Άνοιξε η χειρότερη πολιτική κερκόπορτα που εξαφανίζει τους Έλληνες (Μέρος Α)

Γράφει ο Νικ. Αλ. Αργυρίου

Η απόγνωση της κοινωνίας σήμερα είναι πάρα πολύ βαθιά, γιατί στην πράξη η νέα μνημονιακή Ελλάδα παραδόθηκε στην αυθαιρεσία των δανειστών της...

Και στην δημιουργία μιας ελληνικής κοινωνίας καταχρεωμένων πολιτών, που μοχθούν με όλο και λιγότερα δικαιώματα και ελευθερίες, προκειμένου να υπηρετούν τον μεγάλο πλούτο. Ωστόσο, ο μεγάλος πλούτος προϋποθέτει την μεγάλη φτώχεια, την ασυδοσία, την αποστέρηση και, τέλος, το χρήμα εξαφανίζει τους ανθρώπους. 

Ο εθνικός όλεθρος υπό συνθήκες ομηρίας με τα συσσωρευμένα χρέη ολοκληρώνεται με την Ελλάδα να καταβυθίζεται στα ελλείμματα και τα χρέη, ενώ αντίθετα οι εταίροι να αυξάνουν τα πλεονάσματα τους. Ο σημερινός φαύλος κύκλος της ελληνικής αυτό-αποδόμησης διαμορφώθηκε στην δεκαετία του 1980, που συγκροτήθηκαν οι συνθήκες του χρηματοπιστωτικού συστήματος για να αναλωθεί σήμερα τόσο η ελληνική οικονομία όσο και η ελληνική κοινωνία.

Η λερναία Ύδρα της παγκοσμιοποίησης υποβάλλει πλέον ολόκληρη την κοινωνία στα δικά της μονόπλευρα μοντέλα αποδοτικότητας, με θύματα γενιές Ελλήνων και Ελληνίδων. 

Ο ελληνικός πλούτος υπερβαίνει τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό με απόλυτα μεγέθη. Έτσι, η χρεοκοπημένη Ελλάδα εκτρέφει το αντίθετο της. Υπό το αδιάλλακτο δόγμα της ανταγωνιστικότητας επιδιώκεται η συρρίκνωση του εργασιακού κόστους, πράγμα που οδηγεί το μέλλον σε σκοτεινό αδιέξοδο ύφεσης και ανεργίας.

Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό που έχει διαμορφωθεί κάθε έννοια μακρο-οικονομικής προσέγγισης ακυρώνει τα ενδεχόμενα οφέλη της χώρας μας από την νομισματική σταθερότητα της Ευρωζώνης. Διότι, σε ένα τέτοιο κύκλο οικονομίας, όσο μεγαλύτερα είναι τα κέρδη στο παρόν, τόσο δυσκολότερα μπορούν να αναπαραχθούν στο μέλλον.

 Η νέα διακυβέρνηση δεν διαφέρει καθόλου από τις προηγούμενες, παρά μόνον πως τώρα το αίσθημα της λαϊκής δυσπιστίας και απόγνωσης έχει κορυφωθεί. Παρά την αλλαγή στο κυβερνητικό στυλ της πρώτης φοράς αριστεράς ο δημόσιος διάλογος έχει σήμερα καταπέσει στην κατηγόρια της «σκανδαλολαγνείας του θεάματος» με την σημαία της κάθαρσης και την ελπίδα της εξόδου από τα μνημόνια. 

Ο όρος «έξοδος στις αγορές» παίζεται στη χώρα μας σαν κάποιο θρησκευτικό σύστημα, εν ονόματι στόχων και σκοπιμοτήτων.

Η τραγικότητα συναγωνίζεται την γελοιότητα!!!

Τέλος πάντων, η κατάρρευση της χώρας μας επήλθε όταν, η περιουσία του δημοσίου εκχωρήθηκε για 100 χρόνια στους δανειστές.

Συνεχίζεται....