Η Λουλάν πέθανε πριν απο 3.800 χρόνια κατά τη διάρκεια ενός εμπορικού ταξιδιού, στον θρυλικό «Δρόμο του Μεταξιού», αλλά αυτό έγινε γνωστό μόλις το 1980. Δρόμος του μεταξιού ονομάζεται η διαδρομή που ακολουθούσαν οι έμποροι και οι εισαγωγείς αγαθών μεταξύ Ευρώπης και Κίνας. 

Η ξηρότητα του κλίματος και τα αλατούχα εδάφη διατήρησαν την Λουλάν και τις άλλες μούμιες σε άριστη κατάσταση. Η μούμια ονομάστηκε «η ωραία κοιμωμένη«, επειδή τα έντονα χαρακτηριστικά του προσώπου της διατηρήθηκαν ακόμα και μετά θάνατον. Δυστυχώς η περιοχή Tarim που βρέθηκαν οι μούμιες είναι πολιτικά ασταθής και γι΄αυτό η ανακάλυψη τους θεωρήθηκε ως αιτία αποσταθεροποίησης και υποκίνησης ταραχών. 

Οι ντόπιοι ονομάζονται Ουϊγούροι, μοιάζουν περισσότερο με Ευρωπαίους παρά με Ασιάτες και ισχυρίζονται ότι είναι απόγονοι της Λουλάν. Μάλιστα λένε ότι η μούμια είναι μια ισχυρή απόδειξη ότι οι ίδιοι κατοικούσαν στην περιοχή πριν από τους Κινέζους. 

 
Η πεντάμορφη ήρθε από τη … Σιβηρία 

Η ανακάλυψη αυτή φαίνεται ότι όξυνε την αντιπαράθεση και οι Κινεζικές αρχές απαγόρευσαν την πρόσβαση στην αρχαιολογική περιοχή, επειδή οι μούμιες ενισχύαν τους ισχυρισμούς των Ουϊγούρων που επιζητούν πολιτική αυτονομία. Ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, Victor Mair, συνέβαλε αποφασιστικά στη μελέτη των ευρημάτων όταν μαζί με τον γενετιστή, Paolo Francalacci, κατάφεραν να πάρουν γενετικό υλικό το 1993 και να εξετάσουν το DNA από τις τρίχες της κεφαλής. 

Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι οι μούμιες ήταν πράγματι ευρωπαϊκής καταγωγής. Ειδικότερα, ήταν αρχαίας κελτικής καταγωγής, αλλά πιθανότατα είχαν φύγει από τη Σιβηρία και δεν σχετίζονται με τους Ουϊγούρους! Η κυβέρνηση της Κίνας επέτρεψε την έρευνα μόλις το 2007 και δύο χρόνια μετά τα ευρήματα επαλήθευσαν τη σχέση με τη Σιβηρία, καθώς επίσης και ότι υπήρχαν εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των λαών της Μεσοποταμίας, της κοιλάδας του Ινδού ποταμού και της Ευρώπης. 

Το εμπόριο υφασμάτων έφερε τους Ευρωπαίους στην Ανατολή 

 

Η έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Λουλάν και οι άλλες μούμιες βρέθηκαν στο επίκεντρο μιας σύγχρονης εθνικιστικής διαμάχης, σε βάρος όμως της ιστορικής αλήθειας που διαπίστωνε ότι οι Ευρωπαίοι έφθασαν στην Κίνα τουλάχιστον 1000 χρόνια νωρίτερα απ΄ότι γράφουν τα βιβλία ιστορίας. Μέχρι σήμερα μας δίδασκαν οτι οι αρχαίοι λαοί δεν μετακινούνταν και ζούσαν σε απομόνωση, ενώ τώρα προκύπτει το ακριβώς αντίθετο. 

Η Λουλάν και οι άλλες μούμιες που βρέθηκαν θαμμένες μαζί της έχουν καυκάσια καταγωγή και τα κτερίσματα στους τάφους δείχνουν ότι μάλλον ήταν έμποροι υφασμάτων και δερμάτινων ειδών. Θάφτηκαν με πολλα ρούχα, ενώ ένας άνδρας βρέθηκε με δέκα διαφορετικά καπέλα. Οι αποικίες κοντά στο δρόμο του μεταξιού ήταν σημεία συνάντησης των εμπόρων που αντάλλασσαν προϊόντα από τη Δύση και την Ανατολή. Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, Ρωμαίος συγγραφέας, περιγράφει τους εμπόρους ως ψηλούς, ξανθούς με γαλανά μάτια. 

Η όμορφη φυλή με τα τατουάζ 

Η Λουλάν πέθανε γύρω στα 40, μάλλον από τις κακουχίες και από προβλήματα στους πνεύμονες που της προκάλεσε το τοξικό μείγμα άμμου και καπνού που εισέπνεε από τις φωτιές στους καταυλισμούς. Θάφτηκε τυλιγμένη με ωραίο υφαντό στον αργαλειό. Την εποχή που πέθανε οι ιστορικοί μας έλεγαν οτι δεν υπήρχαν Ευρωπαίοι στην Ασία. Όμως η Λουλάν είναι σίγουρα Καυκάσια. Τα χαρακτηριστικά της δεν αφήνουν περιθώριο αμφισβήτησης . 

Τα ξανθά μαλλιά της είναι όμορφα πλεγμένα σε κοτσίδα και η ίδια ήταν ψηλή και αρχοντική με ωραία ζυγωματικά και λεπτή μύτη. Ποιά ήταν όμως η Λουλάν και γιατί πέθανε τόσο μακριά από την πατρίδα της; Τι αναζητούσε αυτή και οι υπόλοιποι στην αφιλόξενη έρημο της Κίνας ; 

Όλες αυτές οι μούμιες που βρέθηκαν στην περιοχή Tarim, ανήκαν στην ευρωπαϊκή φυλή Τσέρτσεν. Ήταν μια μάλλον ειρηνική φυλή αν κρίνουμε από τα ελάχιστα όπλα που βρέθηκαν σε παρόμοιους τύμβους. Οι περισσότεροι είχαν τατουάζ σαν αυτά που είχαν οι Σκύθες και οι Θράκες, με τεχνική που μοιάζει με τις σύγχρονες μεθόδους. Αποτέλεσμα ήταν ένα ευρύ φάσμα χρωμάτων και έντονο αποτέλεσμα. Μια γυναίκα ειχε τατουάζ την ημισέληνο στο πρόσωπο πράγμα που δείχνει οτι ήθελε να το επιδεικνύει ή ίσως να λειτουργούσε σαν ένα είδος ταυτότητας. Είχε επίσης στα χέρια πολλα τατουάζ για λόγους συμβολικούς ή διακοσμητικούς. 

 
Ένας άντρας, γύρω στο 1.80, είχε τατουάζ έναν ήλιο στους κροτάφους, σαρκώδη χείλη, μακριά μύτη , καστανοκόκκινα μαλλιά και κοκκινωπή γενειάδα. Ήταν τυλιγμένος σε κόκκινο χιτώνα και οι περικνημίδες ήταν απο ριγωτό ύφασμα σαν τα σκωτσέζικα υφάσματα. Ίσως λοιπόν στα τατουάζ να κρύβονται τα μυστικά τους. Μια πιο λεπτομερής έρευνα για τη μέθοδο που έγιναν, αλλα και τα σχέδια που επέλεγαν, να αποκαλύψει μια διαπολιτιστική σχέση μεταξύ των λαών της Ευρώπης και της Ασίας. Όταν ένας άνθρωπος εκείνη την εποχή επέλεγε να κάνει τατουάζ ήταν μια μεγάλη απόφαση. 

Tα τατουάζ συνδέονταν με τη μαγεία, την εξουσία και το κύρος. Οι μούμιες της περιοχής Tarim προκάλεσαν αναστάτωση στον δυτικό επιστημονικό κόσμο αφού είναι η απόδειξη ότι 4000 χρόνια πριν, οι άνθρωποι ταξίδευαν, συναλλάσσονταν και αντάλλασσαν προϊόντα και ιδέες, γεγονός που ίσως εξηγεί γιατί κάποιες μορφές τέχνης και μύθοι είναι κοινοί σε φαινομενικά διαφορετικούς πολιτισμούς και κουλτούρες.


(Πηγή: www.hellas-now.com)


Τι έδειξε η νέα έρευνα στο DNA


Νέα έρευνα από Κινέζους, Ευρωπαίους και Αμερικανούς επιστήμονες που ανέλυσαν, μέσω αλληλούχισης των γονιδιωμάτων τους για πρώτη φορά, το DNA των 13 μουμιοποιημένων σωμάτων, παρουσιάζει μια διαφορετική εικόνα από αυτή που υπήρχε μέχρι σήμερα.

Η ανάλυσή τους υπέδειξε πως τα λείψανα δεν ανήκαν σε νιόφερτους, αλλά σε μια ντόπια ομάδα με καταγωγή από αρχαίο ασιατικό πληθυσμό της εποχής των Παγετώνων.

«Οι μούμιες πάντα συνάρπαζαν τους επιστήμονες και την κοινή γνώμη, από τη στιγμή που πρωτοανακαλύφθηκαν. Εκτός από εντυπωσιακά διατηρημένες, ωστόσο, διαπιστώθηκε πως βρέθηκαν σε ένα εξαιρετικά ασυνήθιστο πλαίσιο, παρουσιάζοντας διαφορετικά και μακρινά πολιτισμικά στοιχεία» αναφέρει η Κριστίνα Γουάρινεν, αναπληρώτρια καθηγήτρια Ανθρωπολογίας στο Χάρβαρντ.

Η μελέτη DNA των ανθρώπων που θάφτηκαν στο νεκροταφείο Xiaohe δείχνει ότι κατάγονταν από αυτόχθονες πληθυσμούς και όχι από ινδοευρωπαίους μετανάστες στην περιοχή, όπως θεωρείτο εδώ και καιρό. Πηγή φωτογραφίας: Wenying Li, Xinjiang Institute of Cultural Relics and Archaeology

«Βρήκαμε ισχυρά στοιχεία πως στην πραγματικότητα εκπροσωπούν ένα γενετικά απομονωμένο ντόπιο πληθυσμό» πρόσθεσε η ίδια που είναι η επικεφαλής Μικροβιωματικής στο Ινστιτούτο Εξελικτικής Ανθρωπολογίας Max Planck και συγγραφέας της έρευνας που δημοσιεύτηκε τον Οκτώβριο του 2021 στην επιστημονική επιθεώρηση Nature.

«Σε αντίθεση με τη γενετική τους απομόνωση, ωστόσο, φαίνεται να είχαν υιοθετήσει ανοιχτά νέες ιδές και τεχνολογίες από τους γείτονές τους βοσκούς και αγρότες ενώ ανέπτυξαν και μοναδικά πολιτιστικά στοιχεία που δεν μοιράζονταν άλλες ομάδες» σημείωσε.

Αποκαλούμενοι Αρχαίοι Βορειο-Ευρασιάτες, ίχνη του πληθυσμού εκείνου κυνηγών-τροφοσυλλεκτών επέζησε μόνο μηδαμινά στα γενώματα των σύγχρονων πληθυσμών, με τους αυτόχθονες της Σιβηρίας και της Αμερικής να φέρουν τις υψηλότερες, γνωστές, αναλογίες στο DNA τους. Ωστόσο, για τους επιστήμονες, το να βρεθούν στο Ταρίμ και να χρονολογούνται σε τέτοια ηλικία ήταν αναπάντεχο.

Το νεκροταφείο Xiaohe ανακαλύφθηκε από έναν ντόπιο κυνηγό στις αρχές του 20ου αιώνα. Περισσότεροι από 300 άνθρωποι θάφτηκαν εκεί την Εποχή του Χαλκού. Πηγή φωτογραφίας: Wenying Li, Xinjiang Institute of Cultural Relics and Archaeology

Τα άλλα γενετικά δείγματα, ωστόσο, από τη βόρεια εσχατιά της Σιντσιάνγκ έδειξαν πως οι άνθρωποι εκεί είχαν αναμειχθεί εκτενώς με πληθυσμούς από την Εποχή του Σιδήρου στην περιοχή, εύρημα που κάνει ακόμη πιο εντυπωσιακή τη γενετική «αγνότητα» των ανθρώπων της Ταρίμ.

Παρότι σήμερα είναι απόμερη, κατά την εποχή του Χαλκού «αυτή η περιοχή αποτελούσε απίστευτο σταυροδρόμι. Υπήρχε μια ζωηρή μείξη από Βορρά, Νότο, Ανατολή και Δύση που πάει πίσω ακόμη και 5.000 χρόνια πριν» εξηγεί ο Μάικλ Φασέτι, καθηγητής ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σεν Λιούις.

«Αποτελεί κάτι παραπάνω από παράδοξο υπό την έννοια πως έχεις μια κοινότητα που είναι εξαιρετικά ενσωματωμένη από πολιτιστικής πλευράς, ωστόσο διατηρεί κάπως μερικά εμβληματικά και μοναδικά στοιχεία της δικής της τοπικής ιδεολογίας, κουλτούρας, ταφικών παραδόσεων, καθώς και φαινομενικά αμιγούς γενετικού προφίλ που πάει ακόμη πιο βαθιά στο χρόνο, στους καιρούς των αρχέγονων καταβολών» προσθέτει ο Vagheesh Narasimhan, βοηθός καθηγητή στο πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν, που επεξεργάστηκε τα γενετικά δείγματα.

Ο ίδιος αναφέρει πως ήταν πιθανό ο πληθυσμός αυτός να ήταν γενετικά «αμόλυντος», αλλά πολιτιστικά κοσμοπολίτης.

με πληροφορίες από CNN, LiveScience 

Δημοσίευση σχολίου

Blogger