Του Κώστα Στούπα
1)Πως η κυβέρνηση ετοιμάζει την έξοδο…
Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα βρίσκεται ήδη σε αδιέξοδο και προσπαθεί να προετοιμάσει τις προϋποθέσεις της επόμενης μέρας από την πιθανή απομάκρυνσή της από την εξουσία.
Η παραδοχή της επικείμενης ήττας αποτυπώνεται στα σενάρια αλλαγής του εκλογικού νόμου που επεξεργάζεται η κυβέρνηση. Τα σενάρια είναι δυο και αμφότερα έχουν σαν στόχο τη μείωση των εδρών του πρώτου κόμματος προς όφελος του δεύτερου και των υπολοίπων.
Με βάση τα ποσοστά των τελευταίων εκλογών τα δυο σενάρια αλλαγής του εκλογικού νόμου δίνουν 131 ή 114 έδρες στο πρώτο κόμμα έναντι 145 που έλαβε και 82 και 90 έδρες στο δεύτερο κόμμα από 75 που έλαβε στις τελευταίες εκλογές.
Οι εκτιμήσεις του κυβερνητικού επιτελείου για το αποτέλεσμα των επόμενων εκλογών είναι σαφείς. Εξάλλου οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους.
Το σχέδιο αλλαγής του εκλογικού νόμου στην κυβερνητική ατζέντα ανασύρεται στην κορυφή μετά τη διαπίστωση πως το σενάριο της ανάστασης της οικονομίας και της επόμενης μέρας δεν περπατάει.
Η κυβέρνηση τους τελευταίους μήνες έπαιξε δυνατά το σενάριο της επόμενης μέρας μετά την επιτυχή πρώτη αξιολόγηση. "Με την Ανάσταση θα έρθει και η ανάσταση της οικονομίας.." έλεγε προ μηνών ο πρωθυπουργός. Η αξιολόγηση έληξε κι έχουμε φτάσει στα μέσα Ιουνίου χωρίς να υπάρχουν πουθενά σημάδια αντιστροφής του οικονομικού κλίματος, όπως ακριβώς επιμέναμε σε αυτήν τη στήλη πως θα συμβεί.
Δημοσκοπικά παρατηρείται κάποια επιβράδυνση της φθοράς της κυβέρνησης και του "καλού της χαρτιού" που είναι ο πρωθυπουργός, αλλά όχι ικανή να αντιστρέψει το κλίμα. Αυτή η επιβράδυνση της φθοράς αποδίδεται στην ελπίδα πως η υπογραφή της συμφωνίας θα άλλαζε το κλίμα. Η κατάσταση όμως αναμένεται να παρουσιάσει ραγδαία επιδείνωση στο δεύτερο εξάμηνο του έτους...
Μοιραία η κυβέρνηση αρχίζει να αφήνει σε δεύτερη μοίρα το σενάριο "αλλάζουμε σελίδα, έρχεται η ανάπτυξη" και ανασύρει μπροστά στην ατζέντα το θέμα του εκλογικού νόμου, κεκαλυμμένου τεχνηέντως με το μανδύα μιας συνταγματικής αναθεώρησης με αριστερό πρόσημο.
Όταν όμως οι δυο προτάσεις αλλαγής του εκλογικού νόμου που επεξεργάζεσαι αφορούν τρόπους μείωσης των εδρών του πρώτου κόμματος, επιβεβαιώνεις τις εκτιμήσεις πως δεν περιμένεις να είσαι πρώτο κόμμα είτε στην περίπτωση που οι εκλογές γίνουν αύριο, είτε στο τέλος της τετραετίας.
Τα περί προγραμματικών θέσεων για απλή αναλογική ηχούν "τζάμπα" ειδικά όταν πρόκειται για μια κυβέρνηση που μέχρι τώρα έχει κάνει ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που είχε σαν προγραμματικές θέσεις.
Το ενδεχόμενο ψήφισης ενός εκλογικού νόμου με κριτήριο όχι την πολιτική σταθερότητα αλλά μικροκομματικές επιδιώξεις, αυξάνει τις προσδοκίες πολιτικής αστάθειας και επιβαρύνει το κλίμα στην οικονομία.
Κανένας δεν πρόκειται να επιστρέψει τις καταθέσεις στις τράπεζες όταν η πολιτική αστάθεια αυξάνεται αντί να μειώνεται. Για προσέλκυση επενδύσεων δεν αξίζει καν να αναφερθούμε...
Η αχίλλειος πτέρνα της κυβέρνησης παραμένει η οικονομία. Μπορεί ο κόσμος να διάκειται αρνητικά απέναντι σε ό,τι θυμίζει τα κόμματα που έφεραν τη χώρα στην κατάσταση που είναι αλλά η κατάσταση της τσέπης βαραίνει ιδιαίτερα στις αποφάσεις, ειδικά όταν υπάρχουν εκλογές στον ορίζοντα.
Η κατάσταση της οικονομίας είναι τραγική και όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν πως θα χειροτερέψει. Η πολιτική αβεβαιότητα, η αλόγιστη αύξηση φόρων και εισφορών διαλύουν ό,τι έχει απομείνει από τη μικρομεσαία τάξη, αυξάνει τη "μαύρη οικονομία" και διατηρεί την ύφεση.
Διάφοροι "κουφιοκέφαλοι" μαρξιστές του φραπέ εκτιμούν πως η αύξηση του πλήθους των εξαθλιωμένων αυξάνει το περιεχόμενο της δεξαμενής απ’ όπου μπορεί να αντλήσει ψήφους η αριστερά. Τον τελευταίο αιώνα η αριστερά έχει κάνει πολλές φορές αυτό το λάθος, πάντα με ολέθριες συνέπειες για την κοινωνία αλλά και την ίδια.
Η κυβέρνηση σήμερα βλέπει πως παγιώνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις η δύναμή της στη δεύτερη θέση και μεθοδεύει έναν εκλογικό νόμο που κόβει από τον πρώτο και δίνει στο δεύτερο.
Αν απλά διατηρηθούν οι παρούσες τάσεις που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις μετά από ένα χρόνο η θέση του δεύτερου και του τρίτου κόμματος θα μειωθεί δραστικά. Αν επιβεβαιωθούν τα αρνητικά σενάρια για την οικονομία στο β' εξάμηνο, μπορεί στις επόμενες εκλογές η πολιτική γεωγραφία να έχει αλλάξει δραστικά και να αναγκαστούμε να ζήσουμε το σύνθημα Καραμανλής ή τανκς της προηγούμενης μεταπολίτευσης με νέους όρους, χειρότερους...
2)Αλλάζει το κλίμα...
Στο ελληνικό χρηματιστήριο την εβδομάδα που πέρασε είχαμε ανατροπή του σκηνικού. Η άνοδος που ξεκίνησε το περασμένο Μάρτιο είχε σαν σημείο αναφοράς την επιτυχή πρώτη αξιολόγηση. Έστω και με καθυστέρηση λίγες μέρες πριν το Βρετανικό δημοψήφισμα η αξιολόγηση ήρθε, αλλά στην αγορά φαίνεται πως λειτούργησε ο κανόνας αγόρασε στη φήμη και πούλα στην είδηση. Παρά το γεγονός πως υπάρχει στενή συσχέτιση της μεσοπρόθεσμης τάσης του ελληνικού χρηματιστηρίου με τα διεθνή απαρατήρητο δεν μπορεί να περάσει το γεγονός πως η αντιστροφή της ανοδικής τάσης προέκυψε στα επίπεδα τιμών της τελευταίας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών όπου και εγκλωβίστηκαν οι ξένοι επενδυτές. ΚΣ
3)Μην καίτε τα χλωρά μαζί με τα ξερά…
Κ. Στούπα,
Είμαι τακτικός αναγνώστης των άρθρων σας από πολύ παλιά. Σας εκτιμώ και εκτιμώ τον τρόπο με τον οποίο γράφετε. Χωρίς "φανφάρες" και "συναισθηματισμούς". Απλά περιγράφεται με σαφήνεια και ρεαλισμό την πραγματική κατάσταση. Πιστεύω στην ελεύθερη οικονομία και πιστεύω στην συρρίκνωση του κράτους.
Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να σταματήσετε αυτό το διχασμό μεταξύ των ΔΥ και των υπολοίπων. Είναι αντίστοιχος με τον διχασμό μνημονιακών και μη μνημονιακών.
Γνωρίζετε καλά ότι το μεγαλύτερο δημοσιονομικό πρόβλημα της Ελλάδας είναι το συνταξιοδοτικό.
Είναι 47 χρονών και δούλευα περισσότερα από 15 χρόνια στον ιδιωτικό τομέα σε θέσεις ευθύνης. Έμεινα άνεργος λόγω μιας εξαγοράς της εταιρείας μου (σε αυτές τις περιπτώσεις τα στελέχη φεύγουν συνήθως πρώτα). Επειδή είχα και σημαντικές ακαδημαϊκές σπουδές προσλήφθηκα με το ΑΣΕΠ στο δημόσιο.
Οι αποδοχές μου μειώθηκαν (στο δημόσιο) με την κρίση περίπου κατά 40%! (μαζί με την κατάργηση δώρων). Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω από που αντλούν τα στατιστικά στοιχεία και παρουσιάζουν πτώση στο δημόσιο κατά 15%.
Αναγκάστηκα να φύγω από το δημόσιο (χρησιμοποιώντας προσωπικές γνωριμίες, γιατί ήταν αδύνατο να βρω δουλειά αλλιώς) και είμαι πάλι στον ιδιωτικό τομέα.
Δεν αισθανόμουν βολεμένος, ούτε "βυσματίας" (καθώς μπήκα αξιοκρατικά), ούτε ότι δεν θίχτηκα από την κρίση (με 40% μείωση αποδοχών). Επιπλέον με έβριζαν και όλοι που ήμουν δημόσιος υπάλληλος!!! Ο πατέρας μου συνταξιούχος αστυνομικός χωρίς κανένα πτυχίο (αμειβόταν πολύ καλύτερα από εμένα)!!!
Μην τους ισοπεδώνουμε όλους. Υπάρχουν πολλοί αξιόλογοι άνθρωποι στο δημόσιο με πολλά προσόντα που δεν αμείβονται όσο θα έπρεπε. Και επιπλέον τους βρίζουν όλοι. Φανταστείτε πως νοιώθουν.
Μην καίτε τα χλωρά μαζί με τα ξερά.
Με εκτίμηση,
Μαγγελάκης Γεώργιος
Απάντηση: Δεν διαφωνώ μαζί σας, πράγματι υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι στο δημόσιο. Να συζητήσουμε λοιπόν ένα τρόπο πως αυτοί θα αμείβονται και καλύτερα και θα αποκτήσουν μεγαλύτερη επιρροή στις λειτουργίες του δημοσίου τομέα...
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Blogger Facebook