ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ "ΤΙΠΟΤΑ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΙΚΟ ΣΟΥ"....

"....Δεν ήταν η πρώτη φορά που ξέφευγα από τα ερείπια του κατεστημένου κάστρου μου, που κατέστρεψα πριν χρόνια. Πέρα από εκεί απλώνονται απέραντοι κόσμοι, περισσότεροι απ' όσους μπορούμε να φανταστούμε.
Μέσα σ' αυτούς υπάρχει και η δική μου ΙΘΑΚΗ, το αγαπημένο νησί, η φωτεινή πατρίδα μου.
Είναι ένας τόπος μακρινός, όπου τον φτάνω ταξιδεύοντας με το νοητικό μου καράβι, που το οδηγούν: Η Ισχυρή θέληση, η πίστη, και η αγάπη για την Ζωή.
Στην ονειρική αμμουδιά του αναπαύομαι και καθαρίζομαι από τις περιττές σκέψεις μου. Εκεί ανανεώνομαι απολαμβάνοντας την δροσερή αύρα της θάλασσας μέσα στο ζεστό καλοκαίρι. είναι ο χώρος του οραματικού μου διαλογισμού, της αυτοσυγκέντρωσης.
Αυτός ο τόπος έχει πλούσια βλάστηση, με πανύψηλα δέντρα και σπάνια αγριολούλουδα με ζωηρά ή κι απαλά χρώματα. Όλα αυτά δεν μαραίνονται και ούτε φθείρονται, γιατί εκεί υπάρχουν άλλοι νόμοι.
Στο μαγικό νησί της γαλήνης και των στοχασμών μου, συναντώ και άλλους αγαπημένους φίλους όταν πηγαίνω. Με όλους αυτούς βιώνουμε τους ίδιους κόσμους και αισθανόμαστε αδέρφια, και πάντα με υποδέχονται με αγάπη και χαρά.
Σ' αυτό το νησί ο καθένας έχει το δικό του σπίτι, κατασκευασμένο σύμφωνα με το γούστο και τις απαιτήσεις του.
Το δικό μου σπίτι είναι κτισμένο πάνω σ' ένα απόκρημνο βράχο, δίπλα από μια ερημική ακρογιαλιά. Γύρω, γύρω πλαισιώνεται από ένα μεγάλο κήπο με ψηλά δέντρα και σπάνια λουλούδια, πολύχρωμα και μυρωδάτα. Τοποθετημένα σε παρτέρια, που δημιουργούν ανθισμένα μονοπάτια.
Είναι ένα διώροφο σπίτι με μια τεράστια βεράντα που βλέπει στον κήπο και στην θάλασσα.
Αυτή είναι η βεράντα του Οραματικού μου διαλογισμού. Εκεί κάθομαι με τις ώρες μαζί με τους εκλεκτούς φίλους μου, που μου κάνουν την τιμή να μ' επισκεφτούν.
Αυτός είναι ο απομονωμένος παράδεισός μου, που πηγαίνω όσο περισσότερο μπορώ, και φροντίζω να τον διατηρώ ζωντανό μέσα μου...."
(Απόσπασμα από το βιβλίο:" ΜΕΤΟΥΣΙΩΣΗ")