Ο βασικός αρχιτέκτονας τη Ε.Ε των Βρυξελλών, ήταν ο Walter Wallstein (1901=1982) ένας διακεκριμένος πανεπιστημιακός
στον τομέα του Διεθνούς Οικονομικού Δικαίου στην Ναζιστική Γερμανία. Τον Ιούνιο του 1938 ο Walter Wallstein συμμετείχε στις επίσημες διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ναζιστικής Γερμανίας και Φασιστικής Ιταλίας με στόχο να θέσει αυτές τις ακραίες ιδεολογίες στη βάση της Ευρώπης του μέλλοντος κάτω από τον έλεγχο του συνασπισμού μεταξύ των Ναζί και της IG Farben
.(Η IG Farbenσυντομογραφία του γερμανικού Interessen - Gemeinschaft Farbenindustrie Aktiengesellschaft = Κοινοπραξία Βιομηχανιών Βαφικών Υλών) ήταν γερμανική Κοινοπραξία που συστάθηκε το 1925 και διαλύθηκε με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου λόγω κυρίως της συνεργασίας της με το ναζιστικό καθεστώς).
Στις 23 Ιανουαρίου 1939 μόλις εφτά μήνες πριν από την έναρξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου,από τον μοιραίο αυτό συνασπισμό ο Wallstein εκφώνησε μία ιστορική ομιλία μέσα από την οποία περιέγραφε με λεπτομέρεια την νομική δομή που θα είχε η Ευρώπη κάτω από τον έλεγχο του συνασπισμού Ναζί/IG Farben.
Ο Wallstein εκφώνησε αυτή τη κατακτητική ομιλία στο Γερμανικό πανεπιστήμιο του Ρόστοκ για τη Ναζιστική Ελίτ.
Αυτή η "αξιόλογη ομιλία" από το βασικό αρχιτέκτονα της κατακτημένης Ευρώπης παρατίθεται στην ολότητα της στο Ναζιστικό βιβλίο "οι Ναζιστικές καταβολές της ΕΕ των Βρυξελλών"
Μετά τη λήξη του β΄Παγκοσμίου πολέμου, κατά το έτος 1950, και αφού προηγουμένως απέκρυψε από τους συμμάχους το Ναζιστικό παρελθόν του ο Wallstein ορίστηκε σύμβουλος του Καγκελαρίου της δυτικής Γερμανίας Adenauer,καθώς επίσης και κύριος διαχειριστής της εξωτερικής του πολιτικής.
Ως αποτέλεσμα της προηγούμενης και εκτεταμένης εμπειρίας του στο σχεδιασμό μιας Ευρώπης υπό την κυριαρχία του καρτέλ και των Ναζί,έγινε αργότερα ο αρχιτέκτονας της ΕΕ των Βρυξελλών.
Ακριβώς το ίδιο άτομο που συνέταξε το προσχέδιο για τον τρόπο χειρισμού των κατακτημένων χωρών μετά την προσδοκώμενη επικράτηση του συνασπισμού -έγινε απλά 19 χρόνια αργότερα- ο βασικός αρχιτέκτονας αυτού του αντιδημακρατικού οικοδομήματος που ονομάζεται ΕΕ των Βρυξελλών.
Δίκη της Νυρεμβέργης εναντίον της IG Farben για εγκλήματα πολέμου 1947-48.
Οι 24 διευθυντές της BAYERN (IG Farben),οι οποίοι έχουν κατηγορηθεί για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διαπράχθηκαν κατά την προσπάθεια των Ναζί/IG Farben στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο.
Στις 25 Μαρτίου 1957 ο Wallstein ήταν ένα από τα 12 άτομα που υπέγραψαν την "Συνθήκη της Ρώμης" - που αποτέλεσε το έγγραφο πάνω στο οποίο θεμελιώθηκε η ίδια η ΕΕ και το 1958 ορίστηκε ως ο πρώτος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής- ένα πόστο που κράτησε για μια ολόκληρη δεκαετία!
Μέσα στο βιβλίο "Οι Ναζιστικές καταβολές της ΕΕ των Βρυξελλών" αφιερώνεται ένα ολόκληρο κεφάλαιο στην "Κατακτητική ομιλία¨του Wallstein αφού είναι φανερό ότι η εμπειρογνωμοσύνη που απέκτησε από τη θέση του "ως ¨βασικός αρχιτέκτονας" της κατακτημένης Ευρώπης από το συνασπισμό Ναζί/ IG Farben ήταν και ακριβώς ο λόγος που μερικά χρόνια αργότερα διορίστηκε στη θέση του βασικού αρχιτέκτονα της ΕΕ των Βρυξελλών.
Η ΕΕ Ένωση και οι πατέντες ως οικονομικό εργαλείο για οικονομική κυριαρχία.
Όπως τεκμηριώνεται μέσα από τα αρχεία της δίκης της Νυρεμβέργης η IG Farben - αμέσως μετά την κατάκτηση της Γαλλίας τον Ιούνιο 1940- προσέγγισε το Ναζιστικό καθεστώς και επίσημα και δήλωσε ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να τακτοποιηθεί στη Νέα Τάξη Πραγμάτων της κατεκτημένης Ευρώπης ήταν ο επαναπροσδιορισμός της νομοθεσίας σχετικά με τις πατέντες.
Έτσι στις 20 Ιουλίου 1940 η IG Farben, ανακοίνωσε:
"Υπό τη Γερμανική κυριαρχία θα πρέπει να δημιουργηθεί ένας ευρύτερος Ευρωπαϊκός χώρος που εκτός από την μεγάλη Γερμανία θα πρέπει να περικλείει και μια σειρά άλλων κυρίαρχων λαών, να αποτελεί μία οικονομική ενότητα και να σχηματίσει πιθανόν αργότερα μα δασμολογική και νομισματική ένωση.
Η πιο εκτεταμένη λύση που θα θεωρούσαμε ιδανική, θα ήταν για όλον τον Ευρωπαϊκό χώρο που βρίσκεται υπό Γερμανική κυριαρχία, να δημιουργηθεί ένα ενιαίο σύστημα διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας, δηλ. ένα επίσημος και ουσιαστικός τρόπος περί ευρεσιτεχνιών που να ρυθμίζεται από μία και μόνο νομοθεσία."
Πηγαίνοντας πίσω λοιπόν στην Ιστορία των τελευταίων χρόνων του 19ου αιώνα μπορεί κάποιος να καταλάβει ότι η ιδέα των πατεντών ήταν μία ειδεχθής σύλληψη σύμφωνα με την οποία από τη στιγμή που οι άνθρωποι θα αντέγραφα τη φύση, θα μπορούσαν και να την κατέχουν.
Η ιδιοποίηση της φύσης σήμαινε για συγκεκριμένες ομάδες συμφερόντων τη ξεκάθαρη δυνατότητα να ελέγχουν και να εξουσιάζουν τον κόσμο, που αργά ή γρήγορα θα εξαρτιόταν ολοκληρωτικά από τα πατενταρισμένα προϊόντα τους.
Ιδιαίτερα αν αυτά τα προϊόντα ήταν πρώτης ανάγκης, όπως τα προϊόντα που αφορούν την υγεία, τότε οι Άνθρωποι και κατ΄επέκταση ολόκληρα Έθνη θα υποδουλώνονταν σε αυτές τις βιομηχανίες.
Σήμερα αυτά τα πατενταρισμένα χημικά προϊόντα καλύπτουν όλες τις πτυχές της ζωής μας: Φάρμακα, φυτοφάρμακα, πλαστικά, υφάσματα βαφές κλπ.
Με δύο λόγια, περίπου ένα στα δύο προϊόντα που αγγίζουμε κάθε μέρα έχει κατασκευαστεί κατά βάση από πατενταρισμένα υλικά του καρτέλ -και εμείς οι λαοί του κόσμου- πληρώνουμε "φόρο υποτέλειας " στις πατέντες του Καρτέλ χωρίς καν να το αντιλαμβανόμαστε.
Μετά που απέτυχε και η δεύτερη απόπειρα κατάκτησης του κόσμου και ενώ οι στρατιωτικοί και πολιτικοί φορείς του Καρτέλ κατά τον β΄Παγκόσμιο πόλεμο βρέθηκαν για το θάνατο και την καταστροφή που προκάλεσαν, οι οικονομικοί καθοδηγητές του πολέμου συνέχισαν την πορεία τους προς το απόλυτο στόχο.
Εδώ μπορείτε να δείτε μόνο μερικά παραδείγματα:
O Fritz Ter Meer, εγκληματίας πολέμου ως υπεύθυνος για τι IG Auchwitz καταδικάστηκε από το δικαστήριο της Νυρεμβέργης σε 7 χρόνια φυλάκιση.Απελευθερώθηκε από τη φυλακή το 1951.Το 1956 ο Ter Meer είχε ήδη επιστρέψει στο προσκήνιο ως πρόεδρος της εταιρίας BAYERN.
Ο Car Wuster ήταν μέλος του εποπτικού συμβουλίου της Degech (Η Deutsche Gesellschaft für Schädlingsbekämpfung mbH. Γερμανική χημική εταιρία για τον έλεγχο των επιβλαβών οργανισμών), σε συντομία, Degesch).
Η Degesch ήταν θυγατρική εταιρία της IG Farben υπεύθυνη για την παράδοση του δηλητηρίου Zyklon B στους θαλάμους αερίων του Άουσβιτς η οποία άκμασε υπό την επίβλεψη του Wuster.
Το 1952 ο Wuster επιστρέφει ως διευθύνων σύμβουλος της BASF.
Το σύστημα διακυβέρνησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης καταρρίπτει όλα τα δημοκρατικά επιτεύγματα της τελευταίας χιλιετίας του Ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Πολύ περισσότερο έχει ρίξει όλη την Ήπειρο πίσω στα Μεσαιωνικά χρόνια, όταν οι απολυταρχικοί Μονάρχες εξουσίαζαν την Ευρώπη πέρα από κάθε Δημοκρατικό έλεγχο.
Απόσπασμα από το βιβλίο:
Οι Ναζιστικές καταβολές της ΕΕ των Βρυξελλών
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου
Blogger Facebook