργοποιήσουμε το μηχανισμό εξέλιξης της συνείδησης. Για παράδειγμα η αρχή του παρόντος χρόνου έχει κατά μια άποψη μυστικιστικό χαρακτήρα. Κάτι που η σύγχρονη αντιθειστική επιστήμη το αγνοεί, διότι κατι τέτοιο δεν είναι δυνατόν να συμπορευτεί με τέτοιοου είδους θεωρίες, όπως το απόλυτο υλιστικό δόγμα που εκφράζει η σύγχρονη επιστήμη.
Πως είναι δυνατόν να γνωρίζουμε την κινητική ενέργεια και όχι την ζωτική ενέργεια;
Μήπως η επιστήμη σήμερα στηρίζεται σε σαθρά θεμέλια;
Οι αρχαίοι σοφοί περιέγραφαν τον άνθρωπο ως σύνθεση τριών διαφερετικών υπάρξεων, όπου κάθε ύπαρξη διέθετε το δικό της σώμα. Την έδρα της πνευματικής ύπαρξης την τοποθετούσαν στο κεφάλι, εκεί το αίμα αποκτούσε πνευματική διάσταση, μέσω της ζωτικής ενέργειας που εμπλουτιζόταν πριν συνεχίσει την πορεία του προς τις υπόλοιπες υπάρξεις.
Στην πραγματικότητα οι παραπάνω αντιλήψεις είναι δύσκολο να γίνουν αποδεκτές από το επιστημονικό και ακαδημαικό καταστημένο, αφού έχει ενστερνιστεί είτε ενδυνείδητα, είτε υποσυνείδητα ένα καθαρά μηχανικό ομολογισμό, που αρνήται οποιαδήποτε ευφυία στο σύμπαν.
Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι από εμας ζούμε στο κλουβί μιας συμβατικής συνειδητότητας.
Σκεφθείτε την άρνηση και την απόρριψη που δέχεται ένας άνθρωπος ο οποίος θα κατορθώσει να απορροφήσει ένα σημαντικό κομμάτι της αρχαίας γνώσης, και που θα αφήσει τον εαυτό του να διατυπώσει της προσωπικές του ανακαλύψεις που θα πλαισιώνονται από την διασικασία της Φώτισης.
Η γνώση αυτή ανήκει σε όσους δώσουν την μάχη για να την κατακτήσουν και να την μεταβιβάζουν στην ανθρωπότητα.
Εν κατακλείδι, ο στόχος του κάθε σκεπτόμενου άνθρώπου είναι η εξέλιξη της συνείδησης και εμπεριέχει δοκιμασία.
"Η συνείδηση δεν μπορεί να εξελιχθεί αδυνειδήτως", υποστηρίζει ο Τζ.Ι.Γκουρτζίεφ.
Ο τρόπος που σκέφτεται ένας άνθρωπος έχει σχέση με το ρυθμό της αντίληψης που καθορίζεται από την ταξινόμηση σκεψεών του, αλλά και την εξέλιξη αυτών.
Σήμερα οι άνθρωποι μετατράπηκαν σε καταναλωτές και όλα αποτιμούνται σε χρήμα και σε ποσότητα. Ο υλισμός έχει μολύνει την ανθρώπινη σκέψη.
Ωστόσο ο σκεπτόμενος άνθρωπος προκειμένου να φθάσει το στόχο του θα πρέπει να διαλογιστεί με θέματα που σπανίως παρουσιάζονται δε αποκρυφιστικές και εσωτεριστικές διδασκαλίες.