Οι συμπτώσεις είναι ένα φαινόμενο που από πολλούς περνάει απαρατήρητο. Μερικές φορές, αρκούμαστε σ' ένα "κοίτα να δεις σύμπτωση" και το προσπερνάμε. Κατά πόσον όμως οι "συμπτώσεις" έχουν να κάνουν με το τυχαίο; Έχουν μεταφυσική διάσταση; Αν ναι, ποια; Είναι ελάχιστα από τα ερωτήματα που θα μπορούσαν να μας απασχολήσουν. Αν υπήρχε κάποιος ολοκληρωμένος ορισμός του λήμματος "σύμπτωση", αυτός θα μπορούσε να είναι μεγάλος σε έκταση. Ωστόσο, θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μία - κατά το δυνατόν - ολοκληρωμένη προσέγγιση και ανάλυση του θέματος μέσα από μία μεταφυσική ματιά. Με το θέμα των "συμπτώσεων" ασχολούμαι επισταμένα από το 2008 (6 χρόνια) μέσα από εμπειρίες και βιωματικές καταστάσεις που με έκαναν να συνειδητοποιήσω τη σημασία τους αλλά και την αναγκαιότητά τους στη ζωή μας. Είμαι σίγουρος πως διαβάζοντας αυτές τις γραμμές, όλοι λίγο - πολύ θα σκεφτείτε "για δες... το ήξερα αυτό" ή "ναι... το έχω ζήσει". Από την πλευρά μου, θα ευχηθώ αυτό το κείμενο να σας αλλάξει θετικά τη ζωή, όπως την άλλαξε και σ' εμένα και σε πολλούς άλλους που συνειδητοποίησαν τη σημασία των συμπτώσεων. Όπως σε κάθε άλλο κείμενο που "ανεβάζω", έτσι και σ' αυτό, ακοπός μου δεν είναι απλά να παραθέσω ή να καταθέσω κάποια γεγονότα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν θέσφατο. Σκοπός μου είναι να μπεί ο αναγνώστης στη διαδικασία να ερευνήσει, λαμβάνοντας τα πρώτα ερεθίσματα από τα όσα γράφω. Το "έτοιμο", δεν έχει καμία αξία. Άλλωστε κι εγώ προσωπικά, με αυτό το σκεπτικό ξεκίνησα: να λαμβάνω τα ερεθίσματα από άλλους συγγραφείς - ερευνητές και στη συνέχεια να ερευνώ από μόνος μου.
Επιστρέφοντας στο θέμα των συμπτώσεων, ας δούμε κάποιες συμπτωματικές καταστάσεις της καθημερινότητας που μπορεί να συμβούν σε όλους μας ανεξαιρέτως.
Ας υποθέσουε ότι υπάρχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα που σας απασχολεί και αναζητείτε απεγνωσμένα τη λύση του. Σε ανύποπτο χρόνο, καθώς βλέπετε τηλεόραση, εμφανίζεται κάποιος που μιλάει δίνοντας λύση στο πρόβλημά σας εντελώς ξαφνικά και απρόσμενα. Ενθουσιάζεστε από τη σύμπτωση και το πρόβλημά σας ξαφνικά βρήκε τη λύση του.
Σε κάποια άλλη περίπτωση, σκέπτεστε κάποιο πρόσωπο που έχετε καιρό να δείτε, αλλά δυστυχώς έχετε χάσει το τηλέφωνό του και θέλετε να μάθετε νέα του. Βγαίνετε για ψώνια και για έναν άγνωστο λόγο, αντί να πάτε από το συνηθισμένο σας δρόμο για το σούπερ μάρκετ, κάνετε μία παράκαμψη. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή βλέπετε μπροστά σας το πρόσωπο που αναζητούσατε τόσον καιρό. Στην πιο ελαφριά κατάσταση, συναντάτε κάποιον που είναι σε επαφή μαζί του.
Σκέφτεστε έντονα κάποιο πρόσωπο για τον οποιοδήποτε λόγο, αλλά επίσης έχετε χάσει επαφή μαζί του. Ξαφνικά χτυπάει το τηλέφωνο και ακούτε από την άλλη πλευρά της γραμμής το πρόσωπο που σκεπτόσασταν.
Βρίσκεστε σπίτι σας και το τηλέφωνο χτυπάει. Καθώς κουδουνίζει, σας έρχεται στο μυαλό ένα συγκεκριμένο πρόσωπο. Σηκώνετε το ακουστικό και προς μεγάλη σας έκπληξη, είναι το πρόσωπο που σκεφτήκατε καθώς κουδούνιζε το τηλέφωνο.
Σας απασχολεί ένα θέμα που μόνο κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο θα μπορούσε να σας βοηθήσει στη λύση του, αλλά δεν ξέρετε πως να το βρείτε γιατί είτε έχετε χάσει το τηλέφωνό του, είτε το άτομο βρίσκεται κάπου μακρυά. Καθώς δεν ξέρετε τι να κάνετε και περπατάτε στο δρόμο, διασταυρώνεστε με κάποιο πρόσωπο που μοιάζει εμφανισιακά με εκείνο που μπορεί να σας βοηθήσει.
Θα μπορούσα να γράψω πλήθος παραδειγμάτων συμπτωματικών καταστάσεων που το καθένα να έχει τη δική του πλοκή. Θα αρκεστώ σε αυτά τα ελάχιστα προς το παρόν. Θα ξεκινήσω αναλύοντας το τελευταίο παράδειγμα που έδωσα και το διέκοψα επίτηδες απότομα, διότι είναι ένα από τα παραδείγματα που έχει ιδιάζουσα πλοκή σε σχέση με τα προηγούμενα. Στην πέμπτη περίπτωση, έχουμε ένα πρόσωπο (ας το "βαφτίσουμε" Αλέξανδρο) το οποίο αναζητεί τη λύση του προβλήματός του σε ένα πρόσωπο (ας το "βαφτίσουμε" Σωτηρία) που όμως είναι αδύνατον να βρίσκεται εκεί ή να έρθει σε επαφή μαζί του. Ας πάρουμε το σενάριο κατά το οποίο η Σωτηρία έχει πρόσφατα μετακομίσει στο εξωτερικό και δεν έχει τηλέφωνο. Ο Αλέξανδρος λοιπόν, βρίσκεται σε μία καφετέρια να πίνει τον καφέ του, σκεπτόμενος τη Σωτηρία που θα μπορούσε να τον βοηθήσει στο πρόβλημα που τον απασχολεί. Ξαφνικά, στο τραπέζι που βρίσκεται λίγο πιο πέρα, βλέπει μία γυναίκα που μοιάζει καταπληκτικά στη Σωτηρία. Η συνηθισμένη αντίδραση του Αλέξανδρου θα ήταν να σκεφτεί το πόσο αυτή η γυναίκα μοιάζει με τη Σωτηρία και ν' αφήσει έναν αναστεναγμό. Ο Αλέξανδρος όμως, σκέφτεται διαφορετικά. Σηκώνεται και πλησιάζει αυτό το πρόσωπο (τη "βαφτίζουμε" Ελπίδα για τις ανάγκες του σεναρίου μας), συστήνεται και της εξηγεί ότι μοιάζει καταπληκτικά με μία φίλη του που την λένε Σωτηρία. Η λογική συνέχει είναι να του πεί η Ελπίδα "σκοτίστηκα!". Αντί γι' αυτό όμως, η γυναίκα δέχεται την εξήγηση του Αλέξανδρου κι εκείνος παίρνει το θάρρος και της εξηγεί ότι η Σωτηρία είναι το μόνο πρόσωπο που θα μπορούσε να τον βοηθήσει στο πρόβλημά του και αφού εκείνη της έμοιαζε τόσο πολύ, αναρωτιέται μήπως θα μπορούσε να τον βοηθήσει. Έτσι, της εξηγεί το πρόβλημά του και στην κουβέντα η Ελπίδα του δίνει τη λύση. Εδώ έχουμε μία περίπτωση παράπλευρης σύμπτωσης. Για τις ανάγκες του σεναρίου, και οι δύο εμπλεκόμενοι σε αυτό, αντέδρασαν έχοντας επίγνωση του Νόμου των Συμπτώσεων προκειμένου να καταλάβουμε ότι αυτή η ομοοιότητα δύο προσώπων δεν μπορεί να είναι τυχαία, αλλά υφίσταται για κάποιο λόγο.
Ας προχωρήσουμε τώρα στην ανάλυση του ρόλου των συμπτώσεων. Κέντρο των συμπτωματικών καταστάσεων, είναι ο άνθρωπος. Οπότε, από εκεί θα πρέπει να ξεκινήσουμε. Ο άνθρωπος γεννιέται για κάποιο λόγο. Ο λόγος είναι το να συμβάλλει με το δικό του τρόπο στην εξέλιξη της ανθρωπότητας. Ο κάθε ένας από εμάς, έχει το δικό του ρόλο που αποτελεί κομμάτι της ανθρώπινης εξέλιξης. Οι συμπτώσεις λοιπόν, έρχονται να συμβάλλουν σε αυτόν τον σκοπό. Αν παρατηρήσουμε λίγο τον εαυτό μας κάθε φορά που συμβαίνει μία σύμπτωση, θα παρατηρήσουμε ότι νοιώθουμε έναν ενθουσιασμό. Νοιώθουμε μία ελαφρά ταχυπαλμία, μία χαρά και ένα συναίσθημα ευφορίας. Αυτό συμβαίνει διότι ανεβαίνουν ταυτόχρονα και τα ποσοστά ενέργειάς μας.
Εδώ θα κάνουμε μία στάση για να αναφέρω ότι το ανθρώπινο σώμα, λειτουργεί σαν ένα ηλεκτρικό εργοστάσιο. κάθε μας κίνηση, ακόμη και η σκέψη, λειτουργούν με ένα είδος ηλεκτρικής ενέργειας η οποία προκαλείται από το ενεργειακό μας πεδίο. Αυτή είναι μία ανάλυση που θα πραγματοποιηθεί σε άλλη ανάρτηση στο εγγύς μέλλον. Επιστρέφουμε στο θέμα μας. Από τα παραπάνω, καταλαβαίνουμε ότι ο ρόλος των συμπτώσεων είναι διπλός. Από τη μία μας βοηθάει στην εξέλιξή μας -η οποία είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης εξέλιξης- και από την άλλη μας "γεμίζουν τις μπαταρίες".
Ο Νόμος των Συμπτώσεων είναι απλός: Κάθε δυνατό μέσο χρησιμοποιείται, προκειμένου να επέρχεται η ενεργειακή ισοροπία στο Σύμπαν. Ακόμα και οι Αστάθμητοι Παράγοντες που μπορεί να λαμβάνουν χώρα σε μία κατάσταση, εξυπηρετούν αυτόν τον Νόμο, ο οποίος είναι Παγκόσμιος και έχει συνολική σημασία.
Κάθε διαταραχή ενέργειας, πρέπει να αποκαθίσταται. Το μελανό σημείο σε αυτόν το Νόμο είναι τα επίπεδα συνειδητότητας της ανθρωπότητας. Αυτό σημαίνει πως από τη στιγμή που η ανθρωπότητα δε συνειδητοποιεί την ύπαρξη και το ρόλο αυτής της ασφαλιστικής δικλείδας που αποκαλείται "συμπτώσεις", τότε το Σύμπαν υπολειτουργεί κι η εξέλιξη της ανθρωπότητας είτε θα καθυστερεί, είτε θα φθίνει.
Για να καταλάβουμε το ρόλο των συμπτώσεων, θα πρέπει να δούμε το Σύμπαν όπως ακριβώς είναι: μία ανεξάντλητη πηγή ενέργειας άρρηκτα συνδεδεμένη με τα πάντα μέσα σε αυτό. Αυτή η ενέργεια, περιβάλλει και θρέφει τα πάντα μέσα στη "συμπαντική φούσκα". Στο Σύμπαν, είναι καταγεγραμμένο το "ανώτερο σχέδιο" της παγκόσμιας εξέλιξης, μέρος του οποίου είναι η ανθρωπότητα. Είναι πραγματικά δύσκολο να αποδεχτούμε ότι το Σύμπαν είναι... σκεπτόμενο!!! Λειτουργεί με συγκεκριμένες δονήσεις ενέργειας. Το ίδιο και το ανθρώπινο σώμα. Το ανθρώπινο σώμα όμως, λειτουργεί με πολύ χαμηλότερες δονήσεις.
Όσο οι δονήσεις αυτές πέφτουν, τόσο ο άνθρωπος αισθάνεται τις επιπτώσεις (κόπωση, ανορεξία, κατάθλιψη, πονοκεφάλους κ.ο.κ.). Το Σύμπαν λοιπόν, κινητοποιεί τους μηχανισμούς διατήρησης της ενεργειακής μας συχνότητας (και) μέσω των Συμπτώσεων. Σκεφτείτε πως ένα πρόβλημα που μπορεί να μας απασχολεί, είναι ικανό να μας "ρίξει" τόσο πολύ ώστε να δημιουργηθεί το όποιο πρόβλημα υγείας, που η επιστήμη αποκαλεί "ψυχοσωματικό". Καταλαβαίνετε λοιπόν πως το "γιατροσόφι" των συμπτώσεων είναι πολύ σημαντικό για τον άνθρωπο. Το πρόβλημα είναι, το πως θα μπορέσει ο κάθε άνθρωπος να συνειδητοποιήσει τις συμπτώσεις που επισυμβαίνουν στη ζωή του.
Μία αρχική λύση, είναι το να κυκλοφορούμε με ένα μπλοκάκι κι ένα στυλό στην τσέπη ή την τσάντα μας. Σε αυτό να καταγράφουμε κάθε συμπτωματικό γεγονός που μας συμβαίνει. Στο τέλος της ημέρας να διαβάζουμε αυτά που γράψαμε και να τα επεξεργαζόμαστε. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να είμαστε συνέχεια σε εγγρήγορση προκειμένου να εντοπίζουμε τα γεγονότα αυτά. Σιγά - σιγά θα διαπιστώσουμε ότι θα είμαστε σε θέση να εντοπίζουμε πλέον διαισθητικά αυτά τα γεγονότα και να τα εκμεταλλευόμαστε προς όφελός μας. Έτσι, όχι μόνο θα εξελισσόμαστε ατομικά, αλλά θα είμαστε σε θέση να βοηθήσουμε και άλλους να κάνουν το ίδιο, επιφέροντας μία "καρμική επανάσταση" απέναντι στην ύλη που είναι ο εχθρός του πνεύματος και ταυτόχρονα η φθοροποιός δύναμη της ύπαρξής μας. Για να επιτευχθεί αυτό, θα πρέπει να φτάσουμε σε ένα επίπεδο τέτοιο που ένα σημαντικό μέρος της ανθρωπότητας θα λειτουργεί με βάση τις συμπτώσεις. Αυτό το επίπεδο, θα δούμε πως ολοένα και θα αυξάνεται, μπλοκάροντας εκείνα τα στοιχεία του πολιτισμού μας που φθείρουν την ύπαρξή μας.
Η ενέργειά μας θα αυξάνεται, αποδυναμώνοντας τις όποιες ασθένειες μπορούν να μας καταβάλλουν. Εργαστηριακά πειράματα στη Ρωσία, την Κίνα και τις ΗΠΑ, έχουν αποδείξει πως όσο τα επίπεδα ενέργειας στο σώμα μας αυξάνονται, τόσο πιο δραστήριος είναι ο αμυντικός παράγοντας και τόσο πιο δύσκολο είναι να ασθενήσει. Ταυτόχρονα διαπιστώθηκε πως η αύξηση ενέργειας του σώματος, μπορεί να καταπολεμίσει ασθένειες που ήδη το έχουν προσβάλλει, οδηγώντας σε ταχύτερη ανάρρωση και αποκατάσταση.
Στην ουσία λοιπόν, οι συμπτώσεις ανήκουν στο μεταφυσικό επίπεδο της ύπαρξής μας, όσο δεν τις κατανοούμε και δεν τις κάνουμε αναπόσπαστο κομμάτι της ύπαρξής μας. Ενώ στην πραγματικότητα ανήκουν στη σφαίρα του "φυσικού", η άγνοιά μας τις κατατάσσει στη σφαίρα του "παράδοξου" και του "ανεξήγητου". Όμως, όπως είδαμε παραπάνω, δεν υπάρχει κάτι το ανεξήγητο ως προς τις συμπτώσεις. Είναι μία απλή διαδικασία και ως τέτοια θα πρέπει να την εκλάβουμε.
Γεώργιος Μεταξάς
Δημοσίευση σχολίου
Blogger Facebook