Αρρωσταίνει πρώτα η ψυχή και ακολουθεί το σώμα.
Αρρωσταίνουμε κυρίως γιατί ζούμε μέσα στην αρνητικότητα κι έτσι μειώνοντας συνεχώς τις ενεργειακές μας δονήσεις, εξασθενούμε το ενεργειακό τείχος που λειτουργούσε ως ασπίδα προστασίας μας.
Η θεραπεία προϋποθέτει καταρχήν να θέλει ο ασθενής να θεραπευτεί και έπειτα να καταβάλει μια συνειδητή προσπάθεια να ξεφορτωθεί όλες εκείνες τις αιτίες που προκάλεσαν τη δυσαρμονία .
Το να κινηθείς προς το φως σημαίνει ότι είσαι αποφασισμένος να αφήσεις πίσω σου κομμάτια του εαυτού σου που δεν είναι φωτεινά. Κανείς, ακόμη κι ο μεγαλύτερος θεραπευτής, δε μπορεί να θεραπεύσει κάποιον που δεν αναλαμβάνει την ευθύνη της θεραπείας του και δεν είναι συνειδητός σ’ αυτό. «Η πίστη σου σε έσωσε» είπε ο Χριστός.
Για ποια πίστη μιλούσε; Για την πίστη στην ανώτερη εκείνη δύναμη που μας φροντίζει όταν υπερβούμε τον μικρό μας εαυτό και ζητήσουμε με ειλικρίνεια την βοήθειά της. Για την πίστη που είναι απαραίτητη για να ανοίξει η καρδιά του ανθρώπου και να γίνει δεκτική στη χάρη του Θεού. Ο πιο σημαντικός παράγοντας τελικά στη θεραπεία σου είσαι εσύ. Η θεραπεία του σώματός μας είναι δική μας υπόθεση.
Η σωματική μας θεραπεία δε μπορεί να είναι άσχετη με την απόφασή μας να γίνουμε αληθινοί. Ίσως τελικά η ασθένεια να είναι απαραίτητη στους περισσότερους από εμάς ώστε να μας αφυπνίσει και να μας ενεργοποιήσει προς την αλήθεια. Μοιάζει να είναι το καμπανάκι κινδύνου που μας οδηγεί να αλλάξουμε κατεύθυνση. Είναι ίσως το πρώτο ερέθισμα για να ξυπνήσουμε και να αναζητήσουμε διαφορετική πορεία στη ζωή μας, πιο αληθινή, πιο φωτεινή από αυτή που ακολουθούσαμε ως τώρα. Η θεραπεία απαιτεί επανάσταση συνείδησης, εσωτερική μεταμόρφωση και συνεχή προσπάθεια για ανάπτυξη. Η πνευματικότητα δε μπορεί να είναι μερική απασχόληση. Δεν είναι σεμινάριο που παρακολουθούμε λίγες ώρες και τελειώνουμε. Δεν είναι ο εκκλησιασμός μια φορά την εβδομάδα. Δεν είναι η προσευχή πριν τον ύπνο. Δεν είναι η ανάγνωση πνευματικών βιβλίων. Όλα αυτά βοηθούν, αλλά η πνευματικότητα πρέπει να διαπερνά κάθε όψη, σκέψη, λέξη ή πράξη της καθημερινής μας ζωής. Πρέπει να εκφράζεται σαν αναπτυσσόμενη αγάπη, υπομονή, κατανόηση ευσπλαχνία, ειρήνη και προσφορά σε όλους.
Αρρωσταίνουμε κυρίως γιατί ζούμε μέσα στην αρνητικότητα κι έτσι μειώνοντας συνεχώς τις ενεργειακές μας δονήσεις, εξασθενούμε το ενεργειακό τείχος που λειτουργούσε ως ασπίδα προστασίας μας.
Η θεραπεία προϋποθέτει καταρχήν να θέλει ο ασθενής να θεραπευτεί και έπειτα να καταβάλει μια συνειδητή προσπάθεια να ξεφορτωθεί όλες εκείνες τις αιτίες που προκάλεσαν τη δυσαρμονία .
Το να κινηθείς προς το φως σημαίνει ότι είσαι αποφασισμένος να αφήσεις πίσω σου κομμάτια του εαυτού σου που δεν είναι φωτεινά. Κανείς, ακόμη κι ο μεγαλύτερος θεραπευτής, δε μπορεί να θεραπεύσει κάποιον που δεν αναλαμβάνει την ευθύνη της θεραπείας του και δεν είναι συνειδητός σ’ αυτό. «Η πίστη σου σε έσωσε» είπε ο Χριστός.
Για ποια πίστη μιλούσε; Για την πίστη στην ανώτερη εκείνη δύναμη που μας φροντίζει όταν υπερβούμε τον μικρό μας εαυτό και ζητήσουμε με ειλικρίνεια την βοήθειά της. Για την πίστη που είναι απαραίτητη για να ανοίξει η καρδιά του ανθρώπου και να γίνει δεκτική στη χάρη του Θεού. Ο πιο σημαντικός παράγοντας τελικά στη θεραπεία σου είσαι εσύ. Η θεραπεία του σώματός μας είναι δική μας υπόθεση.
Η σωματική μας θεραπεία δε μπορεί να είναι άσχετη με την απόφασή μας να γίνουμε αληθινοί. Ίσως τελικά η ασθένεια να είναι απαραίτητη στους περισσότερους από εμάς ώστε να μας αφυπνίσει και να μας ενεργοποιήσει προς την αλήθεια. Μοιάζει να είναι το καμπανάκι κινδύνου που μας οδηγεί να αλλάξουμε κατεύθυνση. Είναι ίσως το πρώτο ερέθισμα για να ξυπνήσουμε και να αναζητήσουμε διαφορετική πορεία στη ζωή μας, πιο αληθινή, πιο φωτεινή από αυτή που ακολουθούσαμε ως τώρα. Η θεραπεία απαιτεί επανάσταση συνείδησης, εσωτερική μεταμόρφωση και συνεχή προσπάθεια για ανάπτυξη. Η πνευματικότητα δε μπορεί να είναι μερική απασχόληση. Δεν είναι σεμινάριο που παρακολουθούμε λίγες ώρες και τελειώνουμε. Δεν είναι ο εκκλησιασμός μια φορά την εβδομάδα. Δεν είναι η προσευχή πριν τον ύπνο. Δεν είναι η ανάγνωση πνευματικών βιβλίων. Όλα αυτά βοηθούν, αλλά η πνευματικότητα πρέπει να διαπερνά κάθε όψη, σκέψη, λέξη ή πράξη της καθημερινής μας ζωής. Πρέπει να εκφράζεται σαν αναπτυσσόμενη αγάπη, υπομονή, κατανόηση ευσπλαχνία, ειρήνη και προσφορά σε όλους.
Δημοσίευση σχολίου
Blogger Facebook