Η ΑΔΕΡΦΗ ΨΥΧΗ

Γράφει
ο Νίκος Αργυρίου



Καθώς περνούσα μέσα από τα πνευματικά μονοπάτια ένιωσα δίπλα μου να συμβαδίζει μια παρουσία.
Στράφηκα κι αντίκρισα έναν παράξενο επισκέπτη. Είδα μια άγνωστη γυναίκα να μου χαμογελά με καλοσύνη σα να με γνώριζε από παλιά.
Φορούσε ένα λευκό λινό παντελόνι και ένα ομοιόχρωμο μεταξωτό πουκάμισο. Ήταν πολύ νέα και ωραία, ψηλή , λεπτή με μακριά ολόχρυσα σγουρά μαλλιά.
Την κοίταζα αμήχανα, κάτι μου θύμιζε δίχως να μπορώ να το προσδιορίσω
Τα παράξενα μεγάλα γαλανά μάτια της με κοίταζαν με τρυφερότητα, λες και διάβασε τις σκέψεις μου.
Και τότε άρχιζε να μου μιλά και γλυκύτητα και υπομονή, προσπαθώντας να μου εξηγήσει:
Είμαι η αδερφή ψυχή σου, μια δεύτερη ακτίνα που εκπέμπεται από την Εγώ Ειμί Παρουσία,
δηλαδή από τον Ανώτερο Εαυτό σου, διότι αυτή η ακτίνα είναι δίδυμη. Έρχομαι λοιπόν και σε συναντώ στο ανώτερο νοητικό σου πεδίο, σ' εκείνο που φτάνεις μέσω του διαλογισμού. Πιο κάτω δεν προχωρώ ποτέ, εκεί βρίσκομαι όταν συναντιόμαστε.
Είμαι οντότητα πέμπτου πεδίου, μπορώ κατ κατέρχομαι έως το νοητικό σου, αλλά μπορώ να φθάσω το υλικό μόνο μέσω της σκέψης σου, όταν εσύ μπορείς και την κατευθύνεις στο ανώτερο Νοητικό σου πεδίο, όπου και με συναντάς.
Και πρόσεξε τι θα σου πω, γιατί αντιλαμβάνομαι τα ερωτήματα που σκέφτεσαι.
Όταν απομονώσεις τις σκέψεις σου κατά την ώρα του διαλογισμού και σταματάς να σκέφτεσαι οτιδήποτε, και μόνο παρατηρείς, τότε αρχίζεις να επικοινωνείς όχι πλέον με τις αισθήσεις, αλλά με την ενόραση.
Ανοίγεις ένα δίαυλο με τον εσωτερικό σου εαυτό και προάγεσαι, αν είσαι καθαρός, στην άλλη διάσταση, ζώντας την Εγώ Ειμί όλο και περισσότερο.
Διέρχεσαι μέσω του αστρικού στο νοητικό κι από εκεί εισέρχεσαι στο ανώτερο. Κι όσο ελευθερώνεσαι τόσο προχωράς ακόμη πιο μακριά...