Και τώρα, βάλτε το δημοψήφισμα εκεί που ξέρετε…

Τόσο καιρό δεν έγραψα. Τόσο καιρό δεν μίλησα. Προσπαθούσα να καταλάβω τον Τσίπρα, την ομάδα του, τους κολλητούς του. Να καταλάβω τι στο διάλο ήθελε να κάνει. Τι ήθελε να πετύχει.

Μέσα σε όλα, έβλεπα φίλους και εχθρούς να σφάζονται για το ΜΕΓΑΛΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ! «Παίξε το ΟΧΙ, τέρμα, να πάμε στη δραχή. Με το ΝΑΙ είμαστε καρκινοπαθείς, με το ΟΧΙ θα πεθάνουμε και θα αναστηθούμε» μου έλεγαν ορισμένοι. Την ίδια ώρα, χτυπούσε το τηλέφωνο και μου τόνιζαν κάποιοι άλλοι: «Σπύρο, που πάμε να μπλέξουμε. ΝΑΙ ρε, ΝΑΙ, για να φύγει ο Τσίπρας! Να μείνουμε στην Ευρώπη και ας πληρώνουμε φόρους! Θα χαθούμε!».

Στο facebook βλέπω ένα σκίτσο. Έναν γεράκο, Έλληνα, που βλέπει μπροστά του δύο ΚΡΕΜΑΛΕΣ. Η μία χωρίς ΕΥΡΩ και η άλλη με ΕΥΡΩ. Πόσο δίκιο είχε ο τεράστιος αυτός σκιτσογράφος…

Βλέπω ακόμα μια εικόνα. Αυτά τα γλυκάκια, με το ΝΑΙ και το ΟΧΙ. «Ίδια σοκαλατένια γεύση έχει αδέρφια» ποστάρω στα social media. Σιωπή…

Τελικά, το ερώτημα παραμένει: Γιατί έγινε το δημοψήφισμα; Οι μεν του ΝΑΙ λένε πως αποφασίσαμε Ευρώπη και οι άλλοι του ΟΧΙ πως δώσαμε εντολή στον Τσίπρα να μείνει στην Ε.Ε. με καλύτερους όρους.

Και τώρα; Και τώρα; Τι θα έρθει τώρα; Μήπως θα έρθει ΜΝΗΜΟΝΙΑΡΑ; Εάν όχι, μήπως θα έρθει το ΤΕΡΑΣΤΙΟ GREXIT;

Για αυτό λέω: Βάλτε τώρα Ελληνάρες το δημοψήφισμα εκεί που ξέρετε…

Αυτό μας ένοιαζε.

Το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι ΑΝΑΞΙΟ! Είναι ΚΑΚΟ. Ανίκανοι όλοι οι πολιτικοί. Όλοι τους! Μηδενός εξαιρουμένου!

Και όλοι αυτοί που βγήκαν, οι «παλιοί», οι φωστήρες – πρωθυπουργοί που κρατούσαν ως χειρούργοι την Ελλάδα στην εντατική και γέλαγαν κάθε φορά που δεν έβγαινε αίμα, μόνο γέλωτα προκαλούν…

Η Ελλάδα είναι για γέλια και για κλάματα. Απέναντι στους ΛΥΚΟΥΣ της ΤΡΟΪΚΑ, μείναμε διχασμένοι. Και μην ξαναπεί κάποιος το εξής: «Σε δύσκολους καιρούς, οι Έλληνες ήταν ενωμένοι»…

*Τα άρθρα δεν αποτελούν απαραίτητα θέση της συντακτικής ομάδας: "ΙΩΚΗ ΑΘΗΝΑΣ ΒΟΗ", παρά μόνον αυτά που φέρουν την υπογραφή του ιδιοκτήτη του ιστολογίου...

ΠΗΓΗ