Οι Επαναστατικές Οργανώσεις στην Ελλάδα, έχουν μία "περίεργη" ιστορία, που όλως "τυχαίως" ξεκινάει στη δεκαετία του '60, διακόπτεται στην επταετία της δικτατορίας και συνεχίζεται αμέσως μετά. Μια ιστορία, που αν τη μελετήσει κάποιος στα σοβαρά, θα δει πως "βρωμάει" από παντού. "Επανάσταση" με σπόνσορες, αλλά και με "χορηγούς επικοινωνίας", που λίγο - πολύ, μοιάζει με διαφημιστική καμπάνια άχρηστου προϊόντος "κλειστής κατανάλωσης". Τρομοκρατία, ΜΜΕ, κούφιες ιδεολογίες, "επιταγές χωρίς αντίκρυσμα" και στη μέση ένας αποχαυνωμένος λαός να αναζητεί τη θέση του σε όλο αυτό το σκηνικό του παραλόγου. Παραλόγου;;; Ίσως όχι και τόσο...
Στη δεκαετία του 1960, ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε το "μονοπώλιο" σε τέτοιου είδους οργανώσεις, με τη δημιουργία του ΠΑΚ, όπου η τρομοκρατία, οι απειλές και οι προπηλακισμοί πήγαιναν "σύννεφο", ειδικά στους χώρους των Πανεπιστημίων. Έχουν αναφερθεί και δολοφονίες από μέλη του ΠΑΚ, οι οποίες (αναφορές) δεν έχουν ακόμα διασταυρωθεί επίσημα. Στη συνέχεια, ο ίδιος άνθρωπος, επέκτεινε τη δράση του ακόμα παραπέρα, με τη γνωστή πια Υπόθεση "Ασπίδα", στην οποία συμμετείχαν ο Γεώργιος Γρίβας και ο Μίκης Θεοδωράκης. Ένα σκάνδαλο που άφησε έκθετο το Γεώργιο Παπανδρέου από πολλές πλευρές κι η τότε ΚΥΠ δεν προλάβαινε να συμμαζεύει τ' ασυμμάζευτα.
Όταν ήρθε η δικτατορία το 1967, όλως παραδόξως η δράση των οργανώσεων έπαυσε. Τα δε μέλη του ΠΑΚ, διασκορπίστηκαν "αυτοεξόριστα" σε Παρίσι, ΗΠΑ και Ρωσία. Με την πτώση της δικτατορίας, οι Επαναστατικές Οργανώσεις πήραν άλλη μορφή. Δημιουργήθηκαν περίπου 7 Ε.Ο. αμέσως μετά τη λήξη της δικτατορίας με πιο σημαντική την "Απόστολος Κανάρης", η δράση της οποίας σταμάτησε λίγους μήνες μετά την έναρξη της δράσης της 17 Νοέμβρη. Την ίδια εποχή, σε όλη την Ευρώπη, δημιουργήθηκε ένα "Επαναστατικό" πλαίσιο από πολλές οργανώσεις με κυριότερες:
17 Νοέμβρη στην Ελλάδα,
Ερυθρές Ταξιαρχίες στην Ιταλία
Μπάαντερ - Μάϊνχωφ στη Γερμανία.
ΟΛΕΣ ωστόσο, είχαν κάτι κοινό: την "Επαναστατική Διεθνή". Η ΕΔ ήταν παρακλάδι της Κομμουνιστικής Διεθνούς και δρούσε με χρήματα της KGB προς αποσταθεροποίηση του ευρωπαϊκού πολιτικού συστήματος. Τουλάχιστον επίσημα. Ανεπίσημα όμως, ήταν μέρος μιας διεθνούς συνωμοσίας τρομοκρατίας των λαών, που οδηγούσε στο αναπόφευκτο: τη λήψη μέτρων "κατά της τρομοκρατίας" που στην πραγματικότητα εγκλώβισαν την κοινωνική ζωή των λαών κάτω από τη βαρειά αστυνόμευση και παρακολούθηση των πάντων. Κι οι λαοί, τρομοκρατημένοι από τη δραστηριότητα των Ε.Ο. αποδέχονται τις πόλεις - φυλακές ως σωτηρία. Έτσι, τα γίδια μπήκαν στο μαντρί, χωρίς πολύ κόπο.
Για να παραμείνουμε στα δικά μας, οργανώσεις όπως ο ΕΛΑ, η 1η Μάη και άλλες, εμφανίστηκαν στο προσκήνιο, αλλά δεν άργησαν να φύγουν από αυτό. Εκεί ήταν η διαφορά τους με την 17Ν. Τι συνέβη στην πραγματικότητα; Όπως ανέφερα παραπάνω, ο σκοπός των Ε.Ο. ήταν η μαντροποίηση της κοινωνικής ζωής των λαών. Σε αυτό το πλαίσιο λειτουργούσαν και στην Ελλάδα. Λίγο πριν διαλυθεί η Σοβιετική Ένωση, η Κομμουνιστική Διεθνής έπεφτε σα χάρτινος πύργος. Μαζί της έπεσε και η Επαναστατική Διεθνής, όπως ήταν αναμενόμενο. Αποτέλεσμα αυτού, ήταν ν' αρχίσουν οι "εξαρθρώσεις" των Ε.Ο. με ρυθμό πολυβόλου. Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες ήταν από τις τελευταίες. Προηγήθηκε η Μπάαντερ - Μάϊνχωφ και πολλές άλλες. Η 17Ν όμως, παρέμενε. Ακόμα και μετά τη "σύλληψη" του "Κάρλος το τσακάλι", η "δική μας" 17Ν εξακολουθούσε να δρα ανενόχλητη. Ποιος δε θυμάται το φιάσκο στη Λουίζης Ριανκούρ στους Αμπελοκήπους που γελούσε κι ο κάθε πικραμένος; και τόσα άλλα γελοία που είχε η υπόθεση, με αποκορύφωμα τον τίτλο αθηναϊκής εφημερίδας "Αναζητήστε τον Ντόναλντ Ντακ", όταν σκίτσα υποτιθέμενων "τρομοκρατών" έκαναν παρέλαση από τα ΜΜΕ καθημερινά... Η γελοιότητα σε όλο της το μεγαλείο.
Εκείνο όμως που προξενούσε μεγαλύτερη εντύπωση, ήταν τα "χτυπήματα" της οργάνωσης. Μπακογιάννης, Περατικός, Βρανόπουλος, Πέτσος, Σώντερς και άλλα. "Χτυπήματα" που δεν έβαζαν νόημα σε αντιστοιχία με τις προκηρύξεις που άφηνε η 17Ν (άλλο φιάσκο κι αυτό). Εν ολίγοις, "έκανε μπαμ" ότι η οργάνωση εκτελούσε "πληρωμένα συμβόλαια" με έναν μανδύα "ιδεολογικό". Οι ληστείες στις τράπεζες εν τω μεταξύ, είχαν σταματήσει. Η ερώτηση πλέον ήταν: πώς χρηματοδοτούνταν οι επιχειρήσεις της Οργάνωσης; κι όταν λέμε "επιχειρήσεις", εννοούμε τη δράση κι όχι τα εργοστάσια. Η ένδειξη ήρθε με την... "αποτυχημένη" απόπειρα κατά της πρεσβείας των ΗΠΑ, αφού μόνο ένας τυφλός θα μπορούσε να αστοχήσει από το σημείο που εκτοξεύτηκε η ρουκέτα. Και ΟΧΙ! Δεν ήταν οι ΗΠΑ που χρηματοδοτούσε την 17Ν. Ήταν τ' αφεντικά της. Θα το δούμε σε λίγο.
Κάποια στιγμή, έρχεται η ώρα που η "δράση" της 17Ν πρέπει να σταματήσει, καθώς είχε πλέον καταντήσει γελοίο το να γίνονται χτυπήματα και οι προκηρύξεις να είναι "άλλα γι' άλλα της Παρασκευής το γάλα". Εξιλαστήριο θύμα, ο χαζός ιδεολόγος της οργάνωσης, Σάββας Ξηρός. Ένα εύκολο θύμα, που στην πραγματικότητα προσπαθούσε να καταλάβει κι αυτός τι συνέβαινε. Ένα "λάθος" στον ωρολογιακό μηχανισμό και τέρμα η 17Ν.
Το πιο γελοίο; μια οργάνωση που ΥΠΟΤΊΘΕΤΑΙ ότι την έψαχναν από το 1975, εξαρθρώθηκε σε... μία εβδομάδα. Πιο γελοίος... πεθαίνεις. Τα μέλη όμως που συλλάβανε ήταν για τα πανηγύρια, με μόνη ίσως εξαίρεση τον Γιωτόπουλο. Κι από εκεί και πέρα ξετυλίγεται το νήμα των "συμπτώσεων". Οι πιο παλιοί, είχαν σχέση είτε με το Πολυτεχνείο, είτε με τη Γαλλία. Όμως, συν Πολυτεχνείο, κουμάντο έκανε ο Κώστας Λαλιώτης και τους γνώριζε πολύ καλά. Στο Πολυτεχνείο ήταν επίσης κι η Μαρία Δαμανάκη, που επίσης τους γνώριζε. Στη Γαλλία ήταν ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και (ουπς!) πέρασε κι ο Ανδρέας Παπανδρέου το ίδιο διάστημα... Βρε κάτι συμπτώσεις...
Όταν ο Σάββας Ξηρός μπήκε στο νοσοκομείο μετά την έκρηξη του αυτοσχέδιου μηχανισμού στον Πειραιά, τον επισκέφτηκε στον Ευαγγελισμό "ένας πολιτικός με πολύ χαρακτηριστική φωνή", όπως τον περιέγραψε ο ίδιος. Όλοι τότε έσπευσαν να πουν ότι ήταν ο Κώστας Σημίτης. Λυπάμαι! Χάσατε! Ήταν αυτός που είχε συμφέρον από τις δολοφονίες των Μπακογιάννη και Βρανόπουλου: ο Κώστας Μητσοτάκης!!! Στη συνέχεια, το κουβάρι ξετυλίγεται σε επικίνδυνο βαθμό και ξαφνικά σιωπή!!! Τι έγινε; Τι ειπώθηκε; Απλό!!! Ειπώθηκε το ποιοι ήταν οι εντολείς της Οργάνωσης και ποιοι οι χρηματοδότες! Κώστας Λαλιώτης ο κύριος εντολέας. Χρηματοδότης; George Sorros για λογαριασμό των Ρόθτσιλντ. Και τότε έπεσαν οι απειλές. Ξαφνικά, τα μέλη "θυμήθηκαν" ότι είχαν ιδεολογία και χάριν αυτής, σώπασαν. Η επίσκεψη στη φυλακή απεσταλμένου του Σώρρος, έκανε το θαύμα της. Τα στόματα έκλεισαν...
Στη συνέχεια, εμφανίστηκαν μικρές οργανώσεις με διάφορα ονόματα, όπως "Σέχτα Επαναστατών" και "Πυρήνες της Φωτιάς". Κι αρκετές ακόμη. Κι όμως!!! Αυτές οι οργανώσεις, ΟΥΔΕΠΟΤΕ υπήρξαν. Ήταν κατασκεύασμα των Ρόθτσιλντ. Η επιστολή του Φώτη Λυρόπουλου (11 Ιανουαρίου 2015), κατηγορούμενου για συμμετοχή στη "Σέχτα Επαναστατών", είναι ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ σε αυτό το σημείο. Διαβάστε και προσέξτε ΠΟΛΎ ΚΑΛΆ το προτελευταίο σημείο:
"XI. Πληροφορίες ISAF, «ΕΛΔΑΦ – ΤΕΣΑΦ»
● Προσωπικό και δεδομένα Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων αποστολής στο Αφγανιστάν, θέσεις και αποστολή άνω των 100 αξιωματικών και υπαξιωματικών από το 2002 έως το 2012
XII. Κέντρο Αθήνας – Όπλα, Ναρκωτικά, Πορνεία
● Εμπλοκή Αφγανικής και Ρουμάνικης Μαφίας, επί δεκαετίες έως σήμερα
XIII. Επιχειρηματική Κατασκοπεία ΕΥΠ – ΠΜΥ
● Στοχεύσεις δημοσιογράφων, δικαστών
● Διακίνηση όπλων, ναρκωτικών, ιερόδουλων
● Ανάμειξη ηγεσίας πολιτικής, σωμάτων ασφαλείας, δικαστικής
● Επαφές με μεγαλοεπιχειρηματίες εξωτερικού (βλ. Rothchilds)
● Εμπλοκή μεγαλοεπιχειρηματιών Ελλήνων"
Αυτή ήταν βόμβα μεγατόνων που τα ΜΜΕ (οι χορηγοί επικοινωνίας των "επαναστατικών οργανώσεων" που λέγαμε στην αρχή...) απέκρυψαν επιμελώς!!!
Με λίγα λόγια: ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ ΆΛΛΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΊΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΆΔΑ, ΠΛΗΝ ΑΥΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΎ ΚΡΆΤΟΥΣ ΤΩΝ ΑΘΗΝΏΝ, ΠΟΥ ΤΕΛΕΊ ΥΠΌ ΤΑΣ ΔΙΑΤΑΓΑΣ ΤΩΝ ΡΌΘΤΣΙΛΝΤ - ΡΟΚΦΕΛΛΕΡ!
Οι Επαναστατικές Οργανώσεις, έπαψαν πλέον να λειτουργούν ως τέτοιες, από το 1983... Θυμηθείτε ποιος ήταν πρωθυπουργός τότε...
Γεώργιος Μεταξάς
Δημοσίευση σχολίου
Blogger Facebook