Ξεκίνησε στις 30 Απριλίου η κατασκευή του πλοίου αμφιβίων επιχειρήσεων της Τουρκίας, γνωστού ως «τουρκικού αεροπλανοφόρου» L-408 TCG Anadolu, όπως μεταδίδει ο έγκυρος τουρκικός ιστοχώρος εξειδικευμένος σε θέματα ναυτικής ισχύος «https://turkishnavy.net».
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, το πλοίο ναυπηγείται στη βάση του ισπανικής σχεδίασης «Juan Carlos 1» της Navatia και θα είναι παρόμοιο με το ομώνυμο του ισπανικού Ναυτικού (SPS Juan Carlos 1), καθώς επίσης και με τα HMAS Adelaide και HMAS Canberra του Βασιλικού Αυστραλιανού Ναυτικού (Royal Australian Navy), με μόνη διαφορά ότι το τουρκικό θα διαθέτει αποκλειστικά ντιζελοκίνητο σύστημα πρόωσης.
Στην τελετή το παρόν έδωσε ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος κατά την ομιλία του ανέφερε ότι από το πλοίο θα επιχειρούν τα αμερικανικά μαχητικά βραχείας αποπροσγείωσης F-35B (SVTOL). Πρόκειται για την πρώτη επίσημη επιβεβαίωση ότι η Τουρκία θα χρησιμοποιεί και μαχητικά αεροσκάφη στο αεροπλανοφόρο, όχι μόνο ελικόπτερα.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι η Τουρκία θα προχωρήσει και στην τοποθέτηση παραγγελίας για μαχητικά αεροσκάφη F-35B, πέραν της προμήθειας F-35A για την Αεροπορία της (THK). Η ανακοίνωση του Ερντογάν έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς βάζει τέλος σε μια μακρά περίοδο έμμεσης χρήσης της προοπτικής προμήθειας των F-35 Lightning II ως διπλωματικού «χαρτιού».
Ωστόσο, η ανακοίνωση από μόνη της αποτελεί διπλωματική πρωτοβουλία, με στόχο να βγάλει την Τουρκία από την ιδιότυπη απομόνωση στην οποία έχει περιέλθει, εξαιτίας των πολιτικών του ιδίου του ηγέτη που την κοινοποίησε…
Έχει όμως και την εσωτερική πολιτική διάσταση, καθώς ανακοινώθηκε μια μόλις ημέρα προ των ταραχών που αναμενόντουσαν με την ευκαιρία της Πρωτομαγιάς (συνελήφθησαν 200 άτομα…), ενώ τελευταία η τουρκική ηγεσία κάνει λόγο για ενδεχόμενη επιθυμία ορισμένων για «πολύχρωμη» επανάσταση, ίσως αυτούς επιχειρεί να κατευνάσει με την ανακοίνωση…
Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης, πάντα σύμφωνα με το ρεπορτάζ του έγκυρου τουρκικού ιστοχώρου, ότι ο Ερντογάν ζήτησε τη σύντμηση του χρόνου παράδοσης, από τα 5,5 χρόνια όπως έχει ανακοινωθεί, στα τέσσερα, υποσχόμενος ότι εάν αυτό μπορέσει να συμβεί, τότε η Τουρκία θα παραγγείλει περισσότερα πλοία…
Το συμβόλαιο είχε υπογραφτεί κατά τη διάρκεια της έκθεσης IDEF 2015, στις 7 Μαΐου. Η παράδοση είναι προγραμματισμένη για το 2021, όπως φαίνεται όμως θα επιχειρηθεί να είναι έτοιμο μέχρι το τέλος του 2020. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Ερντογάν απέφυγε να διευκρινίσει εάν εννοεί άλλο πλοίο αμφιβίων επιχειρήσεων, ή αν «κλείνει το μάτι» στους Ισπανούς για άλλες ναυπηγήσεις, π.χ. για το πρόγραμμα των φρεγατών.
Όσον αφορά το ντιζελοκίνητο σύστημα πρόωσης, θα υπάρχουν πέντε κινητήρες τύπου MAN 16V32/40 με την καθεμιά να έχει ισχύ 7.680kW, ενώ το πλοίο θα μπορεί να αναπτύσσει ταχύτητα έως 21 κόμβων. Η αυτονομία του υπολογίζεται σε 9.000 μίλια.
Το L-408 TCG Anadolu θα φέρει έξι μαχητικά τύπου F-35B Lightning II, τέσσερα επιθετικά ελικόπτερα τύπου T-129 ATAK, οχτώ μεταφορικά ελικόπτερα, δύο ελικόπτερα S-70B Seahawk, καθώς επίσης και δύο μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV). Θα έχει μήκος περί τα 150 μέτρα και εκτόπισμα 7.000 ως 8.000 τόνων.
Ο οπλισμός αυτοάμυνας του πλοίου θα περιλαμβάνει έναν περιστροφικό εκτοξευτή αντιαεροπορικών πυραύλων ΜΚ-49, δύο συστήματα εγγύς υποστήριξης Phalanx Block 1B CIWS και πέντε σταθεροποιημένες πλατφόρμες, πιθανότατα για πυροβόλα των 25 χιλ.
Ο έμπειρος διαχειριστής του τουρκικού ιστοχώρου, Ντεβρίμ Γιαγιλαλί, επισημαίνει σωστά, ότι το νέο πλοίο θα αποτελεί τη ναυαρχίδα του τουρκικού Στόλου, το μεγαλύτερο πλοίο του και ως εκ τούτου θα αποτελεί και στόχο νούμερο ένα, το μεγάλο «έπαθλο» για κάθε αντίπαλη ναυτική δύναμη.
Κατά συνέπεια, επισημαίνει ο συντάκτης, επείγει να ξεκινήσουν ναυπηγήσεις πλοίων τα οποία θα το συνοδεύουν και φέρνει ως παράδειγμα τα άλλα δύο Ναυτικά που επιχειρούν το πλοίο, τα οποία διαθέτουν αντιτορπιλικά αντιαεροπορικής άμυνας εξοπλισμένα με το σύστημα μάχης AEGIS για να το προστατεύουν.
Υπενθυμίζει δε, ότι η Τουρκία εργάζεται επί μακρόν στο πρόγραμμα TF-2000 που αφορά στη ναυπήγηση αντιτορπιλικών αντιαεροπορικής άμυνας, καταλήγοντας, ότι οι σημερινές επιχειρησιακές δυνατότητες των φρεγατών του τουρκικού Στόλου δεν επαρκούν για την προστασία του πλοίου από όλο το φάσμα των απειλών που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει.
Δε χρειάζεται καν να αναφέρουμε ότι εάν και όταν το πλοίο αυτό τεθεί σε υπηρεσία με τον τουρκικό Στόλο θα αποτελέσει έναν ισχυρό «πονοκέφαλο» για το ελληνικό Επιτελείο. Λύσεις βέβαια πάντα υπάρχουν, ενίοτε και «ασύμμετρες». Μια καταρχήν εκτίμηση της κατάστασης έχει ήδη γίνει, όπου φαντασία και δημιουργική σκέψη περίσσεψαν… Το πρόβλημα με την Ελλάδα ήταν πάντα η υλοποίηση, όχι η σκέψη και οι καλές ιδέες.
Αν έχ’ μουσκάρ’ θα γεννά
Πηγές:
www.hawkshellas.com
defence-point.gr
Δημοσίευση σχολίου
Blogger Facebook