ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ

Αγαπητoί συνέλληνες,
Δεκατέσσερα χρόνια που η τουρκική βαρβαρότητα έκανε για μια ακόμη φορά την  εμφανισή της...
Για μας και για όσους βρίσκονταν εκεί στο νησί της Αφροδίτης, τότε, θα θυμούνται πάντα τους δυο ήρωες... 
Βέβαια οι πολιτικάντηδες "έριξαν"  δάκρυα και καταδίκασαν τα δυσάρεστα γεγονότα, δίχως να διεκδικήσουν τίποτα άλλο τόσα χρόνια...
Στην γεωπολιτική σκακιέρα σήμερα, ενώ έχει κάνει την εμφανισή του ο Νεο-οθωμανισμός προσπαθώντας να μας "ρίξει στάχτη στα μάτια", κανείς δεν μας λέει την αλήθεια....
Έτσι οι "καλοί μας  γείτονες"  για φέτος μας άφησαν να τελέσουμε τον εορτασμό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου εις τον ιερό ναό της Παναγίας της Σουμελά... Πέραν όμως από την συγκίνηση ας δούμε και το παιχνίδι που παίζεται, αλλά και την συμμετοχή μας σ' αυτό.
Διότι η Ελλάς δεν έχει καμία σοβαρή πολιτική στα ζητήματα αυτά. Όταν έχουμε θέματα ανοικτά, όπως με τους αγνοούμενους της Κύπρου το 1974 ή με την Θράκη κ.λπ.
Το μόνο που κάνει η Ελλάς συνεχώς δακρύζει από συγκίνηση και τίποτα άλλο, ενώ οι τούρκοι πιστεύουν ότι είναι κυρίαρχοι στο Αιγαίο. Ως πότε;

Εν Αθήναις, 14 Αυγούστου 2010
ΙΩΚΗ