Σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής, όταν αναφερόμαστε στην μεγαλύτερη ταχύτητα με την οποία μπορούν να κινούνται τα σώματα, έχουμε στο νου μας την ταχύτητα του φωτός. Τον τελευταίο μισό αιώνα όμως, η υποθετική ύπαρξη σωματιδίων που μπορούν να ταξιδέψουν με πολύ μεγαλύτερη ταχύτητα από αυτή του φωτός (τα λεγόμενα «ταχυόνια»), έχει φέρει τα πάνω κάτω στην επιστημονική κοινότητα. Φαίνεται πως οι ιδιότητες του σωματιδίου αυτού έρχονται σε αντίθεση με ότι ξέραμε μέχρι τώρα και παραβαίνουν τον νόμο της ειδικής σχετικότητας του Einstein: η ταχύτητα των σωματιδίων αυτών είναι αντιστρόφως ανάλογη με την ενέργεια που εμπεριέχεται σε αυτά, οπότε ταχυόνια με ενέργεια που τείνει στο μηδέν, κινούνται με ταχύτητα που τείνει στο άπειρο! 
Δηλαδή θεωρητικά, ταχυόνιο με μηδενική ενέργεια μπορεί να φτάσει στον προορισμό του πριν καν ξεκινήσει…!!! 
Αναλυτικά: το σύμπαν θεωρητικά αποτελείται από 4 μέρη: Το σημειακό παρόν, τον κώνο φωτός του παρελθόντος, τον αντιδιαμετρικό αυτού κώνο φωτός του μέλλοντος, καθώς και από την περιοχή εκτός των κώνων, η οποία ονομάζεται «οπουδήποτε αλλού» Εντός των κώνων, καθώς και στο παρόν, η ταχύτητα οποιουδήποτε σώματος δεν μπορεί να ξεπεράσει την ταχύτητα του φωτός. Στην επιφάνεια των κώνων, η ταχύτητα των σωμάτων είναι θεωρητικά ίση με την ταχύτητα του φωτός, και εκτός των κώνων τα σώματα μπορούν να αποκτήσουν ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός. Στην παρακάτω εικόνα, απεικονίζονται οι λεγόμενοι κώνοι φωτός, καθώς και το παρόν, αλλά και μία υποθετική «σκουλικότρυπα», δηλαδή η πιθανή διαδρομή που θα ακολουθούσε ένα σώμα απορροφημένο από μία μαύρη τρύπα.Άρα είναι εφικτή η μεταφορά ενός σώματος, ή έστω μιας πληροφορίας, με ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός, ελεγχόμενα, χωρίς τις μαύρες τρύπες…; 
Πιθανότατα ναι. Την απάντηση θα την βρούμε πιθανόν στο κβαντικό πείραμα των συσχετισμένων φωτονίων. Στο πείραμα αυτό το οποίο διεξήχθη στην Ελβετία, φωτόνια που είχαν αλληλεπιδράσει μεταξύ τους στο παρελθόν, εκτοξεύτηκαν το καθένα προς τα δύο αντίθετα άκρα μίας οπτικής ίνας μήκους 10,6 χμ. Μόλις το πρώτο φωτόνιο έφτασε στο τέρμα της διαδρομής, ανιχνεύτηκε από τους επιστήμονες και μετέβαλλε την κατάστασή του. Το δεύτερο συσχετισμένο φωτόνιο όμως (το οποίο ακόμα ταξίδευε στην οπτική ίνα) μετέβαλλε και αυτό την κατάστασή του ανάλογα όπως το πρώτο παρόλο που δεν είχε ανιχνευτεί!!! Έτσι οι ερευνητές γνώριζαν ότι η κβαντική επικοινωνία έλαβε χώρα σχεδόν ταυτόχρονα μεταξύ των συσχετισμένων φωτονίων. Έπειτα από μετρήσεις, η ταχύτητα με την οποία επικοινώνησαν τα δύο σωμάτια μετρήθηκε στα 450.000.000 km/sec !!! Φανταστείτε λοιπόν: αν ποτέ ο άνθρωπος καταφέρει να χρησιμοποιήσει τις ταχύτητες αυτές, μπορεί το ταξίδι από το ηλιακό μας σύστημα στο κοντινότερο αστέρι να είναι η προσφορά του ταξιδιωτικού γραφείου της περιοχής σας για διήμερη εκδρομή… 
Τι μεσολάβησε όμως και τα δύο αυτά συσχετισμένα φωτόνια κατάφεραν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, παρόλο που δεν βρίσκονταν κοντά το ένα με το άλλο…; Εδώ «μπαίνει» η θεωρητική ύπαρξη των ταχυονίων… Αν καταφέρουμε όχι μόνο να αποδείξουμε την ύπαρξή τους, αλλά και να τα «γαλουχήσουμε», με την βοήθεια της φυσικής, της μηχανικής αλλά και της πληροφορικής, μπορεί ένα ταξίδι στον χρόνο να γίνει εφικτό. 

Για περισσότερες πληροφορίες δείτε το παρακάτω βίντεο από μία από τις (κατά την γνώμη μου) καλύτερες εκπομπές της κρατικής τηλεόρασης: «Το Σύμπαν Που Αγάπησα» Ευχαριστούμε θερμά τον Νικόλαο Κυπαρισσά Προπτυχιακό φοιτητής του τμήματος Μηχανικών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.




http://zervas1986.wordpress.com

Δημοσίευση σχολίου

Blogger