Στα Άχραντα μυστήρια του Σείριου, όταν μεσουρανούσε το "Ιερό μανιτάρι" του Ήλιου του μεσονυχτίου, ο οίνος και το νέκταρ έπαιρναν την συμβολική σημασία που αντιστοιχούσε στο "Δέντρο της Ζωής" (Μέδουσα- μανιτάρι).
Ακόμη υπάχουν πολλοί συμβολισμοί για το ιερό Δέντρο και την προέκτασή του ως προς το θεικό Σώμα και Αίμα στους πιστούς.
Ωστόσο στους αποσυμβολισμούς με την πάροδο των αιώνων από την ιερατική γραφή παραφράστηκε, το "ιερό μανιτάρι" ως "μυγοσκοτώστρα". Έτσι παρατηρούμε λ.χ την γαλλική λαική ονομασία της amanita muscaria να είναι "truemouches", δηλαδή μυγοσκοτώστρα.
Εκείνος, λοπόν, που έδωσε σ' αυτό το είδος μανιταρίου το λατινικό όνομα "musca" (μύγα) είναι ο Σουηδός βοτανολόγος Λιναίους.
Στην Ολυμπία , πριν από τους αγώνες, έκαναν θυσία στο θεό Μυιώδη, με αποτέλεσμα να φεύγουν όλες οι μύγες από το στάδιο.
Είναι φανερό ότι σε ανατολή και δύση ο Ήλιος-Ζεύς ή Μπάαλ Ζεβούβ, μετά από μια σειρά από μεταφραστικά λάθη έγινε "εντομοκτόνο των μυγών".
Το μανιτάρι (μύκη) από το νέκταρ των θεών και ο μυς (muscle), έγινε μύγα ( mouche).
Συγκεκριμένα το "μυώ" (εισάγω στα μυστήρια) και το μυώδης ( ρωμαλέος), έχει σχέση με το Ιερό Δέντρο και όχι με τις μύγες.
Ο Λουκιανός έγραψε ένα ολόκληρο έργο με τίτλο: " Μύγας Εγκώσμιο" ( Μuscae encomium).
Γενικότερα το νέκταρ (αμβροσία ) είχε την ίδια συμβολική σημασία με το κρασί. Η λέξη νέκταρ αντίστοιχα στα Σουμεριακά είναι Nam-tar, που σημαίνει δαίμονας ή μανιτάρι. Eνώ ο Nam-tar-agar,
σημαίνει χρησμοδότης δαίμονας. Το ενδιαφέρον είναι πως στα αιγυπτιακά ο Άγκα ήταν ο σκυλοκέφαλος Άνουβις που βασίλευε στον Άδη. Όμως για να φθάσει κανείς στον ουράνιο παράδεισο πρεπει πρώτα να περάσει τις πύλες του Άδη...
Δημοσίευση σχολίου
Blogger Facebook