Το όνομα Μίτος είναι γνωστός  στην Ορφική γλώσσα  ως ο δαίμων  που είναι η προσωποποίηση του ανδρικού σπέρματος. 
Ο Μίτος απεικονίζεται σε αγγειογραφίες που προέρχονται από το Θηβαικό  «Καβείριο»
 ( Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969).

Στη ρώσικη έκδοση του  Diels (Die Fragmente der Vorsokratiker , B 22 = Kléméns Alexandrijský, Stromata V,49), στα αποσπάσματα των Προσωκρατικών (Berlin, 1903, 6th ed., rev. by Walther Kranz (Berlin: Weidmann, 1952) , υπάρχει  η παρακάτω αναφορά του  Κλήμη του Αλεξανδρρινού: "... στήμοσι᾿ δὲ τοῖς αὔ λαξι, ᾿μίτον᾿ δὲ τό σπέρμα ἀ λληγορεῖσθαι καὶ ᾿δάκρυα Διός᾿ τόν ὄμβρον  δηλοῦ ν..."
Στο βιβλίο του "Στρωματείς" , ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, αναφέρεται  στο ποίημα του Ορφέα, όπου με μοναδική ποιητική έκφραση: "... οι στήμονες είναι τα αυλάκια, ο μίτος συμβολίζει το σπέρμα και η βροχή είναι τα δάκρυα του Δία.."
Ως,  "Στήμων " συμβολίζεται το  άρρεν στοιχείο που είναι η γενεσιουργός αρχή, ενώ ως "Στήμη" (Το β συνθετικό της λέξεως επι-στήμη) προσωποποιεί την όλη γενετική διαδικασία της τέχνης και της γνώσης.
Το "επί" αν προστεθεί στο "στήμη" δίνει την "επιστήμη",  όπου εισάγει τον ανθρώπινο νου ως οδηγό εις την διαδικασία της τέχνης και της γνώσης .

Δημοσίευση σχολίου

Blogger