Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου 

Ομολογώ ότι με ανησύχησε ιδιαίτερα αυτή η εθελοντική προσφορά της Τουρκίας να συνδράμει την καταρρέουσα γείτονα. Και νιώθω ιδιαίτερα καχύποπτος για τις πραγματικές προθέσεις που κρύβονται πίσω από την χείρα βοηθείας που εμφανίζονται έτοιμοι να τείνουν...

Ελπίζω ότι η υπό πανικό κυβέρνηση του κ. Τσίπρα δεν θα κάνει κανένα απονενοημένο διάβημα αρπάζοντας το χέρι αυτό που τους προσφέρεται. Γιατί ειλικρινά, με αυτά τα άρρωστα ιδεοληπτικά μυαλά, δεν νιώθω καθόλου ασφαλής ως προς το είδος των αποφάσεων που είναι σε θέση να λάβουν. Και μη μου πείτε πως υπάρχει και ο Τουρκοφάγος Πάνος... ΟΚ, τώρα ηρέμησα... Αυτό με κάνει να νιώθω ακόμη πιο κρύο ιδρώτα στη ραχοκοκαλιά μου...
Επειδή λόγω της έντασης των ημερών πολλοί μπορεί να μην έχουν υπόψη τις δηλώσεις Νταβούτογλου που πέρασαν απά τα media στα... ψιλά, ιδού ορισμένα ενδιφαέροντα αποσπάσματα: "Είμαστε έτοιμοι να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ξεπεράσει η Ελλάδα την οικονομική κρίση και ό,τι χρειάζεται στους τομείς του τουρισμού και του εμπορίου". "Εμείς θέλουμε η Ελλάδα να είναι ισχυρή. Θέλουμε να γίνει λίμνη ειρήνης το Αιγαίο και να λυθεί το Κυπριακό".

 Και υπάρχει και μία άλλη επίσης ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα δήλωση βουλευτή του φιλοκουρδικού κόμματος: "να αναλάβει η Τουρκία το χρέος ύψους 1,6 δισ. της Ελλάδας προς το ΔΝΤ. Για να γίνει το Αιγαίο θάλασσα ειρήνης"!. Την οποία φέρεται να υιοθετεί και ο Υπουργός Ενέργειας.
Λίμνη ειρήνης, ο ένας. Θάλασσα ειρήνης ο άλλος. Πώς σας φαίνονται οι Τούρκοι; Πονόψυχοι, έ; Λες και μεταλλάχθηκαν... Θυμάστε να έχουν κάνει ποτέ κάτι τυχαία; Σημειώστε παρακαλώ, ότι η απομόνωση της Ελλάδας από τους διεθνείς συμμάχους της την καθιστά ιδιαίτερα ευάλωτη και προφανώς ανασφαλή έναντι των προθέσεων των γειτόνων της. Και όλοι ξέρουμε ποιες είναι οι πραγματικές προθέσεις της τουρκικής διακυβέρνησης παραδοσιακά. Επίσης, πρέπει να γνωρίζετε, ότι όταν μία χώρα χάνει τα συστημικά στηρίγματά της και τον γεωπολιτικό της προσανατολισμό, καθίσταται πολύ περισσότερο εξαρτημένη από τους ισχυρούς περιφερειακούς παίκτες της περιοχής της. 
Για φανταστείτε λοιπόν μία "ανιδιοτελή" οικονομική βοήθεια της Τουρκίας προς την Ελλάδα... Ποιος θα είναι ο ισχυρός και ποιος ο αδύναμος σε αυτή τη σχέση που ως σκοπό έχει να κάνει το Αιγαίο... λίμνη ειρήνης; Και πώς θα προστατευτεί ο αδύναμος από τις επιδιώξεις του ισχυρού, από τη στιγμή που θα έχει εμπλακεί μαζί του σε μια σχέση οφειλής; 

Πώς θα αντικρούσει τα σχέδια των Τούρκων για την μοιρασιά της "λίμνης" αυτής; Προκύπτει από πουθενά ότι τα έχει εγκαταλείψει; Ή μήπως δεν είναι ανοικτό ακόμη το ζήτημα της συνεκμετάλλευσης; Ή μήπως έχουμε ξεχάσει τις αγορές γης στη Θράκη; Εκεί όπου τεράστιες εκτάσεις έχουν περάσει σε περίεργους τύπους, μέχρι σχετικά πρόσφατα άκληρους; Έχουμε ξεχάσει τα τουρκικά κεφάλαια που αγοράζουν συνειδήσεις στην περιοχή, αξιοποιώντας την εγκληματική διαχρονικά στάση των ελληνικών κυβερνήσεων; 
Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά φοβάμαι πως όχι. Η χείρα βοηθείας που τείνουν οι... ανιδιοτελείς Τούρκοι, σε συνδυασμό με τα εσωτερικά τους προβλήματα, την Οθωμανική στρατηγική, την αναζήτηση νέου ενισχυμένου γεωπολιτικού ρόλου από τους ίδιους και με βάση τις έντονες διακυμάνσεις στις σχέσεις τους με τις ΗΠΑ, δεν με ανησυχεί απλά, με τρομάζει. 

Ας ελπίσουμε ότι έστω και αν έχουν επιδείξει παντού αλλού ερασιτεχνισμό, το συγκεκριμένο θέμα θα το χειριστούν με σοβαρότητα. 
Έχουν που έχουν καταστρέψει την Ελλάδα, τουλάχιστον ας φροντίσουν να την παραδώσουν ολόκληρη...

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση σχολίου

Blogger