Το 2005 με άδειες της Αρχαιολογίας και την στάση Πόντιου Πιλάτου που κράτησε η Νομαρχία αλλά και η Δημαρχία Χίου, καταστράφηκε με μπουλντόζες το ανέπαφο αρχαίο νεκροταφείο του 3ου π. Χ. αιώνα στο Ριζάρη. Μια ιστορία που δείχνει τον τρόπο με τον οποίον διαχειριστήκαμε τα χρόνια τα τελευταία το νησί μας. Ούτε τους νεκρούς μας δεν σεβαστήκαμε.
Η αίσθηση, όταν για πρώτη φορά επισκέφτηκα τον χώρο ήταν μοναδική… Κάτω από την Γη, σε βάθος τεσσάρων και πλέον μέτρων κάτω από το έδαφος – για να μην τους βρουν οι ξένοι που λέει και ο ποιητής -160 τάφοι του 3ου αιώνα προ Χριστού βρίσκονταν θαμμένοι. Αρχές Αύγουστου θυμάμαι μια μέρα γλυκιά με διάχυτη την ζέστη του απογεύματος…
Οι ακτίνες του Ήλιου στο γέρμα σχεδόν αγκάλιαζαν τις τεράστιες αρχαίες ταφικές πέτρες… Είχα την αίσθηση πως ο χώρος είχε κυριευτεί από τις ψυχές όλων αυτών των προγόνων… Έτσι σαν αγέρι, σαν θρόισμα σαν απαλό χάδι. Και ήτανε τάφοι πολλοί, Από ενήλικες μέχρι παιδιά…
Δημοσίευση σχολίου
Blogger Facebook