Αν δεν αποφασίσεις να εκτεθείς, δεν ξέρεις τι γίνεται γύρω σου...
Εμπρός προσπάθησε να εκθέσεις με όποιο τρόπο μπορείς, με τη μοναδικότητά σου, τη μοναξιά σου και τις προσωπικές σου σκέψεις, όχι αυτές που σου επιβάλλει το σύστημα, αλλά εκείνες τις μυστικιστικές σου, που γεννιούνται τις νύχτες της δήθεν μοναξιάς και της απέραντης συνένωσης σου με το Υπερ-ασυνείδητο... κατάλαβες;
Γιατί διαχωρίσαμε τη μέρα σε πτώματα στιγμών, σε νεκρές ώρες που τις θάβουμε μέσα μας, είτε σαν «αξίες», είτε σαν «ανάγκες», όλα αυτά έγιναν ένα απέραντο νεκροταφείο σκοτωμένων στιγμών, επιθυμιών και προσδοκιών.
Όλα, μα όλα, τ’ αφήσαμε δυστυχώς γι’ αυτό το αύριο που θα έρθει τελικά, όπως το αποφάσισαν άλλοι χωρίς ποτέ να μας ρωτήσουν.
Σ’ αυτό τον τόπο όλα τα πράγματα που πάραξε ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός έχουν μιαν αγάπη για τη ζωή...
Κι όμως δεν αντέξαμε την σύγκρουση με τα όρια της ελευθερία μας.
Για το λόγο αυτό χάθηκε άλλη μια ευκαιρία.
Ξέρεις γιατί;
Γιατί ξεχάσαμε την περιπέτεια της σύγκρουσης με τους απέναντι και περάσαμε στην κηδεία της καθημερινής οδύνης, χωρίς καμιά ελπίδα ανάστασης...
Όλα τ' αφήσαμε γι’ αυτό το αύριο και παραδοθήκαμε…
Για να πάμε πού;
Εκεί που ανατέλλει, δύει ο ήλιος και δεν πάμε πουθενά, παρά μόνο στο θάνατο. Γιατί μας έπεισαν να ζούμε με όλων των ειδών τα σκουπίδια που μας πασάρουν σαν «αξίες», σαν «ανάγκες», σαν «ηθική» και ειδικά σαν «πολιτισμό».
Δεν λέω έχουμε το αποκούμπι των πολιτικών μας νταβατζήδων, των βουλευτών, τους ζητάμε ρουσφέτια, εκδουλεύσεις, κι άμα δε μας κάνουνε τη χάρη, δεν θα βρουν τον ψήφο τους, δήθεν τους λέμε.
Ενώ ξεχνάμε αυτή την κωλοεφεύρεση που τη λένε νταβατζιλίκι που είναι ο χαρακτήρας όλων των εξουσιών...
Νικ. Αλ. Αργυρίου
Απόσπασμα από το “Κόκκινο κυνηγό”
Εμπρός προσπάθησε να εκθέσεις με όποιο τρόπο μπορείς, με τη μοναδικότητά σου, τη μοναξιά σου και τις προσωπικές σου σκέψεις, όχι αυτές που σου επιβάλλει το σύστημα, αλλά εκείνες τις μυστικιστικές σου, που γεννιούνται τις νύχτες της δήθεν μοναξιάς και της απέραντης συνένωσης σου με το Υπερ-ασυνείδητο... κατάλαβες;
Γιατί διαχωρίσαμε τη μέρα σε πτώματα στιγμών, σε νεκρές ώρες που τις θάβουμε μέσα μας, είτε σαν «αξίες», είτε σαν «ανάγκες», όλα αυτά έγιναν ένα απέραντο νεκροταφείο σκοτωμένων στιγμών, επιθυμιών και προσδοκιών.
Όλα, μα όλα, τ’ αφήσαμε δυστυχώς γι’ αυτό το αύριο που θα έρθει τελικά, όπως το αποφάσισαν άλλοι χωρίς ποτέ να μας ρωτήσουν.
Σ’ αυτό τον τόπο όλα τα πράγματα που πάραξε ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός έχουν μιαν αγάπη για τη ζωή...
Κι όμως δεν αντέξαμε την σύγκρουση με τα όρια της ελευθερία μας.
Για το λόγο αυτό χάθηκε άλλη μια ευκαιρία.
Ξέρεις γιατί;
Γιατί ξεχάσαμε την περιπέτεια της σύγκρουσης με τους απέναντι και περάσαμε στην κηδεία της καθημερινής οδύνης, χωρίς καμιά ελπίδα ανάστασης...
Όλα τ' αφήσαμε γι’ αυτό το αύριο και παραδοθήκαμε…
Για να πάμε πού;
Εκεί που ανατέλλει, δύει ο ήλιος και δεν πάμε πουθενά, παρά μόνο στο θάνατο. Γιατί μας έπεισαν να ζούμε με όλων των ειδών τα σκουπίδια που μας πασάρουν σαν «αξίες», σαν «ανάγκες», σαν «ηθική» και ειδικά σαν «πολιτισμό».
Δεν λέω έχουμε το αποκούμπι των πολιτικών μας νταβατζήδων, των βουλευτών, τους ζητάμε ρουσφέτια, εκδουλεύσεις, κι άμα δε μας κάνουνε τη χάρη, δεν θα βρουν τον ψήφο τους, δήθεν τους λέμε.
Ενώ ξεχνάμε αυτή την κωλοεφεύρεση που τη λένε νταβατζιλίκι που είναι ο χαρακτήρας όλων των εξουσιών...
Νικ. Αλ. Αργυρίου
Απόσπασμα από το “Κόκκινο κυνηγό”
Tο iokh.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετεί τις απόψεις αυτές. Διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει συκοφαντικά, υβριστικά, ρατσιστικά ή άλλα σχόλια που προτρέπουν σε άσκηση βίας. Επίσης, σχόλια σε greeklish δεν θα δημοσιεύονται ενώ το iokh.gr, όταν και όπου κρίνει, θα συμμετέχει στον διάλογο.
Υπέροχο απόσπασμα Καθαρή εικόνα αυτής της κατάστασης, ακριβής απεικόνιση
ΑπάντησηΔιαγραφή