Ο Πατρινός συνθέτης Γιώργος Γεωργόπουλος, είναι ο αθέατος δημιουργός μεγάλων λαϊκών τραγουδιών
Αυτός έβαλε «Φωτιά στα Σαββατόβραδα»!
Είναι ο συνθέτης, που ανάμεσα στα άλλα διαχρονικά σουξέ, έγραψε και το περίφημο «Φωτιά στα Σαββατόβραδα» που ακόμα τραγουδάει ολόκληρη η Ελλάδα! Και είναι Πατρινός: O Γιώργος Γεωργόπουλος.
Ένας ρέκτης του λαϊκού τραγουδιού και ένας ακήρατος εργάτης του ρεμπέτικου πενταγράμμου, που εκτός από πετυχημένος μουσικοσυνθέτης, θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους σολίστες του μπουζουκιού!
Ο Γιώργος Γεωργόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1955, ενώ ξεκίνησε να ασχολείται με τη μουσική το 1969. Εργάσθηκε σαν σολίστ του μπουζουκιού μέχρι το 1975 στην Πάτρα, κάποιες φορές και με τα αδέλφια του Αρίστο (αρμόνιο) και Θοδωρή (μπουζούκι), επίσης δεξιοτέχνες μουσικούς.
Στη συνέχεια πήγε στην Αθήνα, όπου έπαιξε πρώτο μπουζούκι δίπλα στα μεγαλύτερα ονόματα του λαϊκού και του ρεμπέτικου πενταγράμμου: Τ.Μπίνη, Πρ. Τσαουσάκη, Σπ.Ζαγοραίο, Κ.Γκρέυ, Π.Πάνου, Μαν. Αγγελόπουλο, Τζ.Βάνου, Στ.Γονίδη, Θ.Αδαμαντίδη, Στ.Αγγελόπουλο κ.α.
Τραγούδια του ηχογράφησαν οι: Δούκισα, Γ. Μπουλουγουράς, Μ. Αγγελόπουλος, Ρ. Σακελλαρίου, Γ. Βογιατζής, Αν. Δημητρίου, Στ. Αγγελόπουλος, Λ. Πανταζής κ.α.
Κάποια από τα γνωστά τραγούδια του είναι τα "Χαμένη Πολιτεία", "Φωτιά στα Σαββατόβραδα", "Για θύμησέ μου τ' όνομα σου" κ.α.
Τα τελευταία χρόνια τον βρίσκουμε στην «Παλαιά Μαρκίζα» στην πλ. Βαρνάβα, μαζί με την κόρη του Αθηνά, που ξεχωρίζει ως τραγουδίστρια.
Μιλώντας στον «Κ», θυμάται την Πάτρα των νεανικών του χρόνων και εξομολογείται το ανεκπλήρωτο καλλιτεχνικό χρέος του, απέναντι στην πόλη που γεννήθηκε:
«Θυμάμαι με συγκίνηση, την πρώτη φορά που ανέβηκα να παίξω κιθάρα και τρομπέτα, σε ηλικία 12 χρονών με κοντό παντελονάκιστο κέντρο «Γκότσης» στα Μποζαΐτικα. Ήταν τα πρώτα όργανα που έμαθα…
Νιώθω, ότι έχω αφήσει ένα ανεκπλήρωτο καλλιτεχνικό χρέος απέναντι στην πόλη που γεννήθηκα και θα το εκπληρώσω σύντομα: Θα είναι ένα τραγούδι που θα μιλάει για την Πάτρα!»
-Ποιοι ήσαν οι μεγάλοι οργανοπαίκτες και συνθέτες, που ξεκινώντας είχατε ως ινδάλματά σας;
«Πρώτος και καλύτερος και αυτόν που μελετούσα παρά πολύ ήταν ο Μανώλης Χιώτης: Αξεπέραστος σε όλα! Ο μάγκας που έβαλε… κολόνια στο μπουζούκι! Στηνπορεία ανακάλυψα και αναγνώρισα το έργο από πάρα πολλούς και αξιόλογους μουσικούς και σύνθετες όπως: Τσιτσάνης, Παπαϊωάννου, Ζαμπέτας, Βαμβακάρης, Χατζηχρήστος, και άλλοι πολλοί…»
Πάτρα 1972 στα "ΔΕΙΛΙΝΑ" με τον Παναγιώτη Μιχαλόπουλο.
-Πότε νιώσατε για πρώτη φορά μουσικό δέος, ως συνθέτης ή ως σολίστ και για ποιο λόγο;
«Όταν συνόδευσα τον Μανώλη Αγγελόπουλο, την Πόλυ Πάνου, την Βίκυ Μοσχολιού την Καίτη Γκρέυ! Όνειρο ζωής για μένα! Μεγαλεία, που τα εκπλήρωσα σχεδόν με τους περισσότερους μεγάλους τραγουδιστές που έβγαλε το ελληνικό μας τραγούδι.
Ως συνθέτης, η μεγαλύτερη συγκίνηση της ζωής μου ήρθε στο τρίτο τραγούδι που έγραψα: Έκανα μια από τις μεγάλες μου επιτυχίες με την «Χαμένη πολιτεία». Ποιος δεν το τραγούδησε και δεν το τραγουδάει ακόμα στις μέρες μας;»
-Μεγάλος σολίστ του μπουζουκιού, αλλά και το ίδιο σπουδαίος λαϊκός συνθέτης. Υπήρξε κάποιος από τους δύο ρόλους που τον προτάξατε έναντι του άλλου και γιατί;
«Και τους δυο ρόλους τους αγάπησα πολύ, και σαν μπουζουξής πρωταρχικά κι έπειτα σαν συνθέτης. Αν δεν μάθεις πρώτα να παίζεις μπουζούκι, να γνωρίσεις την λαϊκή μας μουσική πως θα γράψεις τραγούδι;
Βέβαια για να λέμε την αλήθεια, μ’ αρέσει πιο πολύ να παίζω μπουζούκι. Εδώ και χρόνια έχω σταματήσει να συνθέτω. Δεν με εκφράζουν οι σημερινοί τραγουδιστές. Ευτύχισα και έγραψα τραγούδια, όπως για τον Μανώλη Αγγελόπουλο, την Δούκισσα, τον Γιάννη Βογιατζή και για άλλους πολλούς τραγουδιστές. Κατά κάποιο τρόπο εκπλήρωσα το ψώνιο μου και το σταμάτησα όταν κατάλαβα ότι με εκμεταλλευόντουσαν…»
-Υπήρξατε φειδωλός στις δισκογραφικές σας συνεργασίες ως συνθέτης; Με ποιο κριτήριο δίνατε τραγούδια σας σε τραγουδιστές;
«Συνήθως με τις δισκογραφικές εταιρίες οι συνεργασίες μου δεν ήταν και οι καλύτερες. Διότι οι παραγωγοί των εταιριών κοιτούσαν με γνώμονα πάντα τα συμφέροντα της εταιρίας και των τραγουδιστών και σε εμάς κοιτούσαν πώς θα μας δώσουν τα ψίχουλα…
Εγώ πήγαινα τα τραγούδια μου, τα άκουγε ο κάθε παραγωγός και αυτός επέλεγε σε ποιον ή ποια θα τα δώσει. Πολλές φορές γινόταν και το αντίθετο: Πήγαινα τα τραγούδια σε μια φίρμα και αυτός τα έδινε στο παραγωγό του και αποφάσιζαν από κοινού…»
-Το λαϊκό τραγούδι είναι ζωντανό και παραγωγικό σήμερα; Υπάρχουν νέες προτάσεις, ή απλά έχουμε προσπάθεια απομίμησης του αυθεντικού;
«Το λαϊκό τραγούδι -αν μπορεί να ειπωθεί λαϊκό το σημερινό τραγούδι- ούτε ζωντανό είναι ούτε παραγωγικό!
Δεν ξέρω πώς να το ονομάσω, περνά όπως όλα τα πράγματα και αυτό την κρίση του. Πιστεύω, ότι δεν υπάρχουν ούτε εταιρίες να το στηρίξουν ούτε παραγωγοί και προ πάντων πιστεύω δεν υπάρχουν λαϊκές φωνές γενικότερα…»
«Σχεδόν όλοι οι τραγουδιστές που ευεργετήθηκαν από τα τραγούδια μου, δεν μου λένε ούτε χρόνια πολλά στην γιορτή μου…»
-Όλοι εκείνοι οι τραγουδιστές που ευεργετήσατε με τις επιτυχίες σας, σας είναι ευγνώμονες;
«Όλοι εκείνοι οι τραγουδιστές που ευεργετήθηκαν από τα τραγούδια μου σχεδόν κανένας δεν μου λέει ούτε χρόνια πολλά στην γιορτή μου…»
-Το μπουζούκι νιώθετε ότι στις μέρες μας είναι ένα κακοποιημένο μουσικό όργανο;
«Στις μέρες μας, είναι εντελώς κακοποιημένο! Και σε αυτό φταίνε ορισμένοι «μπουζουκοφάγοι παραγωγοί», έτσι τους λέω εγώ, που δεν ξέρουν τι τους γίνεται!
Ένα μόνο σας λέω: Όπως η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει έτσι και το μπουζούκι δεν θα πεθάνει ποτέ! Έχουμε ιερά υποχρέωση εμείς οι παλαιότεροι, όπως και οι νεώτεροι να το προστατέψουμε και αυτό κάνουμε πιστεύω οι περισσότεροι μπουζουξήδες…»
-Μετά από μια τόσο μεγάλη καλλιτεχνική διαδρομή, έμπλεη από διακρίσεις και εύσημα, υπάρχει σήμερα κάποια καλλιτεχνική κορυφή που θέλετε να πατήσετε;
«Είμαι τόσο χορτασμένος καλλιτεχνικά, συνόδεψα τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού καλού λαϊκού τραγουδιού έπαιξα με κορυφαίους μουσικούς… Θέλω να ζήσω πλέον χαλαρά και ήρεμα την καλλιτεχνική πορεία χωρίς βαβούρες, σαχλά τραγούδια και το κυριότερο, χωρίς ηχορύπανση…»
-Τι θα λέγατε σε ένα νέο παιδί, που θέλει να ασχοληθεί με το λαϊκό τραγούδι;
«Αν θέλει να ασχοληθεί σοβαρά με το λαϊκό μας τραγούδι, πρέπει να προσέξει πάρα πολύ τους δάσκαλους του. Έχει σημασία αυτό που λέω. Και να ακούει τους παλιούς τραγουδιστές και τους παλιούς μουσικούς… Γιατί εκεί είναι όλος ο πλούτος και ο πολιτισμός της μουσικής!»
(Η παραπάνω συνέντευξη αναδημοσιεύτηκε από το dete.gr)
Συνοδεύοντας τον μεγάλο θρύλο Μανώλη Αγγελόπουλο
Ο Γιώργος Γεωργόπουλος με μια πολύ δυνατή ομάδα καλλιτεχνών δίνει παλιές και καλές μουσικές νότες στην Παλιά Μαρκίζα στο Παγκράτι:
Ειδικά για την φετινή σεζόν η ιστορική " Παλιά Μαρκίζα" ετοιμάζετε να παρουσιάσει το χειμερινό της πρόγραμμα για την περίοδο 2018-2019...
Ο μουσικοσυνθέτης Γιώργος Γεωργόπουλος θα χαρίσει για άλλη μια φορά μοναδικούς ρυθμούς λαϊκής και παραδοσιακής διασκέδασης παρέα με τους Διαμαντή Διονυσίου , Εύα Κανέλλη και την Αγνή Καλουμένου .
Μαζί τους οι μουσικοί Μάριος Μαυριανίδης , Εύμορφος Κασινάκης , Γιώργος Ιντζίδης .
Δημοσίευση σχολίου
Blogger Facebook