Άντε βρε και ένα διάλειμμάτακι! για να κάνουμε μία βόλτα, στην δικιά μας την ζωή...!!

Μήπως παραδόθηκα σε κάποιον ξένο άνεμο.
Και αδιάφορο, για τα πολλά που μας τάζουν.
Και ταξιδεύω, στην δική μου θάλασσα!!
μακριά από τα τεχνάσματά σας, που είναι μόνο μία κοινωνία, αφέντες!! και υπηρέτες.
Άντε βρε και ένα διάλειμμάτακι! για να κάνουμε μία βόλτα, στην δικιά μας την ζωή.
Πού είναι μόνο μία η ζωή.
Άραγε σε ποιόν κόσμο ζούμε!!
αναρωτήθηκαμε ποτέ; 
πώς να αναρωτηθούμε...
ξέρουμε να σκεφτούμε!! και σαν ακροβάτες με ένα άλμα, να αφήσουμε τις σκέψεις, και να πάμε ποιό μακριά!! ποιό βαθιά, εκεί που πρώτο ανασαίναμε, το καθαρό οξυγόνο, και αγκαλιάσαμε!! το πρώτο φύσημα του αέρα.




Α!βρε μπαμπέση άνθρωπε πρόδοσες τον Άνθρωπο.

Σπύρος Μπότσης 
Φώτο Akrovatis Home Facebook