Είναι γνωστή η αρχή της μαγείας ότι, κάθε επιθυμητό αποτέλεσμα μπορεί να αναπαραχθεί με τη μίμηση.
Κατά τον Αριστοτέλη:"Η ποίηση είναι μίμηση". Ενώ ο Πλάτων στον Τίμαιο αναφέρει ότι υπάρχουν δυο πρότυπα, το ένα υπάρχει πάντοτε αμετάβλητο, ενώ το άλλο μεταβλητό, που γεννιέται συνεχώς . Το πρότυπο που υπάρχει πάντοτε και που μ' αυτό θα γεννηθεί ο κόσμος, είναι ο κόσμος των ιδεών. Το άλλο το μεταβλητό είναι ο υλικός κόσμος και είναι εικόνα του προηγούμενου προτοτύπου. Εδώ να πρέπει τονίσουμε πως το ένα πρότυπο αντιστοιχεί στο "Ον" (το αμετάβλητο), ενώ το άλλο αντιστοιχεί στο "Μη Ον". Το πέρασμα από το "Μη Ον" στο "Ον" είναι ποίηση (δημιουργία).
(Περισσότερα για τα ζητήματα αυτά διαβάστε στο βιβλίο μου: "Κλειδί Αλλαγών").
Τα μάτια της ψυχής για να είναι ανοιχτά, χρειάζονται το καλλιτεχνικό αισθητήριο, την εμπειρία, τη γνώση. Ζητήματα που αφορούν την ποίηση και γενικότερα την τέχνη.
Σοφότατα ο Αριστοτέλης (Ποιητική) θεωρούσε ως ταυτόσημες έννοιες την τέχνη και την επιστήμη ( ΚΑΙ ΠΑΝ Ο ΑΝ ΕΥ ΜΕΜΙΜΗΜΕΝΟΝ Η).
Ο Πρόκλος (5ος αι. μ.Χ) στο έργο του, Περί θυσίας και μαγείας, είναι πεπεισμένος πως τα πράγματα είναι γεμάτα θεικές φύσεις. Συγκεκριμένα σ' αυτό το χαμένο πλέον ελληνικό χειρόγραφο, που σώζεται στη λατινική μόνον μετάφραση του Μαρσίλιο Φίτσινο, αναφέρει:
"...Έτσι λοιπόν κάποια από τα πράγματα μιμούνται τη περιστροφή του ήλιου, ενώ άλλα μιμούνται τις ακτίνες του..."
Τα υλικά πράγματα με την μίμηση περικλείουν το καθένα μια μορφή(σφραγίδα) του πνευματικού κόσμου.
Η μίμηση αυτή και η συμμετοχή στο πνευματικό φως δεν είναι πάντοτε εμφανή, διότι έχει να κάνει με πιο λεπτότερους φυσικούς νόμους.
Όσο ο άνθρωπος παρέμεινε στο φυσικό του περιβάλλον αντιλαμβανόταν διαισθητικά ή τηλεπαθητικά τις ενέργειες κάθε φυσικού αντικειμένου, με αποτέλεσμα να γνωρίζει τις υπογραφές των πραγμάτων και να συμμετάσχει με τον καλύτερο τρόπο στην εξυπηρέτησει της Ζωής. Αλλά όσο ξέφευγε από το φυσικό του περιβάλλον έχανε την ικανότητα αυτή, καταλήγοντας τελικά να ατροφήσουν οι αισθήσεις του αυτές.
Ο κεντρικός στόχος της ελληνικής μυστικής Γνώσης είναι η ενόραση όλων των φαινομένων του κόσμου σαν εκδήλωση της ψυχής του κόσμου, που ενοποιεί το σύνολο των συμβάντων που παρτατηρούμε...
Ο παππούς μας ο Πλάτων στον Κρατύλο, μας λέει:"... Τα πράγματα ποιήθηκαν σύμφωνα με τον δημιουργικό Λόγο (Νου). Ο Λόγος δηλαδή είναι το μέσον της δημιουργίας. Τα πράγματα πρέπει να ονομάζονται με το μέσον που πλάστηκαν..."
Η παράδοση των απόκρυφων επιστημών παρέμεινε κυρίως κρυμμένη στους ναούς και την χρησιμοποιούσαν αποκλειστικά εκεί. Από εκεί ασκήθηκαν για πρώτη φορά η Ιατρική, η Μαντική κ.λπ. Οι δημιουργοί αυτών των επιστημών χρησιμοποίησαν στην ουσία ένα είδος απόκρυφης γνώσης, προκειμένου να πετύχουν τα μεγάλα θαύματα της εποχής τους.
Εκείνοι οι μεγάλοι διδάσκαλοι ανέπτυξαν τις επιστήμες με σκοπό την πνευματική εξέλιξη του ανθρώπου.
Δημοσίευση σχολίου
Blogger Facebook