Avena sativa
Λαϊκή Ονομασία: Αγριοβρώμη, Αγριογέννημα, Αγριοσίφουνα, Βρωμάρι, Ταγή
Δραστικές Ουσίες
Aιθέριο έλαιο, βιταμίνη Β, C, Ε, πρωτεΐνες (14%), υδατάνθρακες, άμυλο (50%), τριγωνέλλη, αβενίνη και άλλα αλκαλοειδή, φυτοστερόλες, λιπίδια (5%), σαπωνίνες, φλαβόνες, ασβέστιο, χαλκό, κοβάλτιο, μαγγάνιο, ψευδάργυρο, σιδήρο, βλέννα, πρωτεΐνες, γλοιΐνη, δεξτρίνη, λιπαρές ουσίες, κυτταρίνη, πυριτικό οξύ.
Φαρμακολογικές δράσεις-Εφαρμογές
Διαθέτει νευροτονωτικές, αντικαταθλιπτικές, κατευναστικές, διεγερτικές, μαλακτικές και επουλωτικές ιδιότητες. Η βρώμη έχει αποδειχθεί ότι μειώνει έως και 20% την LDL χοληστερόλη, ενώ παράλληλα αυξάνει την HDL χοληστερόλη μέχρι 15%. Μελέτες υποστηρίζουν ότι το βασικό δραστικό συστατικό της βρώμης που δρα κατά της χοληστερόλης είναι οι β-γλυκάνες, οι οποίες επηρεάζουν την απορρόφηση και την παραγωγή χοληστερόλης. Η αποτελεσματικότητα της βρώμης στη μείωση της χοληστερόλης είναι ικανοποιητική σε ασθενείς με επίπεδα υψηλότερα του φυσιολογικού, ενώ καμία επίδραση δεν παρατηρείται σε άτομα με φυσιολογικές τιμές. Η συχνή χρήση βρώμης βελτιώνει τον μεταβολισμό, συμβάλλει στην αντιμετώπιση της δυσπεψίας και μειώνει την υψηλή αρτηριακή πίεση. Τέλος, το φυτό χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση των διαταραχών του θυρεοειδούς αδένα, της έλλειψης οιστρογόνων, των εκφυλιστικών νόσων όπως κατά πλάκας σκλήρυνση και του επίμονου κρυολογήματος.
Χορηγείται υπό τη μορφή αφεψήματος (τσάι: 500g του ξηρού βοτάνου βράζουν σε δύο λίτρα νερό για 5-10min, 3 φορές την ημέρα), υπό τη μορφή χυλού των συνθλιμμένων ή των χοντροαλεσμένων σπόρων (60g ημερήσια δόση σε νερό ή γάλα) και φυτικού εκχυλίσματος (3-5 ml, τρεις φορές την ημέρα).
Προειδοποίηση: Δεν συνιστάται η χρήση παρασκευασμάτων βοτάνων χωρίς την ενημέρωση του θεράποντα ιατρού ή φαρμακοποιού. Ενδέχεται οι ουσίες που περιέχουν να αλληλεπιδράσουν με το/τα φάρμακα, που ήδη παίρνει ο ασθενής και να εξουδετερώσουν τη θεραπευτική τους δράση ή να προκαλέσουν τοξικότητα. Μπορεί επίσης, να επιβαρύνουν περεταίρω εξασθενημένες ζωτικές λειτουργίες με κίνδυνο για την υγεία και την ζωή του ασθενούς.
Ανεπιθύμητες Ενέργειες Πρέπει να αποφεύγεται η κατανάλωση βρώμης από άτομα με ευαισθησία στη γλουτένη.
Το άγριο Μονόκοκκο σιτάρι (Καπλουτζάς)
Δίαιτα με χυλό άγριου σίτου. Γιατί με αυτή την δίαιτα, η παλαιά επικολλημένη ακαθαρσία λιώνει και βγαίνει με τις κενώσεις. Για αυτό τα έντερα ξεπρήζονται, αυτοκαθαρίζονται και η γαστρίτιδα, η κολίτιδα, που έχουν οι περισσότεροι άρρωστοι, γιατρεύεται ριζικώς. Με τις κοπρικέςς ακαθαρσίες πέφτουν από τον εντερικό σωλήνα μερικές φορές βλέννες και πέτσες. Αυτές είναι κομματάκια του εσωτερικού υμένα των εντέρων, ο οποίος είναι φλογισμένος στις χρόνιες εντεροπάθειες ή σάπιος και για αυτό αποπίπτει.
Στην ακαθαρσία των εντέρων οφείλονται οι περισσότερες τοπικές και γενικές ασθένειες.
Ο χυλός σιταριού προκαλεί άφθονη διούρηση, στους περισσοτέρους αρρώστους από τις πρώτες ημέρες, σε άλλους αργότερα. Ενώ οι ενήλικοι βγάζουν συνήθως 1 κιλό ούρα στο 24ωρο, με το χυλό σίτου αυξάνουν αυτά στο διπλάσιο και τριπλάσιο Μέχρι 3 1/2 κιλά έκκριση στο 24ωρο παρατήρησα.
Η αύξησης των ούρων οφείλεται στο ότι οι αφομοιώσεις από τους ιστούς γίνονται νωρίτερα, συνεπεία της μη απορροφήσεως σηπτικών υλών από τα έντερα, λόγω της δια της χυλοσιτοδιαίτης αυτοκαθάρσεως τους. Δία της άφθονου ουρήσεως βγαίνουν πολλά υγρά, άλατα, και τοξίνες του σώματος.
Ο οργανισμός ξαλαφρώνει από πολλές περιττές ύλες. Αποτοξινώνεται.
Χρησιμοποιείται η δίαιτα αυτή από την αρχαιότητα για γενική αποτοξίνωση, βασική προϋπόθεση για τη θεραπεία όλου του σώματος και των περισσότερων επί μέρους βλαβών του.
Καθοριζομένου του οργανισμού από τις κατακρατούμενες σε αυτό τοξίνες και άλατα, η αφομοίωση στους ιστούς γίνεται φυσιολογικότερη. Αυτό είναι συνεπεία της εξηγούμενης αποτοξινώσεως, τακτοποιούμενης φυσιολογικός της λειτουργικότητας των ιστών, οι κατά τόπους βλάβες διαλύονται, αυτοθεραπεύονται, ο όλος οργανισμός δια της έμφυτου αναπλαστικής δυνάμεως του αυτοεξυγιαίνεται.
Ο Ιπποκράτης γράφει ότι οι περισσότεροι των ιατρών συνήθιζαν να αναγράφουν κατά την διαδρομή των οξέων νοσημάτων «πτισάνην κριθών» η οποία ήταν δυο ειδών, αδιήθητος και διηθημένη.
Και ο Γαληνός αναφέρει ότι «κριθώδη πτισάνην δι’ οθονίου διηθέοντες διδόασι» δηλ κριθάρι βρασμένο αφού το στράγγιζαν από τουλπάνι έδιδαν στους άρρωστους το χυλό.
Για την διηθημένη πτισάνη, ήτοι το χυλό χωρίς σπυριά, ιδού τι αναφέρει ο πατέρας της Ιατρικής.
Παρουσιάζει υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες (19-22% ), ικανοποιητική περιεκτικότητα σε λυσίνη, καροτίνη, λουτεïνη και τoκόλες ( αντιοξειδωτικές ουσίες ). Επίσης έχει έντονο άρωμα και ξεχωριστή γεύση.
Δάφνη: Θεραπευτικές δράσεις
Η δάφνη περιέχει έως και 3% πτητικό έλαιο, που περιλαμβάνει κινεόλη, οξικό άλας, λιναλοόλη, τανίνη, ρητίνη και γλίσχρασμα, σεσκιτερπενικές λακτόνες και αλκαλοειδή ισοκινολίνης. Ο πολτός των καρπών της περιέχει σημαντικό ποσοστό λιπιδίων.
Περιέχει επίσης, δαφνίνη, δαφνόνη, κερί, άμυλο, βασορίνη, λευκωματίνη και σάκχαρο. Τα φύλλα και οι καρποί είναι αρωματικά με γεύση υπόπικρη. Αν τα μασήσουμε θα αισθανθούμε ζέστη και άφθονο σάλιο.
Θεραπευτικές δράσεις και χρήσεις
-έχει χωνευτικές ιδιότητες, διεγείρει τη στομαχική ατονία, διεγείρει την όρεξη και καταπολεμά τις ζυμώσεις.
-έχει αντισηπτική δράση.
-συνιστάται ως αποχρεμπτικό και είναι πολύτιμη κατά των κρυολογημάτων, της βρογχίτιδας και του ρινικού κατάρρου.
-Έχει ιδιότητες αντισηπτικές, σπασμολυτικές, αρωματικές, πεπτικές, χολαγωγές και εφιδρωτικές.
-κατά των στοματικών ελκών.
-η σκόνη των φύλλων της δάφνης έχει αντιπυρετικές ιδιότητες.
-εξωτερικά, χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση των ρευματικών πόνων.
-η αποξηραμένη σκόνη των φύλλων της χρησιμοποιείται στις ρινορραγίες.
-εισπνοή ως αιθέριο έλαιο σε αρωματιστή, σε μικρές ποσότητες, βοηθά στην αφύπνιση και τόνωση του οργανισμού.
-Στη λαϊκή θεραπευτική θεωρείται ως αντιρρευματικό, εναντίον της παραμορφωτικής αρθρίτιδας .
-εμποδίζει την τριχόπτωση.
-για τα διαστρέμματα και τις θλάσεις των μυών.
-Η σκόνη των φύλλων όταν πουδράρεται πάνω σε έλκη επιταχύνει την επούλωση τους.
Παρασκευή – δοσολογία
Έγχυμα
Χρησιμοποιείστε 16-30 γρ. φύλλα δάφνης ανά λίτρο νερού. Βοηθάει στην πέψη.
Ελληνικό τσάι του βουνού
Οι ευεργετικές ιδιότητες που έχει το τσάι του βουνού
- Κρυολογήματα
- Φλεγμονές του ανώτερου αναπνευστικού
- Την καταπολέμηση της δυσπεψίας και των γαστρεντερικών διαταραχών
Επίσης θεωρείται:
- Αντισπασμωδικό
- Αναλγητικό
- Επουλωτικό
- Αντιοξειδωτικό
- Αγχολυτικό
Το τσάι του βουνού ήταν το πρώτο αφέψημα που ετοίμαζε κάποιος για το κρυολόγημα, περιέχει πληθώρα συστατικών όπως φλαβονοειδή, διτερπένια, φαινυλοπροπάνια, ιριδοειδή, μονοτερπένια. Τα τελευταία χρόνια το τσάι του βουνού έχει βρει τη θέση του κάτω από το επιστημονικό μικροσκόπιο με στόχο την εξακρίβωση της θετικής του επίδρασης στον οργανισμό.
Ελληνική ρίγανη
Πού βοηθάει η ρίγανη: Θεραπευτικές και θρεπτικές ιδιότητες
Η ρίγανη είναι ένα μαγειρικό και φαρμακευτικό βότανο που ανήκει στην οικογένεια των λαμιωδών αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών (Lamiaceae). Έχει χρησιμοποιηθεί στην ιατρική και το μαγείρεμα για χιλιάδες χρόνια. Προσθέτει γεύση και άρωμα, ενώ έχει πολλά οφέλη και για την υγεία.
Ρίγανη: Οφέλη
Η ρίγανη χρησιμοποιείτο στην βοτανοθεραπεία ακόμα και από τους Αρχαίους Έλληνες. Ο Ιπποκράτης την χρησιμοποιούσε ως αντισηπτικό.
Οι πιθανές φαρμακευτικές χρήσεις της ρίγανης περιλαμβάνουν τη θεραπεία διαταραχών της αναπνευστικής οδού, διαταραχών του γαστρεντερικού σωλήνα, των πόνων της περιόδου και των διαταραχών της ουροφόρου οδού. Με τοπική εφαρμογή μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση ορισμένων δερματικών παθήσεων, όπως η ακμή και η πιτυρίδα.
1) Αντιβακτηριακές ιδιότητες
2) Αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες
3) Προστασία από τον καρκίνο
Ρίγανη: Άλλα πιθανά οφέλη για την υγεία
Σύμφωνα με την βάση δεδομένων για τα φάρμακα The Natural Medicines Comprehensive Database, η ρίγανη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τις ακόλουθες ασθένειες και παθήσεις:
μυϊκός πόνος
ακμή
πιτυρίδα
βρογχίτιδα
πονόδοντος
φούσκωμα
πονοκέφαλος
καρδιακές παθήσεις
αλλεργίες
εντερικά παράσιτα
ωταλγία
πονόλαιμος
κούραση
απωθητικό εντόμων
πόνοι περιόδου
Δημοσίευση σχολίου
Blogger Facebook