« Η Μέρκελ συμφώνησε σε μια πολιτική κυρώσεων, επειδή είναι μια ήσυχη εναλλακτική λύση, έναντι μιας στρατιωτικής λύσης, η οποία προωθείται τελευταία από την Ουάσιγκτον», αναφέρει ο αναλυτής.
Επιπλέον, η Καγκελάριος πραγματοποίησε ένα τέτοιο βήμα, παρά την αναμφισβήτητη οικονομική ζημία στους ίδιους τους Γερμανούς, μη δίνοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες την αφορμή για πολεμικές ενέργειες, ομαλοποιώντας παράλληλα τις σχέσεις μεταξύ της Ευρώπης και Ρωσίας, παίζοντας τον ρόλο της «ειρηνοποιού» .
Ο Doctorow σημειώνει ότι μετά τις συνομιλίες του Μινσκ, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα, την επίτευξη ανακωχής στην Ουκρανία, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη, διαφωνούσαν σχετικά με τα αίτια της ουκρανικής κρίσης , καθώς και με τον τρόπο επίλυσης τους.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, είπε ο ίδιος, κυριαρχεί το «κόμμα του πολέμου» που απαιτεί να εξοπλιστεί η Ουκρανία, δήθεν για την καταπολέμηση της ρωσικής επιθετικότητας, επικρίνοντας την θέση της Μέρκελ. Ειδικότερα, ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Μακ Κέιν είπε ότι «η γερμανική κυβέρνηση, ή «δεν έχει ιδέα» για το τι συμβαίνει στην Ουκρανία, ή δεν την νοιάζει».
Στην Ευρώπη, εν τω μεταξύ, η Μέρκελ και ο «μικρός εταίρος» της ο Φρανσουά Ολάντ , ονομάστηκαν ως η «ομάδα όνειρο» του Μινσκ, μετά τη σύναψη των συμφωνιών.
Για την περίπτωση της στρατιωτικής λύσης, η Μέρκελ και οι σύμβουλοί της, στις συζητήσεις με την Ουάσιγκτον, δήλωσαν ότι είναι μια τέτοια επιλογή «απαράδεκτη», και ότι είναι πολιτικά ορθό, ένα διπλωματικό μονοπάτι, το οποίο τελικά οδήγησε και στην υπογραφή μιας νέας συμφωνίας στο Μινσκ, τονίζει ο Doctorow.
ΠΗΓΗ
Δημοσίευση σχολίου
Blogger Facebook