Η λέξη "μοίρα" προέρχεται από το αρχαίο ρήμα: μείρομαι, δηλαδή μοιράζω.
Κάπως έτσι ορίζεται το μερίδιο που αντιστοιχεί στον καθέναν μας από τη μοιρασιά του συνόλου.
Οι Μοίρες είναι οντότητες της αρχαίας ελληνική μυθολογίας, που παριστάνονταν συνήθως, ως τρεις γυναικείες μορφές που κλώθουν. Η κλωστή που κρατούν στα χέρια τους, συμβολίζει την ανθρώπινη ζωή, δείχνοντας έτσι το πόσο μικρή και αδύναμη μπορεί αυτή να είναι.
Μια από αυτές, λοιπόν, είναι η Άτροπος , που συμβολίζει το παρελθόν, κόβει χωρίς τον παραμικρό δισταγμό, όταν έρθει η ώρα, την κλωστή της ζωής των ανθρώπων.
Η Άτροπος συμβολικά κρατά ψαλίδι (όπως βλέπουμε και στην εικόνα). Αλλά γιατί πρέπει να κόβει το νήμα της ζωής και μάλιστα με ψαλίδι κι όχι με κάτι άλλο κοφτερό;
Γιατί με το ψαλίδι συμβολίζεται ο άγραφτος νόμος .
Η Άτροπος κρατά το λεγόμενο κάρμα των προηγούμενων ζωών, που συνδέεται με τον άνθρωπο και με τον απόκρυφο νόμο που απαλασσόμαστε απ' αυτό.
Έτσι, με το ψαλίδι συμβολικά η Άτροπος κόβει με ακρίβεια ανάμεσα στα δυο αντίθετα του καλού και του κακού.
Το δίπολο, λοιπόν, καλού - κακού συμβολίζεται εδώ με το ψαλίδι...
Κατά τον Πλούταρχο οι ψυχές δικάζονται:
"... ΚΑΛΟΥΣΙ ΔΙ' ΑΥΤΩΝ ΤΟ ΜΕΝ ΜΕΓΙΣΤΟΝ ΕΚΑΤΗΣ ΜΥΧΟΝ, ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣ ΔΙΔΟΑΣΙΝ ΑΙ ΨΥΧΑΙ ΚΑΙ ΛΑΜΒΑΝΟΥΣΙΝ ΩΝ ΑΝ ΗΔΗ ΓΕΓΕΝΗΜΕΝΑΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ Η ΠΑΘΩΣΙΝ ΤΑΣ ΔΕ ΔΥΟ ΜΑΚΡΑΣ..."
(Πλούταρχος: "περί του Εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της Σελήνης")
(Μετάφραση:"... Καλούν από αυτά το μέγιστο μύχο της Εκάτης, όπου δικάζονται οι ψυχές , τιμωρούνται και εκδικούνται πράττουν ή πάθουν, εάν ήδη δεν έχουν γίνει δαίμονες και τα δυο Μακρές...")
Και εδώ σε κρυπτογραφημένη γλώσσα αναφέρεται το :
"ΜΕΓΙΣΤΟΝ ΕΚΑΤΗΣ ΜΥΧΟΝ", όπου είναι μια εσώτερη διάσταση κατά την οποία "δικάζονται και τιμωρούνται οι ψυχές"
Η Εκάτη συμβολίζει τον κινητό Συνοδό ( Σελήνη) του Σείριου, που εφάπτεται με τον "Τριτόκοσμο"... Είναι η θεά, η παρθένος Κόρη με τους Πυρσούς που συντροφεύει την Περσεφόνη.
Ο ποιητής της Θεογονίας, ο Ησίοδος , αναγνωρίζει στο πρόσωπο της Εκάτης, την πανίσχυρη Κυρία των τριών βασιλείων: γης, ουρανού και θάλασσας.
Η θεά είναι κόρη των τιτάνων Πέρση : Περσεία και Αστερίας. Γι΄αυτό κι ένα άλλο όνομα που ήταν γνωστή είναι Περσηίς.
Ο Αισχύλος, μυημένος στα Ελευσίνια μυστήρια, συσχετίζει την Εκάτη με την Σελήνη και την αναφέρει ως Άρτεμη-Εκάτη.
Γενικά, τα κείμενα της αρχαίας Ελληνικής γραμματείας, που χρησιμοποιούν μύθο και μυθικά πρόσωπα. Ας τονίσουμε ξανά, πως αυτό γίνεται για συγκεκριμένους λόγους.
Ο Πλούταρχος, όπως, θα δούμε παρακάτω μεταξύ των άλλων χρησιμοποιεί τις λέξεις:
" ΚΟΡΥΒΑΝΤΑΣ ", " ΙΔΑΙΟΥΣ ΔΑΚΤΥΛΟΥΣ " :
"... ΟΥΚ ΑΕΙ ΔΕ ΔΙΑΤΡΙΒΟΥΣΙΝ ΕΠ' ΑΥΤΗΣ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ, ΛΛΑ ΧΡΗΣΤΗΡΙΩΝ ΔΕΥΡΟ ΚΑΤΙΑΣΙΝ ΕΠΙΜΕΛΗΣΟΜΕΝΟΙ, ΚΑΙ ΤΑΙΣ ΑΝΩΤΑΤΩ ΣΥΜΠΑΡΕΙΣΙ ΚΑΙ ΣΥΝΟΡΓΙΑΖΟΥΣΙ ΤΩΝ ΤΕΛΕΤΩΝ, ΚΟΛΑΣΤΑΙ ΤΕ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΑΔΙΚΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΕΣ ΕΝ ΤΕ ΠΟΛΕΜΟΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΥΑΛΑΤΤΑΝ ΕΠΙΛΑΜΠΟΥΣΙΝ.
ΑΛΛ' ΥΠ' ΟΡΓΗΣ Η ΠΡΟΣ ΑΔΙΚΟΝ ΧΑΡΙΝ Η ΦΘΟΝΩ, ΔΙΚΗΝ ΤΙΝΟΥΣΙΝ ΩΘΟΥΝΤΑΙ ΓΑΡ ΑΥΘΙΣ ΕΠΙ ΓΗΝ ΣΥΝΕΙΡΓΥΜΕΝΟΙ ΣΩΜΑΣΙΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΙΣ .
ΕΚ ΔΕ ΤΩΝ ΒΕΛΤΙΟΝΩΝ ΕΚΕΙΝΩΝ ΟΙ ΤΕ ΠΕΡΙ ΚΡΟΝΟΝ ΟΝΤΕΣ ΕΦΑΣΑΝ ΑΥΤΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΡΟΝ ΕΝ ΤΗ ΚΡΗΤΗ ΤΟΥ ΙΔΑΙΟΥΣ ΔΑΚΤΥΛΟΥΣ ΕΝ ΤΕ ΦΡΥΓΙΑ ΤΟΥΣ ΚΟΡΥΒΑΝΤΑΣ..."
( Μετάφραση: "... Οι δαίμονες δεν βρίσκονται πάντα σ' αυτή , στη Σελήνη, αλλά έρχονται στη γη, ώστε να εποπτεύσουν τα μαντεία και για να παραστούν στις ανώτερες τελετές συνοργιάζοντας.
Γίνονται φύλακες των αδικημάτων και σωτήρες στους πολέμους, ενώ στη θάλλασσα λάμπουν.
Για ότι δεν πράξουν σωστά, λόγω φθόνου ή οργής ή από άδικη χάρη. Τότε τιμωρούνται να ωθούνται στη γη φυλακισμένοι σε σώματα ανθρώπων.
Απ' αυτά τ' όντα που ήτο τριγύρω από τον Κρόνο, έλεγαν πως είναι όμοιοι και πριν από αυτά στη Κρήτη ήτο οι ΙΔΑΙΟΙ ΔΑΚΤΥΛΟΙ και, στη Φρυγία οι ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ..." )
Κατά την μυθολογία, οι Κορυβάντες παραστάθηκαν στο Δία σαν ήταν θείο βρέφος στην Ίδη ( Άδη). Οι ίδιοι πάλι από απροσεξία τους έγιναν η αιτία να κομματιαστεί ο Διόνυσος-Ζαγρέας (Όσιρης).
Εδώ στα ως άνω, μεταξύ των άλλων, είναι εντυπωσιακό πως κρυπτογραφούν το "κομμάτιασμα της σάρκας" στις Πύλες του ΆΔΗ και την αναγέννηση του Κοσμικού Ανθρώπου.
Συμβολικά όλα τούτα δειχνουν το σπουδαιότερο σκέλος της μύησης στα μύστηρια του Ήλιου- Υπερίωνα (Σείριου).
Εκεί που τ' άναμα του " ΗΛΙΟΥ ΤΟΥ ΜΕΣΟΝΥΧΤΙΟΥ" της μύησης, έφερνε τον μύστη να αντικρίζει πρόσωπο με πρόσωπο το Θείον.
Στη συνέχεια επειδή γίνεται λόγος για την δομή της Ύλης εντός των Ουράνιων Δίαυλων, που σ' αυτές τις περιπτώσεις το ζήτημα ξεφεύγει από τα όρια της κοινής λογικής. Δεν γίνεται χρήση κοινότυπων λέξεων :
".... ΗΛΙΟΣ ΔΕ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΜΕΝ ΟΥΔΕΝ ΤΟΝ ΝΟΥΝ ΔΙΔΟΥΣ, ΣΕΛΗΝΗ ΔΕ ΚΑΙ ΛΑΜΒΑΝΕΙ ΚΑΙ ΔΙΔΩΣΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΘΙΣΙ ΚΑΙ ΔΙΑΙΡΕΙ (ΚΑΙ) ΚΑΤ' ΑΛΛΗΝ ΚΑΙ ΑΛΛΗΝ ΔΤΥΝΑΜΙΝ ΩΝ ΕΙΛΕΙΘΥΙΑ ΜΕΝ Η ΣΥΝΤΙΘΗΣΙΝ ΑΡΤΕΜΙΣ Δ' Η ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΤΡΙΩΝ ΜΟΙΡΩΝ Η ΜΕΝ ΑΤΡΟΠΟΣ ΠΕΡΙ ΤΟΝ ΗΛΙΟΝ ΙΔΡΥΜΕΝΗ ΤΗΝ ΑΡΧΗΝ ΕΝΔΙΔΩΣΙ ΤΗΣ ΓΕΝΕΣΕΩΣ, Η ΔΕ ΚΛΩΘΩ ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΣΕΛΗΝΗ ΦΕΡΟΜΕΝΗ ΣΥΝΔΕΙ ΚΑΙ ΜΙΓΝΥΣΙΝ, ΕΣΧΑΤΗ ΔΕ ΣΥΝΕΦΑΠΤΕΤΑΙ ΠΕΡΙ ΤΗΝ ΓΗΝ Η ΛΑΧΕΣ..."
( Μετάφραση:"... ο Ήλιος δεν λαμβάνει τίποτα άλλο πίσω παρά μόνον τον Νου, η Σελήνη όμως παίρνει, συνδέει και διαιρεί, σύμφωνα με άλλες δυνάμεις.
Από αυτές τις δυνάμεις Ειλείθυια λέγεται αυτή που συνθέτει, ενώ εκείνη που διαίρει είναι η Άρτεμις.
Και από τις Μοίρες, η Άτροπος βρίσκεται στον Ήλιο και δίνει την αρχή της γέννησης, ενώ η Κλωθώ κινούμενη περί της Σελήνης συνδέει και αναμιγνύει, τέλος , η Λάχεση παίρνει μέρος τριγύρω της γης....")
Ο Ήλιος παίρνει πίσω τον Νου, δηλαδή τον Λόγο, είναι το αντίστοιχο Κοσμικό αδράχτι- μανιτάρι, που στην αρχαία Αίγυπτο το αντιπροσώπευε η θεά Νουτ.
Η Ειλείθυια είναι η θέα των τοκετών, απεικονίζεται να κρατά στο ένα χέρι Δαυλό και με το άλλο χέρι βοηθά στη γέννα.
Η Άρτεμις, η Κυνηγός των Ουρανών, ταυτίζεται με τον Συνοδό- Σελήνη. Ενώ οι τρείς Μοίρες αναπαριστούν το Τρίγωνο του Τριπλού Άστρου του Κυνός, βοηθώντας στα είδη των περιστροφών.
Στην ουσία οι Μοίρες γίνονται η Μήτρα και το θησαυροφυλάκιο των ψυχών...
Επιμέλεια άρθρου Νικ. Αλ. Αργυρίου
ΠΑΤΗΣΤΕ ΚΑΤΩ....
loading...
Δημοσίευση σχολίου
Blogger Facebook