ΟΙΚΟΦΑΣΙΣΜΟΣ

Οι οικολογικές εμμονές των περισσότερων Ναζί είναι τόσο καλά τεκμηριωμένες ιστορικά ώστε είναι αδύνατον να θεωρηθούν ψευδείς. Είναι αλήθεια ότι ο Χίτλερ και ο Χίμλερ ήταν «ακραιφνείς χορτοφάγοι και φιλόζωοι, έλκονταν από τον μυστικισμό της φύσης και τις ομοιοπαθητικές θεραπείες, και αντιτάσσονταν ανυποχώρητα στην ζωοτομία και την βίαιη μεταχείριση των ζώων». Και ακόμη ότι ο Χίμλερ «είχε ιδρύσει πειραματικά αγροκτήματα οργανικής [βιολογικής] παραγωγής» πολλές μέσα στο ίδια στρατόπεδα συγκεντρώσεων όπως το Νταχάου όπου ο ίδιος διατηρούσε βιολογικά μελίσσια. Και αυτά είναι ένα μικρό δείγμα ανεξάντλητων παραδειγμάτων που πιστοποιούν τις οικολογικές ανησυχίες των αρχιτεκτόνων του γερμανικού εθνοσοσιαλιστικού «οράματος».
Οι ιδεολογικές ομοιότητες των Γερμανών μυστικιστών με το σημερινό οικολογικό κίνημα, ακόμη και στην ορολογία που χρησιμοποιείται, είναι πραγματικά ανατριχιαστικές. Η κριτική απέναντι στον υλιστικό καταναλωτισμό που καταστρέφει τη βιόσφαιρα, η προώθηση πιο «φυσικών» μεθόδων παραγωγής και καλλιέργειας απαλλαγμένες από συνθετικές χημικές ουσίες, ο στιγματισμός των ανθρώπινων προσπαθειών για την τιθάσευση της φύσης και της σύγχρονης τεχνολογίας, οι ολιστικές θεωρίες για τη φύση, η αδιάκοπη εναντίωση στην «ομογενοποιημένη εμπορική κουλτούρα», την εκβιομηχάνιση και τον εξαστισμό, η εμμονή με την επερχόμενη «πληθυσμιακή έκρηξη», η «πρωτοκαθεδρία της άμεσης συγκινησιακής εμπειρίας», ο σπιριτσουαλιστικός νεοπαγανισμός της «Νέας Εποχής» (New Age) του Κάρμα, του Ταο και του Ζεν, ο αφανισμός των φυσικών περιοχών της άγριας ζωής από την «ιδεολογία της προόδου», η περιβαλλοντική καταστροφικότητα του ανεξέλεγκτου τουρισμού και η εξαφάνιση των ειδών όπως με τη σφαγή των φαλαινών μπορεί να ηχούν στα αυτιά μας ως τα κατεξοχήν θέματα του σύγχρονου οικολογικού κινήματος αλλά η αλήθεια είναι ότι οι Γερμανοί μυστικιστές και αντιουμανιστές τα είχαν για «ψωμοτύρι» πριν από την δεκαετία του 1920!



Πηγή: Janet Biehl, Peter Staudenmaier, ΟΙΚΟΦΑΣΙΣΜΟΣ: Μαθήματα από την Γερμανική εμπειρία, Ισνάφι, 2003.