Την ώρα που κάποιος ρίχνει δάκρυα κορόμηλα σίγουρα δε σκέφτεται τα μικρά, ζουμερά φρούτα που βρίσκονται αυτή την εποχή στους πάγκους στα μανάβικων. Ούτε που ενδιαφέρεται να μάθει πως κρύβουν έναν μύθο με νεράιδες και μαγικά δώρα…

Όμως το κορόμηλο δε θέλει να το συνδέουν μόνο με τη λύπη αλλά και με την αντιγήρανση. Γιατί αποτελεί όπλο κατά της φυσικής φθοράς του σώματος και ας μη… γεμίζει το μάτι.

Μικρό και θαυματουργό

Το κορόμηλο είναι ένα είδος δαμάσκηνου. Το όνομά του ίσως είναι παραφθορά της λέξης καρυόμηλο (κάρυο = μικρός καρπός με σκληρό περίβλημα). Όμως ανάλογα με το χρώμα του και το μέρος της Ελλάδας όπου φυτρώνει, παίρνει και διαφορετικό όνομα (τζάνερο, κούμπουλο, κ.ά.), όπως μας πληροφορεί ο συγγραφέας του βιβλίου «Οπωροφόρες Λέξεις» Νίκος Σαραντάκος.

Με σχήμα σφαιρικό, λεπτή φλούδα και εύθραυστη ομορφιά σε αποχρώσεις του πράσινου, του κίτρινου ή του κόκκινου κρύβει μια γλυκόξινη χυμώδη σάρκα. Μπορεί να είναι μικρό, αλλά διεκδικεί με καμάρι – ανάμεσα σε άλλα περισσότερο γνωστά καλοκαιρινά φρούτα – τις θρεπτικές και γευστικές δάφνες που του αξίζουν. Επειδή η οικογένεια των δαμάσκηνων είναι πολυμελής, συχνά συγχέεται με άλλα αδέλφια του, όπως οι βανίλιες. Το πιο γλυκό από όλα τα είδη έχει χρυσαφένιο χρώμα και καλλιεργείται στη Γαλλία. Αποκαλείται mirabelle (μιράμπελο) και γίνεται φρουτένια λιχουδιά (μαρμελάδα, κομπόστα, λικέρ, τάρτα).

Αποτοξινωτικό, αντιοξειδωτικό

Η ανθεκτική κορομηλιά ανήκει στην ίδια βοτανική υποοικογένεια με τη βερικοκιά, τη δαμασκηνιά και τη ροδακινιά και μπορεί να φυτευτεί ακόμα και σε γλάστρα. Οι καρποί των συγκεκριμένων οπορωφόρων έχουν όμοιες θρεπτικές και θεραπευτικές ιδιότητες: Θεωρούνται αποτοξινωτικές και αντιγηραντικές τροφές και ξεχωρίζουν για τις μεγάλες ποσότητες βιταμίνης Α και C που περιέχουν, όπως επίσης για την ευεργετική δράση τους κατά της αρθρίτιδας και άλλων εκφυλιστικών παθήσεων. Επιπλέον οι άφθονες φυτικές ίνες τους ξορκίζουν τη δυσκοιλιότητα (πίνοντας παράλληλα άφθονο νερό). Κοινό συστατικό τους είναι και το νικοτινικό οξύ (αλλιώς νιασίνη ή Β3), μια βιταμίνη που βοηθά στην απελευθέρωση ενέργειας από την τροφή.

Τα κορόμηλα βρίσκονται πολύ ψηλά στη λίστα των αντιοξειδωτικών τροφών και εκτός των άλλων προστατεύουν την καλή λειτουργία το εγκεφάλου, της καρδιάς, του νευρικού συστήματος και των ματιών, ενώ δρουν κατά της υπερτροφίας του προστάτη.

Έμβλημα της Λορένης

Ανάμεσα σε όλα τα είδη του κορόμηλου ξεχωρίζουν τα μιράμπελα. Είναι σκούρα κίτρινα, πολύ γλυκά και ίσως τα πιο ονομαστά διεθνώς (με τίτλο Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης). Προέρχονται από τη γαλλική περιοχή της Λορένης, που παράγει περίπου το 70% της ετήσιας παγκόσμιας παραγωγής του φρούτου. Προς τιμή τους κάθε Αύγουστο διοργανώνεται στις πόλεις και τα χωριά της περιοχής η γιορτή τους, όπου μαρμελάδες, τάρτες, λικέρ, σιροπιαστά και φρέσκα φρούτα πάνε και έρχονται ανάμεσα σε παρελάσεις με άρματα, συναυλίες και πυροτεχνήματα, με αποκορύφωμα την τελετή στέψης της βασίλισσας του κορόμηλου στο Metz.

Ο μύθος του χρυσού μιράμπελου

Όπως αναφέρει ένας γαλλικός θρύλος, το όνομα mirabelle δόθηκε στο φρούτο προς τιμήν της όμορφης, καλόψυχης πριγκίπισσας Μίρα, η οποία ζούσε σε ένα όμορφο κάστρο. Όταν κάποια ημέρα πρόσφερε γενναιόδωρη φιλοξενία σε μια άγνωστη ηλικιωμένη γυναίκα (η οποία ήταν στην πραγματικότητα νεράιδα), εκείνη μετέτρεψε με το μαγικό ραβδί της όλα τα στείρα δέντρα που περιέβαλλαν το κάστρο σε πλούσια οπορωφόρα δέντρα με κατάλευκα λουλούδια και ολόγλυκους, χρυσούς καρπούς. Η νεράιδα δεν παρέλειψε να βαφτίσει το φρούτο «όμορφη Μίρα» (mirabelle) από το όνομα της πριγκίπισσας και τη γαλλική λέξη belle, που σημαίνει όμορφη. Όμως αυτός ο μύθος δεν είναι ο μοναδικός. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, η προσευχή που έκανε κάποτε ο δούκας Ferry του Nancy γονατιστός μπροστά στην εικόνα του πολιούχου Αγίου Νικολάου για να σωθεί η πόλη του από τον πόλεμο, την πείνα και την πανούκλα απέδωσε στην κυριολεξία… καρπούς. Ο Άγιος έδωσε την ευλογία του και ένα μικρό δέντρο με φρούτα χρυσά (σαν τον θρόνο του Θεού) φύτρωσε παντού στο έδαφος της Λορένης θρέφοντας τον λαό και θεραπεύοντάς τον από την πανούκλα.

Πώς συντηρούνται

Τα κορόμηλα καλό είναι να μην μπουν στο ψυγείο, αλλά να παραμείνουν 2-3 ημέρες στην φρουτιέρα και να καταναλωθούν φρέσκα.

Ελληνική κουζίνα και κορόμηλα

Η ευφάνταστη κρητική κουζίνα χρησιμοποιεί τα κορόμηλα με πρωτοτυπία. Για παράδειγμα, τα παντρεύει με ντόπια χόρτα και χλωρά αμύγδαλα (τσάγαλα) σε ένα φαγητό που μαγειρεύεται γιαχνί στη στιγμή και πανεύκολα. Στη Θράκη πάλι οι παλιές νοικοκυρές έφτιαχναν κομπόστα με αχλάδια και κορόμηλα μαζί, καθώς και κολοκυθόσουπα με κορόμηλα, χυλωμένη με λίγο αλεύρι διαλυμένο σε νερό. Στο Άγιο Όρος οι μοναχοί μαγειρεύουν ντολμαδάκια γιαλαντζί με άγουρα κορόμηλα.

Τονωτικό ρόφημα με κορόμηλα

Εσύ βέβαια για να εκμεταλλευτείς στο έπακρον τις θρεπτικές ιδιότητες του κορόμηλου έχεις και άλλες, πιο… ωμές λύσεις. Ένα τονωτικό ρόφημα μπορεί να προκύψει από τα γινωμένα κορόμηλα, όταν τα αναμείξεις με χειροποίητο γάλα αμυγδάλου, βανίλια, κανέλα (και μέλι, αν θέλεις).

Υλικά:

300 γρ. ώριμα κορόμηλα
Ένα ποτήρι νερού αμυγδαλόψιχα
Βανίλια (κατά προτίμηση φυσική, κοπανισμένη)
Κανέλα
Μέλι (προαιρετικά)
Εκτέλεση:

Βάζεις από το βράδυ τα αμύγδαλα να μουλιάσουν σε ένα βαθύ πιάτο με νερό. Το πρωί τα ρίχνεις στο μπλέντερ μαζί με ενάμισι ποτήρι νερό, χτυπάς το μείγμα για 2-3 λεπτά και το σουρώνεις. Στη συνέχεια βγάζεις τα κουκούτσια από τα κορόμηλα και τα βάζεις στο μπλέντερ μαζί με το γάλα αμυγδάλου και τη βανίλια για να χτυπηθούν όλα μαζί. Δοκιμάζεις τη γεύση και, αν θέλεις, προσθέτεις λίγο μέλι. Σερβίρεις σε ψηλά ποτήρια με παγάκια (αν το θέλεις πιο δροσερό) πασπαλίζοντας με λίγη κανέλα.


www.agrotikabook.gr

Δημοσίευση σχολίου

Blogger