Μάνα γη μου σ' αγαπώ και σε μισώ, που ' χω την ανάγκη να σε ακουμπήσω...

Γράφει ο Νικ. Αλ. Αργυρίου
Η ιατροδικαστική έκθεση στην υπόθεση Λιαντίνη, αναφέρει ότι δεν βρέθηκε ίχνος τοξικής ουσίας από τους εναπομείναντες  ιστούς του  σκελετού του φιλόσοφου:


Αυτό σημαίνει πως δεν πήρε δηλητήριο.

Επιπλέον αναφέρουν ότι δίπλα του υπήρχαν τα εξής αντικείμενα:

1. 6 Αμπούλες Καλίου
2. Ένα στυλό
3. Ένα γράμμα
4. Ένα ρολόι
5. Μια σύριγγα


Το Αποχαιρετιστήριο γράμμα που άφησε ο Δημήτρης Λιαντίνης στην κόρη του όταν εξαφανίσθηκε την 1η Ιουνίου 1998:

"Διοτίμα μου, φεύγω αυτοθέλητα. Αφανίζομαι όρθιος, στιβαρός και περήφανος.

 Ετοίμασα τούτη την ώρα βήμα- βήμα ολόκληρη τη ζωή μου, που υπήρξε πολλά πράγματα, αλλά πάνω από όλα εστάθηκε μια προσεκτική μελέτη θανάτου. 

Τώρα που ανοίγω τα χέρια μου και μέσα τους συντρίβω τον κόσμο, είμαι κατάφορτος με αισθήματα επιδοκιμασίας και κατάφασης. Πεθαίνω υγιής στο σώμα και στο μυαλό, όσο καθαρό είναι το νωπό χιόνι στα όρη και το επεξεργασμένο γαλάζιο διαμάντι. Να ζήσεις απλά, σεμνόπρεπα, και τίμια, όπως σε δίδαξα.

 Να θυμάσαι ότι έρχουνται χαλεποί καιροί για τις νέες γενεές. Και είναι άδικο και μεγάλο παράξενο να χαρίζεται τέτοιο το δώρο της ζωής στους ανθρώπους, και οι πλείστοι να ζούνε μέσα στη ζάλη αυτού του αστείου παραλογισμού. Η τελευταία μου πράξη έχει το νόημα της διαμαρτύρησης για το κακό που ετοιμάζουμε εμείς οι ενήλικοι στις αθώες νέες γενεές που έρχουνται. Ζούμε τη ζωή μας τρώγοντας τις σάρκες τους. Ένα κακό αβυσσαλέο στη φρίκη του.

 Η λύπη μου γι' αυτό το έγκλημα με σκοτώνει. Να φροντίσεις να κλείσεις με τα χέρια σου τα μάτια της γιαγιάς Πολυτίμης, όταν πεθάνει. Αγάπησα πολλούς ανθρώπους. Αλλά περισσότερο τρεις. 
Το φίλο μου Αντώνη Δανασσή, τον αδερφοποιτό μου Δημήτρη Τρομπούκη, και τον Παναγιώταρο το συγγενή μου, γιο και πατέρα του Ηρακλή. Κάποια στοιχεία από το αρχείο μου το κρατά ως ιδιοκτησία ο Ηλίας Αναγνώστου. Να αγαπάς τη μανούλα ως την τελευταία της ώρα. Υπήρξε ένας υπέροχος άνθρωπος για μένα, για σένα, και για τους άλλους. Όμως γεννήθηκε με μοίρα. Γιατί της ορίστηκε το σπάνιο, να λάβει σύντροφο στη ζωή της όχι απλά έναν άντρα, αλλά τον ποταμό και τον άνεμο. 

Το γράμμα του αποχαιρετισμού που της έγραψα το παίρνω μαζί μου. Σας αφήνω εσένα, τη μανούλα και το Διγενή, το σπίτι μου δηλαδή, που του στάθηκα στύλος και στέμμα, Γκέμμα πες, σε υψηλούς βαθμούς ποιότητας και τάξης. Στην μεγαλύτερη δυνατή αρνητική εντροπία. Να σώζετε αυτή τη σωφροσύνη και αυτή την τιμή. Θα δοκιμάσω να πορευτώ τον ακριβό θάνατο του Οιδίποδα. Αν όμως δεν αντέξω να υψωθώ στην ανδρεία που αξιώνει αυτός ο τρόπος, και ευρεθεί ο νεκρός μου σε τόπο όχι ασφαλή, να φροντίσεις με τη μανούλα και το Διγενή, να τον κάψετε σε ένα αποτεφρωτήριο της Ευρώπης. Έζησα έρημος και ισχυρός. Λιαντίνης.

 Τη μέρα που θα πέσω έδωσα εντολή να στεφανωθούν οι μορφές Σολωμού στη Ζάκυνθο κ' Λυκούργου στη Σπάρτη.


Τουλάχιστον από τα παραπάνω κρατήστε το εξής: 

"... Θα δοκιμάσω να πορευτώ τον ακριβό θάνατο του Οιδίποδα ..."

Είναι πολύ σημαντικό να το κατανοήσουμε αυτό, διότι μιλάμε για το ήθος εκείνο του ανδρός που ο λόγος του γίνεται πράξη.


Ο Λιαντίνης όπως αναφέρει παραπάνω ετοίμαζε την στιγμή του θανάτου του βήμα- βήμα ολόκληρη τη ζωή του και, εστάθηκε μια προσεκτική μελέτη θανάτου του...

Ας σταθούμε στον ΟΙΔΙΠΟΔΑ τι λέει ο μύθος για την στερνή του ώρα:

".... Ο Οιδίποδας ζήτησε να φωνάξουν τον Θησέα και όταν ήρθε του είπε :
«- Άρχοντα της Αθήνας, το τέλος μου σιμώνει, οι αστραπές και οι βροντές του Δία μου προαναγγέλλουν τον θάνατο και θέλω να πεθάνω εκπληρώνοντας το τάμα μου. Εγώ ο ίδιος θα σε πάω στο μέρος όπου θα αφήσω την ύστερη πνοή μου, αλλά σε ξορκίζω σε κανένα να μη φανερώσεις πού είναι ο τάφος μου. 

Αυτός, καλύτερα από πλήθος ασπίδες και δοξάρια, θα προστατεύει την πόλη που με περισσή φροντίδα διαφεντεύεις. Θ’ ακούσεις με τα αυτιά σου αυτό που εδώ δε μπορώ να σου πω.

 Φύλαξε το μυστικό και ,μονάχα, σαν έρθει η ώρα να ξεψυχήσεις να το φανερώσεις στον μεγαλύτερο γιο σου κι αυτός με τη σειρά του στο διάδοχό του. Πάμε τώρα, Θησέα. Άϊντε παιδιά μου, τώρα εγώ ο τυφλός γέρος θα γίνω μπροστάρης κι οδηγός σας γιατί θα με οδηγούνε ο Ερμής, ο θείος ψυχοπομπός, και η βασίλισσα του κάτω κόσμου, η πανωραία Περσεφόνη».

Όλοι μαζί κίνησαν, μπροστά ο τυφλός Οιδίποδας να τους δείχνει το δρόμο και ξοπίσω οι θυγατέρες του με το Θησέα. Έφτασαν σε μια χαράδρα, όπου οι κόρες βοήθησαν το ανήμπορο πατέρα να βγάλει τα βρώμικα κουρελιασμένα ρούχα, να πλυθεί και να φορέσει καθαρά ενδύματα, που του ‘δωσε ο Θησέας, όπως αρμόζει σ’ έναν νεκρό. Βροντή ακούστηκε, μήνυμα του Δία, και μια φωνή κάλεσε τον Οιδίποδα να βιαστεί. Φίλησε τις πιστές του θυγατέρες κι έβαλε τα χέρια τους στα χέρια του Θησέα, παρακαλώντας τον να γίνει ο προστάτης τους. Ο βασιλιάς της Αθήνας ορκίστηκε να εκπληρώσει την στερνή επιθυμία προστατεύοντας τις κόρες, όπως ο Οιδίποδας θα προστάτευε την πόλη του.

Μετά ο Οιδίποδας ζήτησε να φύγουν οι κόρες του, που δάκρυα κυλούσαν στα τρυφερά τους μάγουλα και μοιρολόγι πρόφεραν τα χείλη τους, κι όταν έμεινε με τον Θησέα μόνος, του φανέρωσε το μυστικό. Ξάφνου άνοιξε η γη και στο χάσμα, με θαυμαστό τρόπο, εξαφανίστηκε ο Οιδίποδας.

 Γυρίζοντας τη κεφαλή τους τα κορίτσια, να δούνε για ύστερη φορά τον λατρευτό τους κύρη, αντίκρισαν το Θησέα να έχει σκεπάσει με τα χέρια του το πρόσωπο, σημάδι πως κάτι το θαυμαστό κι άρρητο είχε δει. Τον είδαν έπειτα να γονατίζει και να δέεται...."

Εδώ πέραν από την παραπάνω άποψη του μύθου στο σημείο αυτό συμπληρωματικά αναφέρω:

Ο Οιδίποδας πήγε κι έκατσε κάτω από ένα δένδρο στην άκρη της χαράδρας και, έστειλε τις κόρες του να του φέρουν νερό από την πηγή για τους καθαρμούς. Όταν έγιναν τα απαραίτητα ο Δίας βρόντηξε και με φωνή τον κάλεσε να βιαστεί.

Μετά από λίγο ξαφνικά άνοιξε η γη κι ο Οιδίποδας στα μάτια του Θησέα εξαφανίστηκε...

Τα πέντε σημεία κλειδιά που είναι απαραίτητα να κατανοήσετε το ύψιστο επίπεδο της προσέγγισης αυτής :

1. Κάθισε κάτω από το δένδρο.
2. Έστειλε να φέρουν νερό.
3. Έκανε την απαραίτητη προσευχή, ζητώντας τα δέοντα.
4. Έγινε η βροντή του θεού.
5. Ακούστηκε φωνή που τον καλούσε.

Αυτά είναι τα απαραίτητα κλειδιά και τα αποκωδικοποιώ όπως είναι για τους επερχόμενους συνταξιδιώτες :

ΔΕΝΔΡΟ-ΥΔΩΡ-ΑΙΤΗΜΑ-ΒΡΟΝΤΗ-ΦΩΝΗ.
Σημαίνουν αντίστοιχα : Ξύλο ή Λίθος ή Γη-Ύδωρ-λήψη εικόνας-άνοιγμα Πύλης-Λόγος.

Ας δώσω την επικείμενη ενότητα αυτών των Κβαντικών ενοτήτων με το παρακάτω αφήγημα από το υπό έκδοση βιβλίο μου με τίτλο: " Ο  ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΚΥΝΗΓΟΣ":

.... Μόλις ξημέρωσε ο  γέρο-τσιγγάνος γέμισε το μεταλλικό σκεύος με καθαρό  νερό και το έφερε στην αγκαλιά του, διοχετεύοντας όλη του την αγάπη προς αυτό. Το νερό δέχθηκε και αποθήκευσε τα κύματα της αγάπης του.
Κατόπιν ανασήκωσε με κλειστά μάτια τους δυο αγαπημένους του Λίθους και τους τοποθέτησε μέσα στο νερό.  Αμέσως μετά ξάπλωσε  ακριβώς δίπλα από το μεταλλικό σκεύος για να αρχίσει τον ταπεινό του διαλογισμό.

Επικεντρώθηκε στην Συμπαντική έννοια της αγάπης, στέλνοντας κύματα αγάπης προς κάθε κατεύθυνση.


 Ζητούσε από το Θεό συγχώρεση για κάθε  αδικία που διέπραξε άθελά του.


Ενώ μέσα του επαναλάμβανε συνεχώς : " Αγαπώ όσους αδίκησα, όσους με αδίκησαν κι όσους μου έδωσαν απλόχερα την αγάπη τους".


Σταδιακά αποκόπηκε με οποιαδήποτε σκέψη κι άρχισε να ταξιδεύει στο αστρικό επίπεδο...


Περνούσαν εμπρός του διάφορα οράματα από το "θέατρο σκιών" της χθόνιας χοάνης, όπου πρωταγωνιστούσαν οι κατεστημένες ασπρόμαυρες μαριονέτες.


Ξαφνικά, άνοιξε μια Ιόχρουν ενεργειακή Πύλη σαν ένα ελικοειδής τούνελ  και,  μια αόρατη δύναμη τον τράβηξε κι άρχισε να τον οδηγεί σ' ένα Πνευματικό Σύμπαν.


Φθάνοντας στο τέλος του τούνελ κοίταξε ψηλά τον Ιόχρουν ορίζοντα.


 "  Εκεί πάνω κάτι σχηματίζεται μέσα σε  Λευκό Φωτεινό περίγραμμα.  Να εμφανίζεται ένα  ανδρικό πρόσωπο ", σκέφτηκε.


Άραγε τι είναι.... ΕΙΝΑΙ....


Έκπληκτος αναγνωρίζει το πρόσωπο του Φοίβου. Αστραπιαία η μορφή παίρνει ζωντανή υπόσταση και ο Απόλλωνας ίπτανται με την ολόχρυση μακριά του κόμη στον αιθέρα με καθοδική πορεία . Φοράει μια απλή μοβ στολή και, μια  πορφυρή χλαίνη που ανεμίζει στον ορίζοντα ....


( Νικ . Αλ. Αργυρίου: " Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΚΥΝΗΓΟΣ " )



Συνεπώς ο γέρο-τσιγγάνος είναι η παλιά ιστορία του πολιτισμού μας, που σήμερα ξέπεσε και, δίνει μέσω των λίθων του νερού, το Μέγιστο αίτημα της ΑΓΑΠΗΣ !!! 

Τότε γίνεται ο διαχωρισμός της πραγμάτωσης και ανοίγει το "τούνελ του θεού" για να αντικρίσει το ΘΕΙΚΟ ΛΟΓΟ, αφού λύσει το αίνιγμα του ΕΙΝΑΙ!!! 

Επανέρχομαι στον Διδάσκαλο Λιαντίνη που πορεύτηκε τον Ακριβό θάνατο του ΟΙΔΙΠΟΔΑ στις "ΠΟΡΤΕΣ" του ΤΑΥΓΕΤΟΥ στους πρόποδες της ΠΥΡΑΜΙΔΑΣ.




 Ο Λιαντίνης έδωσε μεσ' την σιωπή των 'δολοφονημένων νερών' και των ιονισμένων ανέμων  την αυτοθυσία της αστρικής γραμμής!

Πεσμένος πάνω στην γη που αγάπησε ερωτεύτηκε την δυναμική του γενεσιουργικού Υδρογόνου, ΥΔΡΑΓΩΓΟΣ του ΑΘΑΝΑΤΟΥ!!!

Πράγματι μπήκε σε μια πέτρινη Μήτρα του Ταΰγετου, που αυτός επέλεξε, αλλά πέρασε ως ήρωας στον θάνατο αυτοθέλητα, όρθιος, στιβαρός και περήφανος.


Ιδού πως βρέθηκε εντός του σπηλαίου ο Λιαντίνης: Όρθιος και στιβαρός ως Ήρωας...


Η αιτία του θανάτου του απεφάνθησαν οι ειδικοί ότι είναι ανεξιχνίαστη... 




ΧΑΙΡΕ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΩΣ !!!

Ο εν λόγω Μέγας Ήρωας όταν έκανε ενδοφλέβια την ένεση από την αμπούλα του Καλίου, παράλληλα είχε κάνει το ΑΙΤΗΜΑ βλέποντας  την Νεφελαυγή των Εσπερίδων και,  τις φλόγες που αναπηδούν στην κορυφή του Δένδρου...

Εκεί το όνειρο δροσίζει τους "Μαραγκούς" του Ήλιου του άλλου του Μεγάλου!!!

Καλά κρυμμένο μυστικό μεσ΄την σπηλιά του για το άναμμα του 
" Ήλιου του Μεσονυχτίου"!!!  




Οι αμπούλες καλίου που βρέθηκαν δίπλα στον Λιαντίνη
 (αρχείο Δημ. Αλικάκου).


Στο παρακάτω βίντεο ο αδερφός του αναφέρει ότι είχε μαζί του και κάποια σύριγγα στο 2:00 :




Μια ενδοφλέβια ένεση με Κάλιο προκαλεί θάνατο, αυτό σημαίνει ότι ένας τέτοιος θάνατος θα φανεί από φυσικά αίτια...

Ωστόσο μετά από 7 χρόνια ένα αποσκελετωμένο εύρημα δεν χωράει περαιτέρω διερεύνησης της αιτίας θανάτου αν προέρχεται από τέτοιου είδους αίτιο, όπως το προαναφερθέν που έχει σχέση με ενέσιμο διάλυμα Καλίου....

Ωστόσο, το  μήνυμα που φέρνει ο δρόμος των Ανδρειωμένων προδίδοντας την αιωνιότητα στην ύστατη στιγμή ΕΙΝΑΙ... πως για να δεχθεί κάποιος την γνώση πρέπει να ταυτιστεί με το δίαυλο αυτής!



ΠΑΤΗΣΤΕ ΚΑΤΩ....
loading...

Δημοσίευση σχολίου

Blogger