Γράφει ο Νικ. Αλ. Αργυρίου

Στην αρχαιότητα στις τελετουργίες πρωτοστατούσε η ιερή θυσία του ζώου. Ήταν μια πράξη που εξυπηρετούσε πολλαπλούς σκοπούς.

Οι Έλληνες γνώριζαν ότι η θυσία δεν επηρέαζε τους αληθινούς θεούς, αλλά τα κατώτερα όντα του υποσεληνικού κόσμου, που τον γεμίζουν με τις διάφορες μορφές τους.

Η θυσία του ζώου με την απελευθέρωση του ζωικού ηλεκτρομαγνητισμού χρησίμευε για τη φόρτιση των ομφάλιων λίθων. Οι λίθοι αυτοί δρούσαν σαν Κοσμικοί συσσωρευτές δεσμεύοντας τις γήινες και ουράνιες ακτινοβολίες.

Η θυσία του ζώου συνδεόταν με τις τελετές μύησης.

Το τελετουργικό αυτό μέσα στους αιώνες ξέπεσε από ανίδεους σε ανθρωποθυσίες.

Όσο οι Έλληνες επόπτευαν την τέλεση των μυστηρίων όλα ακολουθούσαν τηνορθή τους πορεία. Αλλά μόλις έφυγαν από το διεθνές προσκήνιο έγινε το ανεπανόρθωτο .

Έτσι υπανάπτυχτοι λαοί άρχισαν να θυσιάζουν αδιακρίτως ζώα και ανθρώπους με σκοπό να ευχαριστήσουν τους θεούς.

Δημοσίευση σχολίου

Blogger