Δεν αποτελεί σίγουρα είδηση ότι οι έχοντες αποτελούν μια μικρή μειοψηφία στον κόσμο, όμως τα πραγματικά νούμερα και δεδομένα όπως παρουσιάζονται από αναλύσεις είναι σοκαριστικά.

Έτσι, σύμφωνα με μια έκθεση από το Oxfam, εάν οι πλουσιότεροι 62 δισεκατομμυριούχοι του πλανήτη αποφάσιζαν να συγκεντρώσουν τους πόρους τους, θα μπορούσαν να αγοράσουν μέχρι και το τελευταίο πράγμα που ανήκει στους 3,6 δισεκατομμύρια ανθρώπους που απαρτίζουν το φτωχότερο ήμισυ της ανθρωπότητας. Η έκθεση, η οποία κυκλοφόρησε ακριβώς τη στιγμή που ορισμένοι από αυτούς τους δισεκατομμυριούχους κατέφθαναν στο Νταβός για το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, δείχνει ότι το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών έχει αυξηθεί  τα τελευταία χρόνια, αν σκεφτεί κανείς ότι το 2010, ο αριθμός των πλουσιοτέρων ήταν 338 άτομα.

Αναλύοντας περαιτέρω τα δεδομένα, που συλλέγονται από την οργάνωση κατά της φτώχειας Credit Suisse, προκύπτει ότι το 2015, παγκόσμια το ένα τοις εκατό ελέγχει περισσότερο πλούτο από το 99 τοις εκατό.  Το πιο ανησυχητικό βέβαια είναι ότι το αυξανόμενο χάσμα αυτό δεν είναι απλά το γεγονός ότι  οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι. Σύμφωνα με την Oxfam, ο πλούτος που ανήκει στο φτωχότερο 50 τοις εκατό μειώθηκε κατά ένα τρισεκατομμύριο δολάρια κατά τη διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών, που σημαίνει, 41 τοις εκατό πτώση ενώ η καθαρή αξία των πλουσιότερων 62 ατόμων αυξήθηκε κατά 542 δισεκατομμύρια, μια αύξηση 44 τοις εκατό.



Έχει επίσης ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι πολλοί από τους φτωχότερους στον κόσμο είναι εκείνοι στις προηγμένες χώρες με υψηλά χρέη όπως δήλωσε ο Mark Littlewood, γενικός διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομικών Υποθέσεων (Institute of Economic Affairs), ένα βρετανικό think-tank, στο BBC. Δηλαδή ένας χρεωμένος Αμερικανός «millennial» είναι φτωχότερος από ό, τι ένας εργαζόμενος με θετικό «net worth» στο Μπαγκλαντές ενώ και οι δύο  θα ωφεληθούν από τις συστάσεις της Oxfam για τη μείωση των ανισοτήτων, οι οποίες περιλαμβάνουν πάταξη των φορολογικών παραδείσων με στόχο  την αύξηση της χρηματοδότησης των επενδύσεων στις δημόσιες υπηρεσίες.

Η έκθεση σημειώνει επίσης ότι, η πλουτοκρατική τάξη έχει ένα εκτιμώμενο ποσό περίπου $ 7.6 τρις σε offshore λογαριασμούς. Αν αυτό το εισόδημα φορολογούνταν, τότε επιπλέον  $ 190 δισεκατομμύρια θα ήταν  διαθέσιμα για τις κυβερνήσεις κάθε χρόνο. Τα έσοδα αυτά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την επιδότηση του κόστους της παιδείας ή να βοηθήσουν στην εξάλειψη των ασθενειών που προλαμβάνονται στον αναπτυσσόμενο κόσμο.

Σύμφωνα με την Oxfam, η αυξανόμενη ανισότητα πονάει πιο πολύ τους φτωχούς, ακόμη και όταν το βιοτικό τους επίπεδο βελτιώνεται. Η φιλανθρωπική οργάνωση διαπιστώνει ότι  το 30 τοις εκατό του συνόλου του αφρικανικού χρηματοοικονομικού πλούτου βρίσκεται σε offshore  εταιρείες, επιβαρύνοντας την ήπειρο με 14 δις $ από  διαφυγή φορολογικών εσόδων κάθε χρόνο. Εάν αυτός ο διαφυγών  πλούτος επενδυόταν στην κοινωνική πρόνοια, αντί στα νησιά Κέιμαν, οι ζωές 4.000.000 παιδιών  θα μπορούσε να είχαν σωθεί μέσω της βελτίωσης της υγειονομικής περίθαλψης και αρκετοί εκπαιδευτικοί θα μπορούσαν να προσληφθούν ώστε να βάλουν  κάθε παιδί από την Αφρική σε μια σχολική τάξη.

Θεωρούμε ότι αυτή η ανισότητα αποτελεί ένα τεράστιο θέμα, είναι ενδεικτικό ότι μεταξύ του 1990 και του 2010, σύμφωνα με στοιχεία, επιπλέον 200 εκατομμύρια άνθρωποι  θα είχαν διαφύγει της φτώχειας εάν δεν είχε αυξηθεί η ανισότητα σε μη αναπτυσσόμενες  χώρες στη συγκεκριμένη περίοδο. Η λύση υπάρχει αρκεί να το θελήσουν οι άνθρωποι…




ΠΗΓΗ

Δημοσίευση σχολίου

Blogger