Γράφει ο Νικ. Αλ. Αργυρίου
Τίποτα δεν είναι κενό όταν μέσα του μπορούν να εκδηλωθούν τα πάντα. Αυτό που νομίζουμε κενό τελικά δεν είναι. Αν κοιτάξουμε τον ουρανό δεν είναι αυτό που βλέπουμε, αλλά μια πλήρη παρουσία φαινομένων που αλλάζει συνεχώς.
Αν ο σπόρος σίτου δεν πέσει στη γη και δεν πεθάνει δεν μπορεί να φέρει καρπούς:
Όπως ο σπόρος που βυθίζεται στη γη γίνεται το αίτιο για να γεννηθεί ένα φυτό. Έτσι και το αίτιο πεθαίνει, όταν εκδηλωθεί το φαινόμενο που δημιούργησε. Στο προηγούμενο παράδειγμα μόλις εμφανιστεί το φυτό ο σπόρος πεθαίνει, το χώμα είναι το σημείο επαφής με το σπόρος. Είναι αναγκαίο να υπάρχει σημείο επαφής μεταξύ αιτίου και φαινομένου. Απλά το νερό και ο ήλιος είναι βοηθητικοί παράγοντες.
Ίδιοι νόμοι ισχύουν και στο δια-λογισμό:
Το κενό συμβολικά είναι ο νους.
Ο σπόρος είναι συμβολικά ο λογισμός εντός του νου, που διαδοχικά εμφανίζονται τα λουλούδια του εντός του νου.
Απαραίτητοι βοηθητικοί παράγοντες είναι το νερό και οι λίθοι, που με την ανάλογη χρήση τους βοηθούν αλληλουχία των φαινομένων στον δια-λογισμό.
Τίποτα δεν από τα φαινόμενα δεν έχει δική υπόσταση, αλλά είναι το αίτιο να δημιουργήσει το επόμενο φαινόμενο.
Η εκ της Αρχής Δύναμη κινεί τα πάντα σε μια ατέρμονη αλληλουχία φαινομένων.....
Δημοσίευση σχολίου
Blogger Facebook