Το μεγάλο μυστικό του μηχανικού της μονάδας GR-13
«.... Κάπου πολύ μακριά σε ένα μέρος καλυμμένο από παράξενες μηχανές και πολύπλοκα μικρο-μηχανήματα συνδεδεμένα το ένα με το άλλο, ο Ron ο μηχανικός της μονάδας GR-13 ξεκουραζόταν.
Αναρωτιόνταν αν ποτέ θα μπορέσει να γυρίσει πίσω στην γυναίκα του και το παιδί του που τόσο πολύ αγαπούσε. Βλέπετε, τον είχαν πάρει μακριά τους πριν από πολλά χρόνια αναγκάζοντας τον να δουλεύει εδώ σε αυτό το άσχημο μέρος.
Του είπαν πως μόνο όταν θα έκανε την εργασία που θα ήθελαν θα τον άφηναν να ελεύθερο.
“Όμως, θα έφτανε ποτέ αυτή η στιγμή” , αναρωτιόταν.
Δυστυχώς το κουδούνι χτύπησε πράγμα που έδειχνε ότι το διάλειμμα του τελείωσε. Ο κουρασμένος ειδικός μηχανικός σηκώθηκε και άρχισε να κατευθύνεται προς τον χώρο της εργασίας του. Εκεί θα επέβλεπε πάλι τις παράξενες μηχανές.
Το μυαλό του όμως ήταν κολλημένο... στον γιο του. Εκείνο το παιδί είχε κάτι σημαντικό που ο ίδιος δεν μπορούσε να κατανοήσει. Σκέφτονταν ότι είχε να τον δει πολλά χρόνια και ότι μεγάλωνε μακριά του. Άραγε τι θα σκέφτονταν για τον πάτερα του.
Ο Ron προσπάθησε να μην το σκέφτεται και να επικεντρωθεί στην δουλειά του για να μην έκανε κάποιο λάθος που ίσως θα του στοίχιζε ακριβά.
Όποτε συνέχισε να εργάζεται αδιάκοπα με την ελπίδα πάντα βαθιά μέσα του.
Κάποτε για εκείνον υπήρχε μια ευτυχισμένη οικογένεια όπου ζούσε μια χαρούμενη ζωή.
Άραγε θα υπήρχε η οικογένειά του αν θα γύριζε ξανά;
Μήπως θα είχε αλλάξει κάτι;
Το κουδούνι ξανά χτύπησε ρυθμικά.
Ο RON άρχισε να περπάτα ξανά μέχρι που βρέθηκε στο μέρος που ήταν πριν από λίγο. Οι σκέψεις άρχισαν να τον κυνηγούν πάλι. θυμήθηκε τα παιδικά του χρόνια, πόσο ελεύθερος ήταν τότε.
Αμέσως ήρθαν στο μυαλό του τα λόγια του πατέρα του:
“Μακάρι να είσαι εκείνος που θα σε νομίζουν για πρόβατο, αλλά την κατάλληλη στιγμή να γίνεις λύκος ”.
Ο ίδιος πίστευε ότι θα ακολούθησε αυτό που του είπε ο πατέρας του.
Όμως, ήταν δυστυχισμένος. Δεν ήταν ελεύθερος και ήξερε πως κάτω από αυτές τις συνθήκες πότε δεν θα μπορούσε να είναι. Ήθελε να βρίσκεται με τον γιο του και να του διδάσκει όσα ήξερε για την ζωή. Ο ίδιος γνώριζε ότι ο γιος ήταν ιδιαίτερος και, για αυτόν τον λόγο χρειαζόταν ειδική εκπαίδευση και καθοδήγηση.
Ο RON δεν μπορούσε να ξέρει αν το παιδί του είχε αυτά που έπρεπε να έχει όσο ήταν μακριά του.
Είχε σκεφτεί πολλές φορές ότι θα έπρεπε να δραπετεύσει, αλλά δεν είχε τα μέσα και, επιπλέον δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα μόνος του σε ένα τέτοιο μέρος με τόση επίβλεψη. Μόνο ένα θαύμα θα του έδινε αυτή την ευκαιρία.
Όμως οι σκέψεις του σταμάτησαν πάλι, όταν το κουδούνι ξαναχτύπησε και ο Ron άρχισε να επιστρέφει στον χώρο εργασίας….
Ο Ron, αργά το βράδυ τελειώνοντας την εργασία του κατευθύνθηκε προς το μικρό του κατάλυμα για να μπορέσει ξεκουραστεί από μια ακόμη κοπιαστική ημέρα.
Αφηρημένος καθώς βάδιζε στο σκοτάδι σκόνταψε σε ένα παράξενο αντικείμενο.
Αρχικά, νόμιζε πως πρόκειται για μια απλή πέτρα όμως πέφτοντας πάνω της, άρχισε να την παρατηρεί από μια άλλη οπτική γωνία κι αμέσως κατάλαβε πως δεν ήταν μια κοινή πέτρα.
Ταυτόχρονα έριξε κλεφτές ματιές γύρω του και όταν βεβαιώθηκε πως κανείς δεν τον έβλεπε. Ξέθαψε και καθάρισε το άγνωστο αντικείμενο. Η έκπληξη του ήταν όταν κατάλαβε ότι κρατούσε στα χέρια του έναν παράξενο μηχανισμό που έμοιαζε με περίπλοκο υπολογιστή χειρός.
Το μυστηριώδες μηχάνημα στο πίσω μέρος του είχε κολλημένο με ειδικό προστατευτικό περιτύλιγμα ένα γράμμα.
Ο Ron το έκρυψε κάτω από τα ρούχα του κι έτρεξε βιαστικά στο χώρο της προσωρινής διαμονής του για να μελετήσει αυτό που μόλις ανακάλυψε....
Ανοίγοντας την πόρτα με μια κίνηση, κάθισε ευθύς στο γραφείο του, ρίχνοντας φως πάνω από το σημείο που τοποθέτησε το μυστηριώδες αντικείμενο.
Όταν ξεκόλλησε και απογύμνωσε το σημείωμα, που υπήρχε στο πίσω μέρος του μηχανήματος, τότε έκπληκτος διάβασε:
“ Θα πρέπει να είσαι ο άνθρωπος που δουλεύει σε αυτές τις εγκαταστάσεις αν ακόμα υπάρχουν. Θα πρέπει επίσης να είσαι ακόμα πιο τυχερός που ανακάλυψες αυτό που είχα κρύψει εδώ και καιρό. Θέλω να ξέρεις ότι αυτοί οι άνθρωποι που σου στέρησαν την ζωή σου δεν έχουν καλές προθέσεις. Επίσης δεν επιλέγουν ποτέ τυχαία τα άτομα που δουλεύουν για αυτούς, δηλαδή άτομα σαν εσένα. Για να καταλάβεις καλύτερα, εγώ είμαι ή μάλλον ήμουν ο μηχανικός αυτών των εγκαταστάσεων.
Κάποτε είχα ότι χρειαζόμουν για να ζήσω και ήμουν ευχαριστημένος με την ζωή μου.
Είχα εφεύρει αυτή την χρονομηχανή, που είναι το παράξενο μηχάνημα που βρήκες. Όμως, όταν τα πειράματα και οι προσπάθειες μου παρατηρήθηκαν, τότε δυστυχώς άρχισα να κινδυνεύω όλο και περισσότερο.
Ότι αγαπούσα καταστράφηκε από αυτούς τους ανθρώπους κι έτσι αναγκάστηκα από αυτούς να έρθω εκεί που είσαι τώρα.
Σύντομα, άρχισα να απελπίζομαι. Ένιωθα ότι δεν έχω κάποιο λόγο να υπάρχω, ενώ όλα αυτά που ήθελα να έχω δεν υπήρχαν πια.
Γι' αυτό αποφάσισα να τελειώσω την ζωή μου. Είχα καταλάβει όμως ότι αν αφήσω με τον τρόπο αυτό την θέση μου αυτή, κάποιον άλλον θα βρουν για να με αντικαταστήσει.
Για το λόγο αυτό εξέτασα πολύ προσεχτικά τις μελλοντικές τους ενέργειες και παραμέτρους. Γιατί δεν ήθελα ποτέ να καταστραφεί η ζωή κάποιου άλλου αθώου και να πληρώσει αυτός για τα δικά μου λάθη. Οπότε έφτιαξα μια τελειότερα συσκευή χρονομηχανής, ώστε να δώσω μια ευκαιρία να ελευθερωθεί τόσο αυτός που θα την βρει, όσο και ολόκληρο η ανθρωπότητα. Όμως, πρόσεχε πρέπει να εξαφανίσεις τα στοιχεία σου πριν αποχωρήσεις, αλλιώς θα σε εντοπίσουν και σύντομα θα είσαι πάλι στο ίδιο μέρος, μόνο που τα πράγματα για σένα τότε θα είναι ακόμη χειρότερα.
Καλό θα ήταν να καταστρέψεις όσο πιο πολλά επιστημονικά αποτελέσματα μπορείς, συμπεριλαμβανομένου και όλες τις εγκαταστάσεις.
Και πρέπει πάντα να θυμάσαι ότι από εδώ και πέρα αυτοί θα είναι οι αληθινοί σου εχθροί και, θα πρέπει να τους πολεμήσεις για χάριν των μελλοντικών γενεών.
Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι θα κάνεις τα δέοντα...”
Το γράμμα δεν είχε καμία υπογραφή, αλλά υπήρχαν τεχνικές οδηγίες για την χρονομηχανή.
Οπότε δυστυχώς ο Ron δεν μπορούσε να ψάξει κάπου για τον δημιουργό της χρονομηχανής, αν και κάτι τέτοιο δεν του περνούσε ακόμη από το μυαλό.
O Ron ήξερε τι έπρεπε να κάνει, όμως όλο αυτό ήθελε πολύ προετοιμασία. Ξόδεψε όλο του το βράδυ κατανοώντας το πως δουλεύει αυτή η μηχανή. Κάτι που δεν ήταν δύσκολο για κάποιον που συντηρούσε ασυνήθιστες μηχανές. Η ελπίδα υπήρχε μέσα του και η λύτρωση του ήταν πάρα πολύ κοντά. Το σχέδιο ήταν έτοιμο για εφαρμογή το μόνο που χρειαζόταν ήταν η κατάλληλη ευκαιρία. Μέσα σε μια νύχτα ο Ron απέκτησε ένα πανίσχυρο όπλο που όμοιο του δεν θα υπήρχε πότε ξανά. Κι όλα αυτά χάρις στον μυστηριώδη εφευρέτη, που του χάρισε απλόχερα την εφεύρεσή του....
ΕΛΛΑΣ, ΕΤΟΣ 2014 μ.Χ
Χωρίς καμία δεύτερη σκέψη αγγίζει και πιέζει το διακόπτη του μηχανήματος. Η χαμηλή τάση διαπερνά το εσωτερικό κύκλωμα και το κβαντικό πεδίο γίνεται παρόν μέσα στο χώρο.
Τα δονούμενα πεδία αστραπιαία τον μεταφέρουν χωρο-χρονικά στο παρελθόν.... Σαν μια απρόσμενη σκιά εμφανίζεται στο προκαθορισμένο σημείο...
Ο διάδρομος του ξενοδοχείου είναι σκοτεινός και η ξαφνική λάμψη της άφιξής του τον φωτίζει στιγμιαία.
Βαδίζοντας με αργές κινήσεις σταματά μπροστά από το δωμάτιο με τον αριθμό 33.
Χτυπά με έναν σιγανό άγγιγμα την πόρτα... Και ακούγονται βήματα μέσα από το δωμάτιο...
Η πόρτα ανοίγει και παρουσιάζεται μια λεπτή ψιλή γυναίκα με κοντά ξανθά μαλλιά.
Για μερικά δευτερόλεπτα ακολουθεί σιγή, αμέσως μετά η φωνή του ταξιδιώτη προφέρει έναν οκταψήφιο κωδικό. Η γυναίκα κοιτά προσεκτικά τον χώρο και κάνει μια κίνηση με το χέρι της για να εισέλθει ο άντρας....
Ο άγνωστος επισκέπτης με βραχνή φωνή λέει:
“ Η εξέλιξη των γεγονότων αναγκάζει την παρέμβαση στη ροή της ιστορίας.....”
... Ουσιαστικά η ανθρωπότητα ήταν ένα βήμα πίσω πριν την αποκάλυψη του μεγάλου μυστικού. Αλλά μέχρι να ερχόταν η συγκεκριμένη στιγμή της αποκάλυψης, μια ξέφρενη τεχνολογική εξέλιξη θα καθιστούσε απαραίτητα τα ρομπότ σε σχέση με τον άνθρωπο....
Ήδη, η αντίστροφη μέτρηση είχε ξεκινήσει για την εξαφάνιση της ανθρωπότητας από τις μηχανές .
Η σκιά του εφιάλτη απλώνονταν για να οδηγήσει την κατάλληλη στιγμή τον άνθρωπο σαν πρόβατο προς σφαγή.…»
«.... Κάπου πολύ μακριά σε ένα μέρος καλυμμένο από παράξενες μηχανές και πολύπλοκα μικρο-μηχανήματα συνδεδεμένα το ένα με το άλλο, ο Ron ο μηχανικός της μονάδας GR-13 ξεκουραζόταν.
Αναρωτιόνταν αν ποτέ θα μπορέσει να γυρίσει πίσω στην γυναίκα του και το παιδί του που τόσο πολύ αγαπούσε. Βλέπετε, τον είχαν πάρει μακριά τους πριν από πολλά χρόνια αναγκάζοντας τον να δουλεύει εδώ σε αυτό το άσχημο μέρος.
Του είπαν πως μόνο όταν θα έκανε την εργασία που θα ήθελαν θα τον άφηναν να ελεύθερο.
“Όμως, θα έφτανε ποτέ αυτή η στιγμή” , αναρωτιόταν.
Δυστυχώς το κουδούνι χτύπησε πράγμα που έδειχνε ότι το διάλειμμα του τελείωσε. Ο κουρασμένος ειδικός μηχανικός σηκώθηκε και άρχισε να κατευθύνεται προς τον χώρο της εργασίας του. Εκεί θα επέβλεπε πάλι τις παράξενες μηχανές.
Το μυαλό του όμως ήταν κολλημένο... στον γιο του. Εκείνο το παιδί είχε κάτι σημαντικό που ο ίδιος δεν μπορούσε να κατανοήσει. Σκέφτονταν ότι είχε να τον δει πολλά χρόνια και ότι μεγάλωνε μακριά του. Άραγε τι θα σκέφτονταν για τον πάτερα του.
Ο Ron προσπάθησε να μην το σκέφτεται και να επικεντρωθεί στην δουλειά του για να μην έκανε κάποιο λάθος που ίσως θα του στοίχιζε ακριβά.
Όποτε συνέχισε να εργάζεται αδιάκοπα με την ελπίδα πάντα βαθιά μέσα του.
Κάποτε για εκείνον υπήρχε μια ευτυχισμένη οικογένεια όπου ζούσε μια χαρούμενη ζωή.
Άραγε θα υπήρχε η οικογένειά του αν θα γύριζε ξανά;
Μήπως θα είχε αλλάξει κάτι;
Το κουδούνι ξανά χτύπησε ρυθμικά.
Ο RON άρχισε να περπάτα ξανά μέχρι που βρέθηκε στο μέρος που ήταν πριν από λίγο. Οι σκέψεις άρχισαν να τον κυνηγούν πάλι. θυμήθηκε τα παιδικά του χρόνια, πόσο ελεύθερος ήταν τότε.
Αμέσως ήρθαν στο μυαλό του τα λόγια του πατέρα του:
“Μακάρι να είσαι εκείνος που θα σε νομίζουν για πρόβατο, αλλά την κατάλληλη στιγμή να γίνεις λύκος ”.
Ο ίδιος πίστευε ότι θα ακολούθησε αυτό που του είπε ο πατέρας του.
Όμως, ήταν δυστυχισμένος. Δεν ήταν ελεύθερος και ήξερε πως κάτω από αυτές τις συνθήκες πότε δεν θα μπορούσε να είναι. Ήθελε να βρίσκεται με τον γιο του και να του διδάσκει όσα ήξερε για την ζωή. Ο ίδιος γνώριζε ότι ο γιος ήταν ιδιαίτερος και, για αυτόν τον λόγο χρειαζόταν ειδική εκπαίδευση και καθοδήγηση.
Ο RON δεν μπορούσε να ξέρει αν το παιδί του είχε αυτά που έπρεπε να έχει όσο ήταν μακριά του.
Είχε σκεφτεί πολλές φορές ότι θα έπρεπε να δραπετεύσει, αλλά δεν είχε τα μέσα και, επιπλέον δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα μόνος του σε ένα τέτοιο μέρος με τόση επίβλεψη. Μόνο ένα θαύμα θα του έδινε αυτή την ευκαιρία.
Όμως οι σκέψεις του σταμάτησαν πάλι, όταν το κουδούνι ξαναχτύπησε και ο Ron άρχισε να επιστρέφει στον χώρο εργασίας….
Ο Ron, αργά το βράδυ τελειώνοντας την εργασία του κατευθύνθηκε προς το μικρό του κατάλυμα για να μπορέσει ξεκουραστεί από μια ακόμη κοπιαστική ημέρα.
Αφηρημένος καθώς βάδιζε στο σκοτάδι σκόνταψε σε ένα παράξενο αντικείμενο.
Αρχικά, νόμιζε πως πρόκειται για μια απλή πέτρα όμως πέφτοντας πάνω της, άρχισε να την παρατηρεί από μια άλλη οπτική γωνία κι αμέσως κατάλαβε πως δεν ήταν μια κοινή πέτρα.
Ταυτόχρονα έριξε κλεφτές ματιές γύρω του και όταν βεβαιώθηκε πως κανείς δεν τον έβλεπε. Ξέθαψε και καθάρισε το άγνωστο αντικείμενο. Η έκπληξη του ήταν όταν κατάλαβε ότι κρατούσε στα χέρια του έναν παράξενο μηχανισμό που έμοιαζε με περίπλοκο υπολογιστή χειρός.
Το μυστηριώδες μηχάνημα στο πίσω μέρος του είχε κολλημένο με ειδικό προστατευτικό περιτύλιγμα ένα γράμμα.
Ο Ron το έκρυψε κάτω από τα ρούχα του κι έτρεξε βιαστικά στο χώρο της προσωρινής διαμονής του για να μελετήσει αυτό που μόλις ανακάλυψε....
Ανοίγοντας την πόρτα με μια κίνηση, κάθισε ευθύς στο γραφείο του, ρίχνοντας φως πάνω από το σημείο που τοποθέτησε το μυστηριώδες αντικείμενο.
Όταν ξεκόλλησε και απογύμνωσε το σημείωμα, που υπήρχε στο πίσω μέρος του μηχανήματος, τότε έκπληκτος διάβασε:
“ Θα πρέπει να είσαι ο άνθρωπος που δουλεύει σε αυτές τις εγκαταστάσεις αν ακόμα υπάρχουν. Θα πρέπει επίσης να είσαι ακόμα πιο τυχερός που ανακάλυψες αυτό που είχα κρύψει εδώ και καιρό. Θέλω να ξέρεις ότι αυτοί οι άνθρωποι που σου στέρησαν την ζωή σου δεν έχουν καλές προθέσεις. Επίσης δεν επιλέγουν ποτέ τυχαία τα άτομα που δουλεύουν για αυτούς, δηλαδή άτομα σαν εσένα. Για να καταλάβεις καλύτερα, εγώ είμαι ή μάλλον ήμουν ο μηχανικός αυτών των εγκαταστάσεων.
Κάποτε είχα ότι χρειαζόμουν για να ζήσω και ήμουν ευχαριστημένος με την ζωή μου.
Είχα εφεύρει αυτή την χρονομηχανή, που είναι το παράξενο μηχάνημα που βρήκες. Όμως, όταν τα πειράματα και οι προσπάθειες μου παρατηρήθηκαν, τότε δυστυχώς άρχισα να κινδυνεύω όλο και περισσότερο.
Ότι αγαπούσα καταστράφηκε από αυτούς τους ανθρώπους κι έτσι αναγκάστηκα από αυτούς να έρθω εκεί που είσαι τώρα.
Σύντομα, άρχισα να απελπίζομαι. Ένιωθα ότι δεν έχω κάποιο λόγο να υπάρχω, ενώ όλα αυτά που ήθελα να έχω δεν υπήρχαν πια.
Γι' αυτό αποφάσισα να τελειώσω την ζωή μου. Είχα καταλάβει όμως ότι αν αφήσω με τον τρόπο αυτό την θέση μου αυτή, κάποιον άλλον θα βρουν για να με αντικαταστήσει.
Για το λόγο αυτό εξέτασα πολύ προσεχτικά τις μελλοντικές τους ενέργειες και παραμέτρους. Γιατί δεν ήθελα ποτέ να καταστραφεί η ζωή κάποιου άλλου αθώου και να πληρώσει αυτός για τα δικά μου λάθη. Οπότε έφτιαξα μια τελειότερα συσκευή χρονομηχανής, ώστε να δώσω μια ευκαιρία να ελευθερωθεί τόσο αυτός που θα την βρει, όσο και ολόκληρο η ανθρωπότητα. Όμως, πρόσεχε πρέπει να εξαφανίσεις τα στοιχεία σου πριν αποχωρήσεις, αλλιώς θα σε εντοπίσουν και σύντομα θα είσαι πάλι στο ίδιο μέρος, μόνο που τα πράγματα για σένα τότε θα είναι ακόμη χειρότερα.
Καλό θα ήταν να καταστρέψεις όσο πιο πολλά επιστημονικά αποτελέσματα μπορείς, συμπεριλαμβανομένου και όλες τις εγκαταστάσεις.
Και πρέπει πάντα να θυμάσαι ότι από εδώ και πέρα αυτοί θα είναι οι αληθινοί σου εχθροί και, θα πρέπει να τους πολεμήσεις για χάριν των μελλοντικών γενεών.
Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι θα κάνεις τα δέοντα...”
Το γράμμα δεν είχε καμία υπογραφή, αλλά υπήρχαν τεχνικές οδηγίες για την χρονομηχανή.
Οπότε δυστυχώς ο Ron δεν μπορούσε να ψάξει κάπου για τον δημιουργό της χρονομηχανής, αν και κάτι τέτοιο δεν του περνούσε ακόμη από το μυαλό.
O Ron ήξερε τι έπρεπε να κάνει, όμως όλο αυτό ήθελε πολύ προετοιμασία. Ξόδεψε όλο του το βράδυ κατανοώντας το πως δουλεύει αυτή η μηχανή. Κάτι που δεν ήταν δύσκολο για κάποιον που συντηρούσε ασυνήθιστες μηχανές. Η ελπίδα υπήρχε μέσα του και η λύτρωση του ήταν πάρα πολύ κοντά. Το σχέδιο ήταν έτοιμο για εφαρμογή το μόνο που χρειαζόταν ήταν η κατάλληλη ευκαιρία. Μέσα σε μια νύχτα ο Ron απέκτησε ένα πανίσχυρο όπλο που όμοιο του δεν θα υπήρχε πότε ξανά. Κι όλα αυτά χάρις στον μυστηριώδη εφευρέτη, που του χάρισε απλόχερα την εφεύρεσή του....
ΕΛΛΑΣ, ΕΤΟΣ 2014 μ.Χ
Χωρίς καμία δεύτερη σκέψη αγγίζει και πιέζει το διακόπτη του μηχανήματος. Η χαμηλή τάση διαπερνά το εσωτερικό κύκλωμα και το κβαντικό πεδίο γίνεται παρόν μέσα στο χώρο.
Τα δονούμενα πεδία αστραπιαία τον μεταφέρουν χωρο-χρονικά στο παρελθόν.... Σαν μια απρόσμενη σκιά εμφανίζεται στο προκαθορισμένο σημείο...
Ο διάδρομος του ξενοδοχείου είναι σκοτεινός και η ξαφνική λάμψη της άφιξής του τον φωτίζει στιγμιαία.
Βαδίζοντας με αργές κινήσεις σταματά μπροστά από το δωμάτιο με τον αριθμό 33.
Χτυπά με έναν σιγανό άγγιγμα την πόρτα... Και ακούγονται βήματα μέσα από το δωμάτιο...
Η πόρτα ανοίγει και παρουσιάζεται μια λεπτή ψιλή γυναίκα με κοντά ξανθά μαλλιά.
Για μερικά δευτερόλεπτα ακολουθεί σιγή, αμέσως μετά η φωνή του ταξιδιώτη προφέρει έναν οκταψήφιο κωδικό. Η γυναίκα κοιτά προσεκτικά τον χώρο και κάνει μια κίνηση με το χέρι της για να εισέλθει ο άντρας....
Ο άγνωστος επισκέπτης με βραχνή φωνή λέει:
“ Η εξέλιξη των γεγονότων αναγκάζει την παρέμβαση στη ροή της ιστορίας.....”
... Ουσιαστικά η ανθρωπότητα ήταν ένα βήμα πίσω πριν την αποκάλυψη του μεγάλου μυστικού. Αλλά μέχρι να ερχόταν η συγκεκριμένη στιγμή της αποκάλυψης, μια ξέφρενη τεχνολογική εξέλιξη θα καθιστούσε απαραίτητα τα ρομπότ σε σχέση με τον άνθρωπο....
Ήδη, η αντίστροφη μέτρηση είχε ξεκινήσει για την εξαφάνιση της ανθρωπότητας από τις μηχανές .
Η σκιά του εφιάλτη απλώνονταν για να οδηγήσει την κατάλληλη στιγμή τον άνθρωπο σαν πρόβατο προς σφαγή.…»
Αποσπάσματα από το βιβλίο : « ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΚΥΝΗΓΟΣ »
Tο iokh.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετεί τις απόψεις αυτές. Διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει συκοφαντικά, υβριστικά, ρατσιστικά ή άλλα σχόλια που προτρέπουν σε άσκηση βίας. Επίσης, σχόλια σε greeklish δεν θα δημοσιεύονται ενώ το iokh.gr, όταν και όπου κρίνει, θα συμμετέχει στον διάλογο.
Δημοσίευση σχολίου
Blogger Facebook