του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου

Ένας θρασύς δημαγωγός και απαίδευτος πολιτικός, προϊόν κομματικού σωλήνα, ανακοινώνει με αντιδημοκρατική αλαζονεία ότι θα παραμείνει μονίμως στο Μαξίμου

Πέρα από άσχετος, ανεπαρκής και θρασύς, είναι και ανιστόρητος. Αναγγέλλει, έτσι, ότι θα παραμείνει οκτώ και πλέον χρόνια στην εξουσία, όταν στην νεοελληνική ιστορία ακόμα και δικτατορίες δεν ξεπέρασαν τα επτά χρόνια στην εξουσία.

«”Φύγαμε για λίγες ημέρες από το Μαξίμου και θα επιστρέψουμε για αρκετά χρόνια, να δουλέψουμε σκληρά για να ξαναστήσουμε την πατρίδα”. Αν τα ανωτέρω δεν υποδηλώνουν αλαζονεία, έπαρση και εξουσιομανία, τότε οι λέξεις έχουν χάσει την σημασία τους. Τα είπε ο κ. Αλέξης Τσίπρας κατά την περιοδεία του στην Ήπειρο, αποκαλύπτοντας μία πτυχή του εαυτού του που μέχρι τώρα προσπαθούσε επιμελώς να αποκρύψει. Ότι το πρώτιστο μέλημά του είναι η εξουσία. Να είναι αυτός Πρωθυπουργός. Όχι για ένα εξάμηνο, αλλά για αρκετά χρόνια. Ίσως και δεκαετίες», γράφει ο κύριος αρθρογράφος της Εστίας. Και προσθέτει:

«Τα περί τού να ξαναστήσουμε την πατρίδα είναι το καρύκευμα. Άλλωστε, τί να ξαναστήσει; Αυτά που κατέστρεψε μέσα σε λίγους μήνες; Και επί τέλους τί σημαίνει ξαναστήνω την πατρίδα; Ότι θα ξαναστήσω μία οικονομία την οποία διέλυσα; Ή ότι θα ξαναστήσω το κράτος και την δημόσια διοίκηση που είναι ούτως ή άλλως διαλελυμένη; Και πώς θα γίνουν αυτά όταν το δείγμα γραφής του πρώτου επταμήνου ήταν το χείριστο δυνατό;

»Το κύριο χαρακτηριστικό της αρχομανίας είναι όταν ο πολιτικός ηγέτης ταυτίζει την πορεία του κράτους και του λαού με τον εαυτό του. Όσο είμαι εγώ στην εξουσία, όλα θα πάνε καλά. Μόλις φύγω, τα πάντα θα καταρρεύσουν. Κατά το Λουδοβίκειο apres moi le deluge (μετά από εμένα ο κατακλυσμός). Τέτοια λόγια εκστομίζονται συνήθως από δικτάτορες. Οι πραγματικοί δημοκράτες δεν τολμούν ούτε να τα σκεφθούν.

»Ο πολιτικός που διέπεται από γνήσια δημοκρατικά αισθήματα απευθύνεται στον λαό, του οποίου ζητεί την ψήφο, με ταπεινοφροσύνη. Περιγράφει το πρόγραμμά του και ενημερώνει τους πολίτες για το τί μπορεί να τούς προσφέρει αν τον τιμήσουν με την ψήφο τους και τον αναδείξουν στην εξουσία. Τα λέει δε αυτά, επιδεικνύοντας απόλυτο σεβασμό στους θεσμούς, τα σύμβολα και την λαϊκή ετυμηγορία. Δεν διανοείται να κομπάζει!

»Το Μαξίμου είναι ένα σύμβολο. Είναι η έδρα του πρωθυπουργικού γραφείου και συμβολίζει τον θεσμό του Πρωθυπουργού. Επομένως κανένας δεν νοείται να αναφέρεται σε αυτό με την φρασεολογία φύγαμε και θα επιστρέψουμε στο Μαξίμου. Και, μάλιστα, ότι φύγαμε για λίγες ημέρες και θα επιστρέψουμε για αρκετά χρόνια. Αυτό συνιστά ευθεία προσβολή στον ελληνικό λαό, ο οποίος δεν έχει ακόμη αποφανθεί».

Πίσω όμως από αυτή την φρασεολογία, που ο Αλ. Τσίπρας θεωρεί ευφυή, κρύβεται μία βαθειά αντιδημοκρατική νοοτροπία και σκέψη, ενδεικτική και της πολιτικής ποιότητος του ανθρώπου που την εκφράζει. Ένας άνθρωπος, εξάλλου, που είναι και μεγάλος ψεύτης, καθ’ όσον το ψέμμα και η δημαγωγία συνταιριάζουν ως εργαλεία εξουσίας.

Ας μην ξεχνά, όμως, το μειράκιο της Κουμουνδούρου, ότι ψέμμα και αλαζονεία έχουν κοντά ποδάρια. Λίγη ιστορία δεν θα έβλαπτε τον πρώην κάτοικο του Μαξίμου.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση σχολίου

Blogger