Ο Στέφαν Γκεόργκε (Stefan George, 1868-1933) ήταν το προικισμένο παιδί ενός κάπελα. Έμαθε πολλές ξένες γλώσσες και ταξίδεψε πολύ. Αποδύθηκε σε αγώνα για να ανανεωθεί η ποίηση της εποχής του, που κατά τη γνώμη του είχε ευτελισθεί από τον νατουραλισμό. Ο ίδιος είχε προηγουμένως θητεύσει στο Παρίσι στον συμβολισμό του Στεφάν Μαλλαρμέ και κατάφερε να δώσει όντως λάμψη και ιερατική υποβλητικότητα στη γλώσσα. Οραματιζόταν μια νέα κοινωνία με συνεκτικούς δεσμούς, όπως ήταν οι μύθοι στην αρχαία Ελλάδα. Υπήρξε ένας εστέτ που προειδοποίησε όμως έγκαιρα για την πανωλεθρία που θα έφερνε ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος και στη συνέχεια αντιτάχθηκε στους εναγκαλισμούς των ναζί. Η μεγάλη του αγάπη υπήρξε ο έφηβος Μαξιμίν, τον οποίο και ανακήρυξε θεότητα μετά τον πρόωρο θάνατό του μόλις στα δεκαέξι...

Στα τέλη του ίδιου αιώνα εμφανίστηκαν στην Αυστρία και στη Γερμανία πολλές ομάδες, μικρές αλλά και μεγάλες, με κοινό σημείο την έμπνευση από τον πανγερμανισμό.
Στις ομάδες αυτές ανήκαν συγγραφείς, πολιτικοί (όπως οι Αυστριακοί Γκέοργκ Σόνερερ και Καρλ Λύγκερ) και διανοούμενοι, όπως ο μεγάλος ποιητής Στέφαν Γκεόργκε. Μεταξύ τους ξεχωρίζει ο Γκουίντο Φον Λιστ (1848-1919), ο οποίος έγραψε μελέτες για τον ηλιακό συμβολισμό και το σκανδιναβικό αλφάβητο. Ο ίδιος ίδρυσε στην Αυστρία μία «παγανιστική κοινότητα», η οποία συνεργάστηκε με διάφορες ομάδες στη Γερμανία, όπως π.χ. οι «Κοσμικοί» στη Βαυαρία (όπου ανήκε ο Στέφαν Γκεόργκε). Ακόμη πρέπει να μνημονευθεί και ο Γιοργκ Λανζ φον Λίμπενφελς (1874- 1954), ιδρυτής του Τάγματος του Νέου Ναού και της επιθεωρήσεως «Οστά- ρα». Και οι δύο ήταν αφιερωμένοι στη μελέτη της θούλης...

Δημοσίευση σχολίου

Blogger