Ο Ντομινίκ Στρος-Καν, θυμάται ότι ο Παπανδρέου του τηλεφώνησε από το 2009 και του είπε πως η Ελλάδα θα χρειαζόταν ένα σχέδιο βοήθειας από το ΔΝΤ
Στην εκπομπή, με τίτλο «Μυθιστόρημα του ευρώ», η Ελλάδα ήταν παρούσα σε όλη τη διάρκεια της διήγησης. Την παράσταση όμως «έκλεψε» ο Στρος-Καν, με το ξεκάθαρο «κατηγορώ» κατά της Αγκελα Μέρκελ και του Νικολά Σαρκοζί για την απόφαση που πήραν στο Ντοβίλ, στις 18 Οκτωβρίου του 2010.
Για τους συμμετέχοντες στην εκπομπή, διαπράχθηκε στο Ντοβίλ το «προπατορικό αμάρτημα» για την Ευρώπη, που επιτάχυνε την κρίση και είχε ως συνέπεια «την επιβολή μιας ανυπόφορης» πολιτικής στην Ελλάδα», όπως αναγνώρισε ο Στρος-Καν.
Σύμφωνα με το «μυθιστόρημα», η κρίση ξεκίνησε όταν ο έλληνας Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου μετά την εκλογή του, τον Οκτώβριο του 2009, ανακάλυψε το δυσθεώρητο μέγεθος του ελλείμματος που έφθανε το 12,5% του ΑΕΠ.
Ο Ντομινίκ Στρος-Καν, που είχε αναλάβει την ηγεσία του ΔΝΤ δυο χρόνια πριν, θυμάται ότι ο Παπανδρέου του τηλεφώνησε και του είπε πως η Ελλάδα θα χρειαζόταν ένα σχέδιο βοήθειας από το ΔΝΤ. Ο Στρος-Καν του ζήτησε τότε να επικοινωνήσει πρώτα με του ευρωπαίους ομολόγους του «ώστε να είσαι σίγουρος ότι συμφωνούν να ασχοληθεί το ΔΝΤ με την Ελλάδα».
«Η αποκάλυψη του σκανδάλου ότι η Ελλάδα εξαπάτησε τους εταίρους της για τα οικονομικά της εξέπληξε και εξόργισε τους εταίρους της», εξήγησε ο αφηγητής της εκπομπής.
Ο Φρανσουά Φιγιόν, πρώην πρωθυπουργός επί Σαρκοζί που επισκέφθηκε την Ελλάδα τον Ιούνιο του 2008 θυμάται: «Λίγο πριν το ξέσπασμα της κρίσης επισκεφθήκαμε την Ελλάδα με τον Νικολά Σαρκοζί. Η τότε κυβέρνηση έδειχνε αισιόδοξη και ικανοποιημένη για τα οικονομικά της. Είχαμε μάλιστα σοβαρές συζητήσεις για αγορά πολεμικών αεροπλάνων "Ραφάλ" και σημαντικά συμβόλαια για αγορά εξοπλισμού. Ήταν τόσο χαώδης η διαφορά ανάμεσα στην πραγματικότητα και το ύφος ικανοποίησης των κυβερνώντων που (μετά τις αποκαλύψεις) είχαμε κάθε δίκιο να θυμώσουμε».
Πιο πολύ απ' όλους βέβαια, φέρεται να θύμωσε η Άγκελα Μέρκελ, η οποία υποστήριξε από την αρχή μια «τιμωρητική» πολιτική για την Ελλάδα.
Τον Οκτώβριο του 2010, στην παραλιακή πόλη Ντοβίλ, η Μέρκελ πέτυχε τους στόχους της, επιβάλλοντας ένα σκληρό «μπρα-ντε-φερ» στο Νικολά Σαρκοζί. Η καγκελάριος αποδέχθηκε να αντιμετωπίσει η Ευρώπη τα χρέη του παρελθόντος, με την προϋπόθεση όμως, ότι στο μέλλον οι πιστωτές θα έχουν να αντιμετωπίσουν μόνοι τους τις συνέπειες ενός κράτους που χρεοκοπεί. Ο γάλλος πρόεδρος κέρδισε σαν αντάλλαγμα την υποχώρηση της Μέρκελ στην επιβολή αυτόματων κυρώσεων στα κράτη που δεν ελέγχουν το έλλειμμά τους, πράγμα που αφορούσε άμεσα τη Γαλλία.
Οι οικονομολόγοι της εκπομπής αναλογίσθηκαν κατά πόσο ο Σαρκοζί «μέτρησε το μέγεθος των συνεπειών που θα είχε για την Ευρώπη» αυτή η υποχώρησή του μπροστά στη Μέρκελ.
Ο Ντομινίκ Στρος-Καν χαρακτήρισε «καταστροφική» τη γαλλογερμανική συμφωνία στο Ντοβίλ, υπογραμμίζοντας ότι «σπάνια μια συνάντηση κορυφής έχει δώσει τόσο αρνητικά αποτελέσματα». «Τι κάνετε όταν αναλαμβάνετε μια προβληματική επιχείρηση; Διαπραγματευόσαστε κατ' αρχάς με τους δανειστές σας, όσο μπορείτε τα παλιά χρέη και ξεχρεώνετε ό,τι μπορείτε. Για το μέλλον όμως, απευθύνεστε στην τράπεζά σας και λέτε: "Εάν με δανείσετε τώρα, θα σας αποπληρώσω τα πάντα". Δημιουργείτε έτσι καταρχάς μια ατμόσφαιρα εμπιστοσύνης για το μέλλον και μπορείτε να συζητήσετε και να διαπραγματευθείτε για το παρελθόν», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Στην Ντοβίλ όμως έκαναν το εντελώς αντίθετο, συνέχισε ο Στρος-Καν. «Είπαν ότι όλα τα χρέη του παρελθόντος της Ελλάδας θα αποπληρωθούν έως την τελευταία δεκάρα. Αυτό ήταν στην ουσία η άρνηση της αναδιάρθρωσης, την οποία τελικά έκαναν γιατί δεν μπόρεσαν να αντισταθούν μέχρι τέλους. Για το παρελθόν λοιπόν, είπαν ότι όλα τα χρέη θα πρέπει να αποπληρωθούν, για το μέλλον όμως το μήνυμα που έστειλαν (στους πιστωτές) ήταν: Προσοχή, εάν δανείσετε, υπάρχει ένα πρόβλημα, κινδυνεύετε να μην πάρετε πίσω τα χρήματά σας. Έκαναν ακριβώς το αντίθετο απ' ό,τι θα έκανε ένας επιχειρηματίας που αναλαμβάνει μια προβληματική επιχείρηση», πρόσθεσε.
Όπως αναφέρθηκε στην εκπομπή, η γαλλογερμανική συμφωνία έσκασε σαν βόμβα, οι αγορές πανικοβλήθηκαν και δεν θέλησαν πια να δανείσουν τις πιο ευαίσθητες χώρες, ακόμα και την Ολλανδία. Στην Ιρλανδία, οι τρεις μεγαλύτερες τράπεζες χρεοκόπησαν, ακολούθησε η Πορτογαλία, αλλά και η Ισπανία, με την έκρηξη της «οικοδομικής φούσκας».
Ο ισπανός πρωθυπουργός Χοσέ Λουί Ροντρίγκες Θαπατέρο θυμάται: «Όταν άκουσα την απόφαση (της Ντοβίλ), με κατέλαβε μια μεγάλη ανησυχία, γιατί έβλεπα ότι αναγκαστικά η Ισπανία θα κατέληγε στις χώρες με προβλήματα. Συνειδητοποίησα, όπως και άλλες μεγάλες χώρες, ότι είμαστε εντελώς εξαρτημένοι από το τι θα έκαναν οι αγορές με το άνοιγμά τους την επόμενη Δευτέρα. Επιθετικοί μπίζνεσμαν και χρηματιστές μπροστά στις οθόνες τους, ήταν ικανοί μέσα σε μια ώρα να βουλιάξουν τρεις ή τέσσερις χώρες. Και τότε συλλογίσθηκα, ότι η πολιτική φθάνει πολύ αργά».
Τις καθυστερήσεις των Ευρωπαίων στη λήψη αποφάσεων επέκρινε και ο Στρος-Καν: «Ό,τι έγινε από την αρχή της κρίσης ήταν με έξι μήνες ή ένα χρόνο καθυστέρηση. Υπάρχει τέτοια απροθυμία των πολιτικών για δραστηριοποίηση, που τελικά όλα γίνονται τελευταία στιγμή».
Ειδικά για την Ελλάδα, ο πρώην γενικός διευθυντής του ΔΝΤ παραδέχθηκε ότι έγιναν κάποια λάθη. «Χρειαζόταν λιγότερη πίεση και περισσότερη ανάπτυξη. Στην πραγματικότητα κέρδισε η πιο απλή πολιτική που έλεγε μεγαλύτερη αυστηρότητα και πίεση, που ίσως ήταν αναγκαία για ορισμένους τομείς, δεν επαρκούσε όμως από μόνη της. Επιβάλλαμε επομένως, κατά τη γνώμη μου, στους Έλληνες μια πολιτική απολύτως ανυπόφορη, οι συνέπειες της οποίες είναι σήμερα τρομερές για την Ελλάδα», κατέληξε ο Ντομινίκ Στρος-Καν.
www.tanea.gr
Δημοσίευση σχολίου
Blogger Facebook