"Tommy" (αριστερά), ένας μετρητής KII και μια ακόμη κούκλα

«Τις περισσότερες φορές, ο λόγος που μια κούκλα στοιχειώνεται είναι επειδή έχει αφήσει κάποια εκκρεμότητα», είπε η Jayne Harris, παραφυσική ερευνήτρια και έμπορος για στοιχειωμένες κούκλες. «Θα μπορούσε επίσης να είναι ο φόβος του περάσματος στην άλλη πλευρά, ή το ενδεχόμενο να υπάρχει κάποιος στην άλλη πλευρά τον οποίο τα πνεύματα δεν θέλουν να ξανασυναντήσουν.»

Μια μέρα, καθώς τσέκαρα το eBay, σκόνταψα πάνω σε μια "στοιχειωμένη κούκλα" που κάποιος πουλούσε. Μεταξύ διαφόρων καταχωρήσεων, συνάντησα μία της οποίας η περιγραφή έλεγε, «διεστραμμένη κακή δαιμονισμένη κούκλα», με ένα συνοδευτικό κείμενο που περιέγραφε ότι αυτό το φαινομενικά αθώο παιχνίδι θα πρέπει να αγοραστεί μόνο από «έμπειρους, ενήλικους συλλέκτες». Πουλήθηκε τελικά για πάνω από £1.000 λίρες.

Η περιέργεια είναι η ψυχή του διαδικτύου - είναι αυτό που σε οδηγεί σε μαραθωνίους αναζητήσεων στο Wikipedia, ή μας εμπνέει να ξοδεύουμε χρόνο βλέποντας βιντεάκια με γάτες. Την ίδια περιέργεια είχα και εγώ όταν ανακάλυψα ότι υπάρχει ολόκληρη cyber υποκουλτούρα, με άνθρωπους πυ συλλέγουν πλαστικές κούκλες που μπορεί να φτάσουν τις κάμποσες χιλιάδες λίρες; Γιατί πληρώνουν τόσο αδρά; Και τι τους κάνει να πιστεύουν ότι είναι πραγματικά στοιχειωμένες οι κούκλες από "σεξουαλικά σαδιστικούς" δαίμονες;

Υποτυπώδης έρευνα μου αποκάλυψε ότι υπάρχει αύξηση στην πώληση στοιχειωμένων πραγμάτων online. Συγκεκριμένα, αυτό έχει άμεση σχέση με έναν στοιχειωμένο κουτί κρασιού που πουλήθηκε το 2004 στο eBay. Το κουτί υποτίθεται πως διακατέχεται από ένα Ντιμπούκ (κακόβουλο κατοχικό πνεύμα στην εβραϊκή μυθολογία). Το προϊόν έχει αγοραστεί και ξαναπωληθεί αρκετές φορές σε online δημοπρασίες, καθώς επίσης έχουν καταγραφεί οι εμπειρίες των διαφόρων ιδιοκτητών του, εμπνέοντας μάλιστα τον σκηνοθέτη Sam Raimi, στην ταινία "The Possession".

Μετά από αυτό το κουτί, προέκυψε μια αφθονία σε υποτιθέμενα στοιχειωμένα αντικείμενα. Πολλοί χρήστες ήταν ξαφνικά πρόθυμοι να αποχωριστούν τα διαβολικά αντικείμενα, που βρίσκονταν χωμένα σε αποθήκες και πατάρια. Μερικοί τα έδιναν για £30 λίρες, ενώ άλλοι για £300. Κάπου εκεί σκέφτηκα: ανακαλύπτεις ότι μπορείς να έχεις 500 τοις εκατό κέρδος με το να "κλέψεις" κάποιον, και η βασική θεωρία του καπιταλισμού σου υπαγορεύει ότι όλο και κάποιο κορόιδο θα βρεις.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση σχολίου

Blogger