Συγκαλυμμένη αμνηστία; 

 


Όλα εξελίχθηκαν με την ψήφιση του Ν. 4690/2020. Πρωτύτερα βέβαια ήρθαν : Οι αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα, που έδωσαν τη δυνατότητα ευνοϊκής μεταχείρισης τραπεζικών στελεχών που κατηγορούνται για απιστία: 

Άρθρο 12 - Νόμος 4637/2019 - Τροποποιήσεις στα άρθρα 79, 336, 405, 463 του Ποινικού Κώδικα και στον ν. 4251/2014 3)Στη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 405 ΠΚ προστίθεται εδάφιο δεύτερο που έχει εξής : «Για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων που προβλέπονται στο άρθρο 390 παράγραφος 1 εδάφιο β΄ αν η απιστία στρέφεται άμεσα κατά πιστωτικού ή χρηματοδοτικού ιδρύματος ή επιχειρήσεων του χρηματοπιστωτικού τομέα απαιτείται έγκληση.» 

Δηλαδή, η κυβέρνηση της Ν.Δ. αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας έσπευσε να αλλάξει το άρθρο 405 του Ποινικού Κώδικα (με τον Ν. 4637/2019, αρ. 12, παρ. 3). Επιπλέον η κυβέρνηση Τσίπρα το 2015, ψήφισε τον Ν. 4354/2015 για την Διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, όπου αυτός ο νόμος έρχεται να συμπληρώσει έναν πιο παλαιότερο νόμο: 

Ν. 3156/2003 της κυβέρνησης Σημίτη. 

Σκοπός των ανωτέρω είναι τα δάνεια να μεταβιβάζονται ελεύθερα προς πώληση. 

Να τονίσουμε ότι το τραπεζικό σύστημα έκανε υπεξαίρεση περίπου 233 δισεκατομμυρίων ευρώ από το Ελληνικό δημόσιο από 2010 μετά με τα περιβόητα μνημόνια. Δηλαδή, σύμφωμα με τα ακόλουθα:

Οι συστημικές τράπεζες με την υπεξαίρεση τουλάχιστον 233 δις ευρώ Δημοσίου χρήματος, με κακουργηματικό δόλο και πρόθεση, κατ’ εξακολούθηση, καθώς και με τη συνέργεια (τουλάχιστον αν μη τι άλλο, …  δια «παραλείψεων») του πολιτικού προσωπικού, αφάνισαν την Εθνική οικονομία για να αρπάξουν τη Δημόσια και την Ιδιωτική περιουσία...

Το παγκόσμιο ρεκόρ κρατικών εγγυήσεων προς τις Τράπεζες, των διακοσίων τριάντα τριών δισεκατομμυρίων ευρώ (233.000.000.000,00€), μεγαλύτερο ακόμα και από το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν της Χώρας ολοκληρώθηκε την 31.05.2013 με την υπογραφή της Επιστολής Αποδοχής μεταξύ του Ταμείου και της Κυβέρνησης Συνεργασίας, που ήδη είχε εκχωρήσει την Εθνική κυριαρχία με  το επαίσχυντο  ΦΕΚ 240/Α/12.12.2012...

Το πρώτο πακέτο των ενενήντα τριών δισεκατομμυρίων ευρώ (93.000.000.000,00€) που δόθηκε με πρόσχημα τη ρευστότητα.
Με τον ν.3723/2008 (άρθρα 2, 3, 4 κ 5) ΦΕΚ 250 Α 09.12.2008 επί Κυβερνήσεως Καραμανλή δόθηκαν κατ αρχήν στις τράπεζες εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου είκοσι τρία δισεκατομμύρια ευρώ (23.000.0000.000,00€) αποκλειστικά για χορήγηση στεγαστικών δανείων, κεφαλαίων κινήσεως προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις και επιχειρήσεων ζωτικής σημασίας.

Δηλαδή μόλις δύο μήνες μετά τις δηλώσεις του προέδρου και του γραμματέας της ΕΕΤ περί φερεγγυότητας του τραπεζικού συστήματος οι τράπεζες λάμβαναν τις πρώτες εγγυήσεις με αποκλειστικό σκοπό τη χρηματοδότηση νοικοκυριών και επιχειρήσεων προκειμένου να συνεχίσει να λειτουργεί η Ελληνική οικονομία.

Κατόπιν επί Κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου δόθηκαν στις τράπεζες για τους ίδιους λόγους επιπλέον εβδομήντα δισεκατομμύρια ευρώ (70.000.000.000,00€). Συγκεκριμένα με τον ν.3845/2010 (άρθρο 4 παρ. 8) δέκα πέντε δισεκατομμύρια ευρώ (15.000.000.000,00€), με τον ν.3872/2010 (άρθρο 7) είκοσι πέντε δισεκατομμύρια ευρώ (25.000.000.000,00€) και με τον ν.3965/2011 (άρθρο 19 παρ. 1) τριάντα δισεκατομμύρια ευρώ (30.000.000.000,00€) ανεβάζοντας το σύνολο των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου προς τις τράπεζες στα ενενήντα τρία δισεκατομμύρια (93.000.000.000,00€).

Το Ελληνικό Δημόσιο δεν έβαλε απλά την υπογραφή του σαν εγγυητής, αλλά έδωσε ομόλογα με μέγιστη διάρκεια τριών ετών για τα ανωτέρω ποσά στις τράπεζες. Εν προκειμένω έλαβαν ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου τα οποία ρευστοποίησαν μέσω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με επιτόκια από 0,75% έως 2,5% όπως προκύπτει από την απάντηση του αναπληρωτή Υπ. Οικονομικών Χρήστου Σταικούρα σε ερώτηση Βουλευτού της Αντιπολίτευσης.

Οι τράπεζες ρευστοποίησαν τις εγγυήσεις που έλαβαν από το Ελληνικό Δημόσιο, χωρίς όμως να τηρήσουν ως όφειλαν τους σκοπούς των ανωτέρω νόμων. Δηλαδή δεν χρησιμοποίησαν το προϊόν της ρευστοποίησης των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου για χορήγηση στεγαστικών δανείων και κεφαλαίων κινήσεως σε επιχειρήσεις, όπως με μαθηματική βεβαιότητα προκύπτει από τους πίνακες στους οποίους παρατίθεται στοιχεία από τους ισολογισμούς των τεσσάρων «συστημικών», όπως αποκαλούνται, τραπεζών οι οποίοι έχουν δημοσιευτεί στα ΦΕΚ ΑΕ.

Το δεύτερο πακέτο των ενενήντα δισεκατομμυρίων ευρώ (90.000.000.000,00€) που δόθηκε με πρόσχημα τη ρευστότητα.
Η Κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας παρ΄ όλο που γνώριζαν ότι οι τράπεζες αδυνατούσαν να αποπληρώσουν τα ποσά που είχαν λάβει βάσει των εγγυήσεων των ενενήντα τριών δισεκατομμυρίων (93.000.000.000,00€) από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αντί να προβούν σε έλεγχο του Τραπεζικού Συστήματος συνέχιζαν να μοιράζουν εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου με ακόμα πιο ζημιογόνο τρόπο για τον Ελληνικό Λαό τον οποίο υποτίθεται ότι υπηρετούν. Οι επιπλέον εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου δίνονται μέσω της Ανώνυμης Εταιρείας «Τράπεζα της Ελλάδος» που λίγο πριν τη λήψη των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου είχε προβεί τον Απρίλιο του 2011 σε αλλαγή του Καταστατικού της, που έχει ισχύ διατάξεων νόμου βάσει του Νομοθετικού Διατάγματος άρθρο 1 παρ. β, δίνοντας δικαίωμα για πρώτη φορά από τη λειτουργία της να ασκήσουν δικαιώματα μετόχου στη Γενική Συνέλευση και μέτοχοι που κατέχουν την υπηκοότητα κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου. Τέσσερις μήνες μετά την ψήφιση του ν.3965/2011 και πέντε μήνες μετά την αλλαγή του καταστατικού της «Τράπεζας της Ελλάδος» η Κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου και ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας έχοντας υπόψη, όπως διατυπώνεται, στην πράξη νομοθετικού περιεχομένου (ΦΕΚ 203/Α/14.09.2011) “την εξαιρετικά επείγουσα και απρόβλεπτη ανάγκη να προσαρμοστούν στις τρέχουσες διεθνείς χρηματοοικονομικές συνθήκες οι ρυθμίσεις της 2/43219/0025/6-5-2011 απόφασης του Υφυπουργού Οικονομικών «Παροχή της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου στην Τράπεζα της Ελλάδος για κάλυψη πιστώσεων σε Τράπεζες που εδρεύουν στην Ελλάδα»” αποφάσισαν να παρέξουν εγγυήσεις επιπλέον τριάντα δισεκατομμυρίων ευρώ (30.000.000.000,00€). Στη συζήτηση της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής την 21-11-2011 για την κύρωση της προαναφερόμενης πράξης νομοθετικού περιεχόμενου με τον ν.4031/2011 ο Βενιζέλος έλεγε ότι “με μία επιστολή του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος έπρεπε οι Τράπεζες να λάβουν ταχύτατα επιπλέον τριάντα δισεκατομμύρια ευρώ (30.000.000.000,00€)” που μόλις δύο μήνες πριν είχαν λάβει με το ΦΕΚ 203/Α/14.09.2011  και συνέχιζε “για να διευκολυνθώ σε όσα θα σας πω στη συνέχεια πρέπει να σας πω ότι δέχτηκα μετά από μακρές συζητήσεις που είχα με το διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος έγγραφο του με το οποίο με παρακαλεί για να λειτουργήσει το σύστημα παροχής εγγυήσεων χωρίς προβλήματα και χωρίς καθυστερήσεις επειδή αυτές είναι διαδικασίες οι οποίες γίνονται με πολύ μεγάλη ταχύτητα στο πλαίσιο του Ευρωσυστήματος, όπως είπα προηγουμένως απευθυνόμενος στον κ. Μαρκάκη να προστεθεί στην ΠΝΠ στον κυρωτικό νόμο άρθρο 2 αναριθμουμένου του άρθρου 2 του νομοσχεδίου σε άρθρο 3 το οποίο άρθρο 2 να λέει τα εξής: Το προβλεπόμενο στην παράγραφο 1 της ΠΝΠ που κυρώνεται με το άρθρο 1 του νόμου αυτού ποσό αυξάνεται σε εξήντα δισεκατομμύρια ευρώ και αριθμητικώς (60.000.000.000,00€)’’.

Το πακέτο των ενενήντα δισεκατομμυρίων ευρώ (90.000.000.000,00€) ολοκληρώθηκε από την Κυβέρνηση συνεργασίας με τον ν.4056/2012 άρθρο 21  που αναφέρει ότι,: “οι εγγυήσεις του ν.4031/2011 με τον οποίο οι τράπεζες είχαν λάβει εξήντα δισεκατομμύρια ευρώ (60.000.000.000,00€) αυξάνονται κατά 50%’’, δηλαδή οι τράπεζες λάμβαναν επιπλέον τριάντα δισεκατομμύρια ευρώ (30.000.000.000,00€) μόλις τρείς μήνες αργότερα από τον ν.4031/2011. Μόνο από τη διαχείριση του μικρού μέρους των ενενήντα  δισεκατομμυρίων  ευρώ (90.000.000.000,00€), που είχε λάβει από το Ελληνικό Δημόσιο στο διάστημα Σεπτεμβρίου – Δεκεμβρίου 2011, η ανώνυμος εταιρεία «Τράπεζα της Ελλάδος» αποκόμισε σημαντικά έσοδα από τόκους (πεντακόσια εβδομήντα τέσσερα εκατομμύρια ευρώ 574.000.000,00€) όπως καταγράφεται στην στήλη μεταβολή τόκων του πίνακα 1.1 παρ. γ σελ. 44 του παραρτήματος της έκθεσης του Διοικητή της κ. Γεωργίου Προβόπουλου για το έτος 2011.

Ωστόσο το 2015 η κυβέρνηση Τσίπρα πραγματοποίησε έναν  Άγνωστο δανεισμό 675 δις € (εξακόσια εβδομήντα πέντε δισεκατομμύρια ευρώ) και, όπως κατήγγειλε το Ελεγκτικό Συνέδριο στην Έκθεσή του για τον Απολογισμό του Κράτους για το έτος 2015 απεκάλυπτε ότι:

"... Εν προκειμένω, πάντως, δεν προκύπτουν με ακρίβεια ούτε οι φορείς, οι οποίοι συμμετέχουν στον εν λόγω βραχυπρόθεσμο δανεισμό, ούτε που διοχετεύτηκε η ρευστότητα που προκλήθηκε από τις ανωτέρω πράξεις...."

Όλοι αυτοί οι νόμοι απευθύνονται σε ένα πλαίσιο δημοκρατικών θεσμών και συνταγματικών δικαιωμάτων; Μήπως όμως έχει γίνει ανατροπή του πολιτεύματος; Δηλαδή πέραν των υπολοίπων, πόσο δημοκρατικό και σύμφωνο με το Σύνταγμα είναι το ακαταδίωκτο για τα στελέχη των τραπεζών, που προβλέπεται με σαφήνεια στη τροποποίηση του Ποινικού Κώδικα...; Αλλά και για των άλλων περιπτώσεων που προέκυψαν...;

Ως εκ τούτου, από το 2003 έως το 2015 παρατίθενται κάτωθι ενδεικτικοί νόμοι που διέπουν την ελληνική επικράτεια για τις τράπεζες και τα δάνεια ...
Ν. 3156/2003 - ΦΕΚ 157/Α/25-6-2003
Νόμος 3156/2003 : Ομολογιακά δάνεια, τιτλοποίηση απαιτήσεων και απαιτήσεων από ακίνητα και άλλες διατάξεις....
Άρθρο: 1
1. Ομολογιακό είναι το δάνειο που εκδίδεται από ανώνυμη εταιρεία που εδρεύει στην Ελλάδα (εκδότρια) και διαιρείται σε ομολογίες, οι οποίες αντιπροσωπεύουν δικαιώματα των ομολογιούχων έναντι της εκδότριας κατά τους ορούς του δανείου. Οι ομολογίες μπορούν να αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης σε οργανωμένες αγορές που λειτουργούν στην Ελλάδα (στις οποίες περιλαμβάνεται και η Ηλεκτρονική Δευτερογενής Αγορά Τίτλων ΗΔΑΤ), υπό την προϋπόθεση ότι οι αγορές αυτές συνδέονται με το Σύστημα 'Αυλών Τίτλων του Κεντρικού Αποθετηρίου Αξιών....
Άρθρο: 2
Μεταβίβαση ομολογιών
1. Οι ομολογίες μεταβιβάζονται ελεύθερα, εκτός εάν ορίζεται διαφορετικά στους όρους του δανείου.....
ΝΟΜΟΣ ΥΠ΄ ΑΡΙΘ. 4354 ΦΕΚ Α΄176/16.12.2015
Διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, μισθολογικές ρυθμίσεις και άλλες επείγουσες διατάξεις εφαρμογής της συμφωνίας δημοσιονομικών στόχων και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
..Από τις διατάξεις του κ.ν. 2190/1920 (Α΄ 37) για τις ανώνυμες εταιρίες.
β. Η μεταβίβαση απαιτήσεων από πιστώσεις και δάνεια που έχουν χορηγήσει ή χορηγούν πιστωτικά ή χρηματοδοτικά ιδρύματα, όπως και απαιτήσεων εταιρειών προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας, πλην της περίπτωσης δ΄ της παραγράφου 5 του άρθρου 2 του ν. 4261/2014 (Α΄ 107), μπορεί να λάβει χώρα μόνο λόγω πώλησης, δυνάμει σχετικής έγγραφης συμφωνίας, σύμφωνα και με τα όσα προβλέπονται στο άρθρο 3, προς τους κατωτέρω, ως προς μέν τα πιστωτικά και χρηματοδοτικά ιδρύματα αποκλειστικά, ως προς δε τις εταιρείες προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας δυνητικά...

Το iokh.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετεί τις απόψεις αυτές. Διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει συκοφαντικά, υβριστικά, ρατσιστικά ή άλλα σχόλια που προτρέπουν σε άσκηση βίας. Επίσης, σχόλια σε greeklish δεν θα δημοσιεύονται ενώ το iokh.gr, όταν και όπου κρίνει, θα συμμετέχει στον διάλογο.

Δημοσίευση σχολίου

Blogger