Aπόλλων-Διόνυσος

Γράφει ο Νικ. Αλ .Αργυρίου

Ο Απόλλωνας κατά τον Πλάτωνα είναι το θεικό μέρος, η θεική ουσία  του κάθε ανθρώπου.
Το όνομα ΑΠΟΛΛΩΝ συνδέεται με το όνομα ΑΠΟΛΟΥΩΝ (εξαγνίζων) και με το όνομα ΑΠΟΛΛΥΝΑΙ (καταστρέφειν).
Ο Απόλλων είναι ο δημιουργός της ταυτόχρονης κινήσεως των "ΟΜΟΠΟΛΩΝ" και, από το όνομα ΟΜΟΠΟΛΩΝ  που  είναι το πραγματικό όνομα του Απόλλωνα, με φαινομενικά "αυθαίρετο" τρόπο το "ΟΜΟ" μετατρέπεται σε "Α", με την παρεμβολή ενός ακόμη Λ. Έτσι προκύπτει το όνομα ΑΠΟΛΛΩΝ  (Πλάτων : Κρατύλος, 405C).
Ο Πλούταρχος ιεροφάντης στο μαντείο των Δελφών στο έργο του περί του Ε του εν Δελφοίς, αποκωδικοποιεί ακόμα περισσότερο το ζήτημα:
"Την μεν  μεταβολή σε πυρ (ενέργεια ή φωτιά), οι σοφοί την ονόμασαν Απόλλων, εξαιτίας του άσπιλου χαρακτήρα. Την δε μεταβολή αυτής της ενέργειας (πυρ, φωτιά) εις νερό, γη, αστέρια, γενέσεις φυτών και ζώων, υπαινίσσονται τον τεμαχισμό των παθών και τις μεταβολές την ονόμασαν Διόνυσο, Ζαγρέα, Νυκτέλιο και Ισοδαίτη..."
Ο Απόλλων είναι ο Ηλιακός Λόγος, η άμεση εκδήλωση της αποκάλυψης του Πατέρα.
Από το Ένα παράγεται η πολλαπλότητα. Γι' αυτό από την θυσία του Πατρός του ο Ήλιος-Υπερίωνας ονομάζεται Απόλλων, διότι αποκρούει την πολλαπλότητα και δεν παραδέχεται το πλήθος...
Ο Διόνυσος από την άλλη αποκαλείται στους ύμνους των Ορφικών το "αιώνιο μάτι" που βλέπει τα πάντα. Είναι ο δυναμικός θεός της εξέλιξης, όπου διασπείρεται σε άπειρα κομματάκια μέσα στην χοντροειδή ύλη και εύστοχα συμβολίζεται με έναν κύκλο με το κέντρο του.
Ο Ιησούς Χριστός να σας θυμίσω ότι έλεγε " Αν ο σπόρος δεν πέσει στην γη και δεν πεθάνει δεν μπορεί να φέρει καρπούς".
Ύπηρχε πάντα μέσα στην ελληνική φιλολογία ένας ριζικός ανταγωνισμός μεταξύ του Απολλώνειου και Διονυσιακού στοιχείου, άλλά είναι πραγματικά έτσι;
Αν μπορούσαμε να μπούμε στα άδυτα της Ελευσίνας και των Δελφών θα συναντούσαμε τον Απόλλων και τον Διόνυσο, αυτά τα δυο αδέρφια, το αιώνιο δίπολο των κοσμικών δυνάμεων στην πρόσκληση της ανθρώπινης θέλησης
Ο Ιησούς Χριστός να σας θυμίσω ότι έλεγε " Αν ο σπόρος δεν πέσει στην γη και δεν πεθάνει δεν μπορεί να φέρει καρπούς".
Ένας άνθρωπος που βρίσκεται μακριά από δογματισμούς και μίση, μπορεί να διακρίνει το δρόμο της αλήθειας...