Ο Μιλόσεβιτς στο δικαστήριο της Χάγης, μεταξύ των άλλων είπε:
" Στο μέλλον η Ευρώπη θα πληρώσει με μεγάλο κόστος την ύπαρξη ενός πανίσχυρου ισλαμικού φονταμενταλιστικού πυρήνα στην Βοσνία..."
Λαμβάνοντας υπόψιν μας ότι, πράγματι ο πυρήνας της Βοσνίας χρησιμοποιήθηκε από την Αλ Κάιντα για την στρατολόγηση νεοσύλλεκτων μαχητών ή βομβιστών αυτοκτονίας, ως μια ιδανική πλατφόρμα.
Στο σημείο αυτό ας θυμηθούμε ότι δυο από τους τρομοκράτες της 11ης Σεπτεμβρίου είχαν πολεμήσει το 1995 στην Βοσνία. Επίσης το ίδιο και ο μετέπειτα ηγέτης της Αλ Κάιντα στην Σαουδική Αραβία, ονόματι Αμπντελαζίζ.
Οι βετεράνοι της Βοσνίας εγκαταστάθηκαν στην Ευρωπαική ήπειρο και υλοποίησαν σειρά τρομοκρατικών χτυπημάτων.
Ο ίδιος ο Οσάμα μπιν Λάντεν επισκεύτηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 διάφορα στατόπεδα στην Βοσνία, Αλβανία κ.α.
Αν η Γερμανία, η Ιταλία, η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ολλανδία, η Βρετανία, η Δανία, η Γαλλία φιλοξένησαν και φιλοξενούν σημαντικό αριθμό μουτζαχεντίν.
Ωστόσο, το ίδιο το Λονδίνο τελικά, είναι ο συνδετικός κρίκος, μέσω μιας συγκεκριμένης σκιώδης σέκτας, μεταξύ της ηγεσίας της Αλ Κάιντας και της στρατιωτικής ηγεσίας της D.I.A. Αργότερα ήταν προσχεδιασμένο να εξελιχθεί στο σημερινό λεγόμενο ISIS.
Το δίκτυο τζιχάντ της Ευρώπης είναι καλά οργανωμένο με συνδεδεμένους πυρήνες λειτουργικού ή σε αναμονή σε πολλές χώρες της. Οι πυρήνες αυτοί αποτελούνται από διάφορες ισλαμικές ομάδες, που ενώ μπορεί να έχουν ίσως διαφορετικές φιλοδοξίες, ωστόσο, σίγουρα ασπάζονται την ιδεολογία της Αλ Κάιντα. Έχοντας κοινά μέλη το δίκτυο αυτό, έχει συνεχή ροή διασταύρωσης πληροφοριών.
Οι στρατιώτες του Αλλάχ προσεγγίζουν νεαρά άτομα δεύτερης ή τρίτης γενιάς μεταναστών τα φανατίζουν μέσα στα τζαμιά ή με διάφορους άλλους τρόπο, με σκοπό να προβούν σε διάφορες εξτρεμιστικές ενέργειες...
Ο πρόεδρος Μπιλ Κλίντον, σε μια ομιλία του, μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου, είχε αναφέρει μεταξύ άλλων ότι από το 1994 διέταξε την δολοφονία του μπιλ Λάντεν...
Πράγματι, την περίοδο εκείνη που ο Λάντεν ήταν στο Σουδάν, έγινε μια ακόμη απόπειρα δολοφονίας εναντίον του. Αλλά, ίσως, να ήταν η κρισιμότερη:
Τέσσερις ένοπλοι εισέβαλαν σ' ένα τζαμί στο οποίο υπήρχε η πληροφορία ότι βρισκόταν εκεί. Αποτέλεσμα ήταν να σκοτωθούν 61 πιστοί την στιγμή της προσευχής, ωστόσο ο Λάντεν δεν ήταν εκεί.
Έτσι η ομάδα των δολοφόνων κατευθύνθηκε στα γραφεία της εταιρίας του, όπου έγινε συμπλοκή με τους άντρες της προσωπικής του ασφαλείας.
Εκείνο, ωστόσο, που αποκαλύφθηκε ήταν ότι ο επικεφαλής της επιχείρησης ήταν ένας Λίβυος και, συγκεκριμένα άνθρωπος του Καντάφι. Βέβαια οι σουδανικές αρχές τους εκτέλεσαν όλους , ώστε να μην υπάρχουν περαιτέρω στοιχεία.
Φαίνεται, πως ο εντολοδόχος της παραπάνω επιχείρησης που περιγράψαμε ήταν η CIA σε συνεργασία με τον Καντάφι.
Ωστόσο, τα πραγματικά προβλήματα για τον "οίκο Καντάφι" μόλις είχαν αρχίσει.
Η Αλ κάιντα άρχισε να δημιουργεί "πυρήνες" μέσα στο Λιβυκό βασίλειο του Καντάφι στρατολογώντας μέλη και δημιουργώντας την αναγκαία υποδομή, ενώ παράλληλα είχε ήδη κάνει τις ευνοϊκότερες συμφωνίες με τους δυσαρεστημένους φυλάρχους της ενδοχώρας.
Η Αλ κάιντα πλέον συνεργαζόταν με πολλές ισλαμικές ομάδες, όπως την Μουσουλμανική Αδερφότητα, την Ισλαμική τζιχάντ στην Αίγυπτο κ.ά.
Δημιουργώντας ένα παγκόσμιο δίκτυο έτοιμο να αναλάβει δράση την κατάλληλη στιγμή που θα κρινόταν αναγκαία.
Ως εκ τούτου, σαφέστατα έχουν βάσει οι δηλώσεις του αιμοσταγή Καντάφι στα ΜΜΕ ότι: "Πίσω από τον εμφύλιο που έχει ξεσπάσει στην χώρα του, κρύβεται η Αλ κάιντα..."
Διάφορες υπηρεσίες πληροφοριών αρκετών κρατών γνωρίζουν το βρώμικο ρόλο της Αλ κάιντα, πως, δηλαδή, στην ουσία οι ηγήτορες της στράφηκαν εναντίον του καθεστώτος της Λιβύης, ενεργοποιώντας τους "πυρήνες αναμονής", ξεσηκώνοντας το κόσμο εναντίον του καθεστώτος.
Η Αλ κάιντα, για την ιστορία, όσα σημαντικά χτυπήματα έκανε, είχαν σαν αποτέλεσμα να εκσφεντονίζουν τις τιμές του πετρελαίου στα ύψη.
Ποιοι όμως κερδίζουν από την υπόθεση αυτή;
Το Δεκέμβριο του 2004, ο περιβόητος μπιν Λάντεν σε μαγνητοφωνημένο μήνυμα, που αναρτήθηκε σε μια ισλαμική ιστοσελίδα, έλεγε :
"Οι τιμές του πετρελαίου πρέπει να φτάσουν το λιγότερο τα εκατό δολάρια το βαρέλι...", επειδή μ' αυτό τον τρόπο θα πληγούν οι οικονομίες της Δύσης.
Για παράδειγμα, η Σαουδική Αραβία μόνο για το 2004 κέρδισε από το πετρέλαιο περίπου 110 δισεκατομμύρια. Ενώ εισρέουν τέτοια πόσα από τον πετρελαϊκό πλούτο, ο εκεί βασιλικός οίκος λυμαίνεται αυτόν τον πλούτο, δημιουργώντας παράλληλα ένα άδικο κοινωνικό σύστημα, με αποτέλεσμα η ανεργία και η διαφθορά να ανέρχεται στα ύψη...
Το πετρέλαιο είναι ένας κρίσιμος παράγοντας όχι μόνο για τις χώρες που το παράγουν, αλλά κυρίως για τον παγκόσμιο σχεδιασμό της Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Δημοσίευση σχολίου
Blogger Facebook