Του Θωμά Ακρωτηριανάκη

Στις 15 τ' Απριλη (26 μερες μετα την εαρινη ισημερια) εισερχονται οι ακτινες του ανατελλοντος ήλιου στον Παρθενωνα,της Ακροπολης της Αθήνας,και,στην αρχαιοτητα,φωτιζαν,λαμπρυναν το αγαλμα της  Αθηνάς,που υπηρχε μεσα,στο βαθος (το αζιμουθιο του Παρθενωνα : 13 μοιρες και ....
23 εκατοστα της μοιρας βορειότερα της ανατολης).

Επισης,πιθανως τη μερα εκεινη,την περιοδο που κτιστηκε ο Παρθενωνας,να υπηρχε και η ηλιακη επιτολη καποιου αστρου,ισως του Λαμπαδίου,του λαμπρου των Υάδων.Επομενως δηλαδη η 15η τ' Απριλη ηταν μερα «λαμπρη» για τους αρχαιους Αθηναιους.
Και αυτη η λαμπρη μερα για τους αρχαιους Αθηναιους ειναι σημερα η κατ' εξοχη λαμπρη,πασχαλινη μερα,όπου το Πασχα δεν ειναι ουτε (δυσαρεστα) πρωιμο,ουτε (δυσαρεστα) οψιμο.Συμπτωση αυτη η διαχρονικοτητα της 15ης τ' Απριλη,ως «λαμπρης»;; Πιθανως ναι,πιθανως οχι.Ισως ολοι παρατηρησαν οτι ειναι πιο λαμπρη απο τις καλοκαιρινες μερες,που εχουν καλοκαιρινη αχλυδα στον οριζοντα,οτι εχει ιδεωδη θερμοκρασια, «κι η φυσις ηυρε την καλη και τη γλυκιά της ωρα».
Πηγή

Δημοσίευση σχολίου

Blogger