Η ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΓΡΑΦΗΣΗ ΤΗΣ "ΣΕΛΗΝΗΣ" (Μέρος B)

 

Γράφει ο Νικ. Αλ. Αργυρίου

Οι λέξεις και γενικά η γλώσσα του μύθου κρυπτογραφούν και μιμούνται την πραγματικότητα. 
Η Γνώση των διαύλων και η διαδικασία  μετουσίωσης,  που φθάνει μέχρι την ελεγχόμενη εξαύλωση, έπρεπε να προστατευτεί από τους εκάστοτε μυημένους . 
Συγκεκριμένα, όπως  ήδη αναφέραμε, τους δίαυλους, τις χθόνιες αστρικές πύλες , ο Πλούταρχος  τις περιγράφει ως το κάτω μέρος του Σείριου ( Σελήνη) ,  που φυσικά βρίσκεται στην   γη ...
Επαναλαμβάνουμε ακριβώς την φράση "κλειδί"  :
"... ΤΑ Δ'  ΕΝΤΑΥΘΑ ΦΕΡΣΕΦΟΝΗΣ ΟΥΚ ΑΝΤΙΧΘΟΝΟΣ..."

 (Μετάφραση :...  Ενώ τα προς τη γη λέγονται Φερσεφόνης... όχι του αντιθέτου της γης...)

Το όνομα Φερσεφόνης κρυπτογραφεί το όνομα της Περσεφόνης, που προέρχεται από το όνομα Φερέπαφα, Φερρέφαττα, διότι η θεά είναι σοφή, επειδή τα πράγματα είναι σε κίνηση και, δείχνει πως εφάπτεται και έχει επαφή....
 Για το λόγο αυτό η θεά ονομάζεται Φερέπαφα για την σοφία και την επαφή  με την κίνηση του Φερομένου...  (Πλάτων, Κράτυλος). 
Έτσι, αν λάβουμε υπόψιν τα προηγούμενα , καταλαβαίνουμε γιατί  κωδικοποιήθηκε το όνομα της Περσεφόνης σε Φερσεφόνης , με την αλλαγή του  αρχικού γράμματος από 
"Π" σε "Φ", για καθαρά κρυπτογραφικούς λόγους, αλλά όχι αυθαίρετα. 
Η Περσεφόνη διατηρεί την επαφή με τον κινητό Συνοδό ( Σελήνη) και τούτο την κάνει σοφή.
 Πρόκειται για μια ακατανόητη επιστημονική γνώση για το  Ουράνιο αδράχτι και τα δυναμικά πεδία των δίαυλων: 
"... ΚΑΛΟΥΣΙ ΔΙ' ΑΥΤΩΝ ΤΟ ΜΕΝ ΜΕΓΙΣΤΟΝ ΕΚΑΤΗΣ ΜΥΧΟΝ, ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣ ΔΙΔΟΑΣΙΝ ΑΙ ΨΥΧΑΙ ΚΑΙ ΛΑΜΒΑΝΟΥΣΙΝ ΩΝ ΑΝ ΗΔΗ ΓΕΓΕΝΗΜΕΝΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ Η ΠΑΘΩΣΙΝ ΤΑΣ ΔΕ ΔΥΟ ΜΑΚΡΑΣ..." 
 (Πλούταρχος: "περί του Εμφαινομένου προσώπου τω  κύκλω της Σελήνης")

 (Μετάφραση:"...  Καλούν από αυτά το μέγιστο μύχο της Εκάτης, όπου δικάζονται οι ψυχές , τιμωρούνται και εκδικούνται πράττουν ή πάθουν, εάν ήδη δεν έχουν γίνει δαίμονες και τα δυο Μακρές...")
 Και εδώ σε κρυπτογραφημένη γλώσσα αναφέρεται το : "ΜΕΓΙΣΤΟΝ ΕΚΑΤΗΣ ΜΥΧΟΝ", όπου είναι μια εσώτερη διάσταση  κατά την οποία "δικάζονται και τιμωρούνται οι ψυχές"

Η Εκάτη συμβολίζει τον κινητό Συνοδό ( Σελήνη) του Σείριου, που εφάπτεται με τον "Τριτόκοσμο"...   Είναι η θεά, η παρθένος Κόρη με τους Πυρσούς που συντροφεύει την Περσεφόνη.
Ο ποιητής της Θεογονίας, ο Ησίοδος , αναγνωρίζει στο πρόσωπο της  Εκάτης, την πανίσχυρη Κυρία των τριών βασιλείων: γης, ουρανού και θάλασσας. 
Η θεά είναι κόρη των τιτάνων Πέρση : Περσεία και Αστερίας.  Γι΄αυτό κι ένα άλλο όνομα που ήταν γνωστή είναι Περσηίς. 
Ο Αισχύλος, μυημένος στα Ελευσίνια μυστήρια, συσχετίζει την Εκάτη με την Σελήνη και την αναφέρει ως Άρτεμη-Εκάτη. 
Σταδιακά, ο Πλούταρχος, όπως και άλλοι αρχαίοι συγγραφείς, μέσω των θεοτήτων,  περιγράφουν τις ουράνιες δυνάμεις και  περιστροφές που  δρούν γεωδαιτικά στα εφαπτόμενα σημεία...