Έρωτας και υπνωτισμός

Γράφει ο Νικ. Αλ. Αργυρίου

Ο έρωτας και ο υπνωτισμός έχουν την ίδια αιτία, που δεν είναι άλλη από την υπερσυγκέντρωση του μυαλού προς ένα συγκεκριμένο πρόσωπο ή σκοπό.

Κάθε ιδέα που εκπορεύεται από τον έρωτα έχει υπνωτιστική επίδραση.

Ο ερωτευμένος οδηγείται από την ισχυρή υποβολή σε ενέργειες και πράξεις με σκοπό την κατάκτηση της λατρείας του άλλου.

Ο έρωτας τις περισσότερες φορές κινείται από έναν εσωτερικό καταναγκασμό όμοιο με την υποβολή. Η υποβολή αυτή γεννά φανταστικές ιδέες και παραλλαγές. Το ένα άτομο νομίζει ότι θα είναι ευτυχισμένο αν είναι σε σχέση με μια ξανθιά ή  το άλλο άτομο με μια αδύνατη κ.ο.κ.
Αυτά φανερώνουν την προέλευση της υποβολής και καθορίζουν το νου του καθενός υποκειμένου που έχει δεκτή την υποβολή του δικτύου(συστήματος), που έχει προβάλλει συγκεκριμένα πρότυπα.

Τους ερωτευμένους ένας ανεμοστρόβιλος επιθυμιών και ακτινοβολιών τους κατακλύζει. Γιατί ο ένας μεθάει από τις ακτινοβολίες του άλλου μέχρι που αυτό να κορεστεί και να εκμηδενιστεί.

 Έτσι μια μεγάλη αγάπη μπορεί να μετατραπεί σε μίσος ή αποστροφή.

Αυτή είναι συνήθως η εξέλιξη του σωματικού έρωτα που στο τέλος εκφυλίζεται και πεθαίνει.