TICONDEROGA για το ΠΝ: συζητώντας το 2012 με βάση τις οικονομικές συνθήκες του... 1999!

Σε μια συμβολική φωτογραφία, το ρυμουλκό SALVOR (T-ARS52) επιχειρεί να αποκολλήσει το καταδρομικό PORT ROYAL (CG73) στις 7 Φεβρουαρίου 2009, το οποίο προσάραξε στις 5 του μηνός στην ακτή του αεροδρομίου της Χονολουλού. (US Navy)

Φαίνεται τελικά πως η πρόταση να αποκτήσει το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό καταδρομικά κλάσης TICONDEROGA, είναι αποτέλεσμα της εντύπωσης πως ισχύουν ακόμη το 2012 οι οικονομικές συνθήκες του... 1999, όταν ο νυν εκδότης και διευθυντής του περιοδικού «Ελληνική Άμυνα & Τεχνολογία» υποστήριζε την προμήθεια των τεσσάρων αντιτορπιλικών κλάσης KIDD του Ναυτικού των ΗΠΑ (USN)! Η «ΕΑ&Τ» με χαρά διαπιστώνει πως άρθρα των συντακτών της δημοσιευμένα προ 14 ετών, εξακολουθούν να αποτελούν σημεία αναφοράς και οι θέσεις που εξέφραζαν θεωρούνται ορθές. Η κρίσιμη διαφορά βεβαίως είναι πως τότε παρεχόταν άφθονη χρηματοδότηση για τις δαπάνες λειτουργίας και υποστήριξης των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων, σε αντίθεση με τον ασφυκτικό τους περιορισμό σήμερα και στο ορατό μέλλον.

Μια επιλογή απέναντι στην πραγματικότητα αυτή, είναι να... την αρνηθεί κανείς! Να δηλώσει πως δεν «συζητά» την τεράστια περικοπή των λειτουργικών δαπανών του Στόλου, η οποία θα αναιρεθεί με πολιτική απόφαση, αρκεί να επικρατήσουν διαφορετικές πολιτικές ηγεσίες και προτεραιότητες. Ωστόσο, όποια κυβέρνηση και να προκύψει στις εκλογές της 6ης Μαΐου, τον Ιούνιο θα πρέπει να περικόψει περί τα €14 δισ. από τις δημόσιες δαπάνες του 2013 και 2014. Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας γενικά και το ΠΝ ειδικότερα, ασφαλώς και δεν θα εξαιρεθούν.

Στο τεύχος Μαΐου της «ΕΑ&Τ» θα δημοσιευθεί λεπτομερές άρθρο με τίτλο: «“Τρελές” Ιδέες για την Άμυνα – Επεισόδιο ΙΙ, Καταδρομικά κλάσης TICONDEROGA για το ΠΝ;»

Ορισμένα από τα κύρια σημεία του άρθρου, τα οποία αναλύονται λεπτομερώς, είναι τα ακόλουθα:

• Ακόμη και με δωρεάν παραχώρηση των πλοίων και με «θερμή μεταβίβαση», το κόστος εισόδου σε υπηρεσία θα είναι απαγορευτικό επειδή θα πρέπει να αποκτηθούν βλήματα SM-2 –δεν μπορούν να παραχωρηθούν δωρεάν εξαιτίας της νομοθεσίας των ΗΠΑ, όπως εξηγείται λεπτομερώς– και ESSM διαφορετικής έκδοσης από εκείνα των φρεγατών κλάσης ΥΔΡΑ.
• Τα πλοία αντιμετωπίζουν συγκεκριμένα προβλήματα συντήρησης, όπως η ρωγμάτωση του αλουμινίου της υπερκατασκευής, τα οποία πρέπει να αντιμετωπισθούν στις ΗΠΑ λόγω τεχνογνωσίας και εμπειρίας με την κλάση, επιβαρύνοντας το κόστος εισόδου σε υπηρεσία.
• Τα συστήματα πλοίου και ο εξοπλισμός μάχης θα πρέπει –εφόσον απαιτείται– να υποβληθούν σε ενδιάμεση και εργοστασιακή συντήρηση στις ΗΠΑ, καθώς ανάλογες δυνατότητες δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. Αυτό ισχύει ακόμη και για τα συστήματα ήδη σε υπηρεσία με το ΠΝ, για τα οποία οι δυνατότητες συντήρησης περιορίζονται στο πρωτοβάθμιο, επιχειρησιακό επίπεδο (O-level). Έτσι επιβαρύνεται περαιτέρω το κόστος εισόδου σε υπηρεσία.
• Παρέχονται λεπτομερή και επίσημα στοιχεία με πίνακες και διαγράμματα για το κόστος Λειτουργίας και Υποστήριξης (O&S) των καταδρομικών κλάσης TICONDEROGA, από τη βάση δεδομένων Διαφάνειας και Διαχείρισης Κόστους Λειτουργίας και Υποστήριξης (VAMOSC) που τηρεί το Ναυτικό Κέντρο Ανάλυσης Κόστους (NCCA) του Ναυτικού των ΗΠΑ.
• Εξηγείται πως το κόστος Πετρελαίου, Ελαίων και Λιπαντικών (POL) στο ΠΝ θα είναι χαμηλότερο εκείνου στο USN, αλλά όχι κατά πολύ.
• Αναλύεται πως είναι απολύτως ρεαλιστική η υπόθεση για κόστος προσωπικού στο ΠΝ της τάξης του 50% εκείνου στο USN, καθώς περιλαμβάνονται οι μικτές αποδοχές –περιέχουν τις κρατήσεις ασφαλιστικών εισφορών και φόρων– και οι εργοδοτικές εισφορές.
• Εξηγείται πως το κόστος συντήρησης θα είναι πολύ υψηλότερο στο ΠΝ από όσο στο USN, εξαιτίας της έλλειψης σχετικών υποδομών στην Ελλάδα.
• Αποδεικνύεται πως από το 2011, το κόστος O&S δύο καταδρομικών κλάσης TICONDEROGA ισοδυναμεί με εκείνο του συνόλου των φρεγατών του ΠΝ, ενώ το κόστος O&S τεσσάρων με εκείνο ολόκληρου του ελληνικού Στόλου.

Είναι εντελώς προφανές πως στο άμεσο μέλλον δεν πρόκειται να υπάρξει πρόγραμμα ναυπήγησης μονάδων μεγέθους φρεγάτας ή και κορβέτας. Θα ήταν ευπρόσδεκτη η απόκτηση ορισμένων μεταχειρισμένων αξιόμαχων πλοίων ανάλογου μεγέθους για την αντικατάσταση των μη εκσυγχρονισμένων φρεγατών “S”, η διεθνής αγορά όμως δεν φαίνεται να προσφέρει προς το παρόν κατάλληλες μονάδες δωρεάν, ή με ανεκτό κόστος.

Η μοναδική θετική προοπτική, είναι να αξιοποιηθεί το χρονικό διάστημα της δημοσιονομικής αδυναμίας για την εκκίνηση ενός προγράμματος εγχώριας σχεδίασης «εθνικού πλοίου» τμηματικής (modular) διαμόρφωσης, το οποίο θα οδηγήσει στην κατασκευή μονάδων μεγέθους κορβέτας όταν οι οικονομικές συνθήκες το επιτρέψουν, ενδεχομένως όχι με πλήρη εξοπλισμό συστημάτων μάχης αρχικά, αλλά με προβλέψεις εγκατάστασης στο μέλλον (“fitted for, but not with”). Η σχεδίαση θα πρέπει να προβλέπει μεγέθυνση και εξέλιξη σε φρεγάτα γενικών καθηκόντων, ενδεχομένως και σε φρεγάτα AAW Περιοχής τελικά. Μόνον έτσι η κρίση θα μετατραπεί σε ευκαιρία.

Αναλυτικά στο τεύχος Μαΐου της «ΕΑ&Τ».

http://hellenicdefence.gr