Υπάρχει μια διάσημη παροιμία που λέει πως «όταν ο μαθητής είναι έτοιμος ο δάσκαλος θα εμφανιστεί». Αλλά για σκεφτείτε, μήπως οι «δάσκαλοι» με τη μια ή την άλλη μορφή δεν είναι πάντα τριγύρω μας; Μήπως αποτυγχάνουμε να τους δούμε;

Όλα και όλοι μπορούν να αποτελέσουν ένα μέσον για να μας μάθουν κάτι. Αλλά για να συμβεί αυτό, χρειάζεται η συνειδητότητα μας να βρίσκεται συνεχώς σε μία κατάσταση 'μαθητή'. Το πρόβλημα είναι πως συχνά έχουμε μια συμπεριφορά με την οποία θέλουμε να δείξουμε στους άλλους πόσα πολλά ξέρουμε! Αν ζήσουμε τη ζωή μας με το να θέλουμε να μάθουμε κάτι, παρά να διδάξουμε κάτι, τότε θα περάσουμε καλύτερα στη ζωή - θα κάνουμε περισσότερους φίλους και θα ζήσουμε πιο ευτυχισμένα!

Το κλειδί είναι να έχουμε πάντα ένα στόχο ή ένα σκοπό στη ζωή. Αν η γαλήνη είναι ο στόχος μου, θα ψάξω, θα αναζητήσω, θα πειραματιστώ, θα δημιουργήσω και θα παράγω ιδέες γαλήνης. Ακόμα καλύτερα, μπορώ να μάθω από τις «ανειρηνικές» καταστάσεις και επίσης να αρχίσω να κατανοώ γιατί έγινα ανειρηνικός!

Ο χρόνος είναι ένας από τους σπουδαιότερους δασκάλους μας, αλλά δεν είναι και ο προτιμότερος δάσκαλος για να έχει κάποιος! Επειδή ο «χρόνος» εδώ είναι πιο πολύ σαν τον θάνατο που χτυπά την πόρτα μας, δεν μπορούμε να του ζητήσουμε να περιμένει ούτε δευτερόλεπτο παραπάνω! Έτσι ακριβώς, όταν έρθει ο καιρός να μάθουμε το μάθημα μας, θα πρέπει να το μάθουμε και δεν υπάρχει διαφυγή. Το πλεονέκτημα του να μάθεις το μάθημα σου πριν έρθει ο χρόνος του είναι πως το μάθημα θα είναι λιγότερο επώδυνο. Για παράδειγμα, αν δεν έχουμε κατανοήσει και δεν έχουμε μάθει ότι το ελάττωμα της προσκόλλησης προκαλεί πόνο, τότε τη στιγμή που θα πάρουν από εμάς το αντικείμενο της προσκόλλησης, θα υποφέρουμε.

Για μερικούς, η υγεία είναι ο δάσκαλος τους. Μερικοί άνθρωποι θα αλλάξουν τις συνήθειες τους μόνο όταν ο γιατρός τους διαγνώσει μία θανατηφόρα ασθένεια. Σίγουρα είναι καλύτερο να προλαμβάνεις κάτι παρά να θεραπεύεις. Σταμάτα τους εθισμούς σου πριν σε σταματήσουν αυτοί!

Θα μας ωφελούσε επίσης πολύ να μάθουμε από επαναλαμβανόμενες αρνητικές καταστάσεις οι οποίες δεν λένε να μας αφήσουν σε ησυχία. Αν τα μοτίβα επαναλαμβάνονται σε σχέσεις, σε δουλειά ή σε άλλους τομείς της ζωής σου, κοίτα βαθύτερα, αυτό σημαίνει πως υπάρχει ένα μάθημα να μάθεις. Κάτι θα μας ενοχλεί ή θα μας εκνευρίζει μόνο για όσο δεν αναπτύσσουμε μια σχέση αγάπης με αυτό. Το να το αγκαλιάσουμε, να το αποδεχτούμε είναι η απάντηση. Για όσο καιρό το αποφεύγουμε ή ξεφεύγουμε,  εμποδίζουμε τη δική μας ανάπτυξη.

Η μικρή, σταθερή, εσωτερική μας φωνή μπορεί να είναι ένας από τους μεγαλύτερους μας δασκάλους. Αλλά χρειάζεται να ακούσουμε πολύ προσεκτικά καθώς μπορεί εύκολα να πνιγεί από την «φλύαρη μαιμού» και τις άχρηστες σκέψεις. Πόσες φορές ήταν σωστή η διαίσθηση μας, αλλά εξαιτίας αμφιβολίας και χαμηλής αυτοεκτίμησης, σαμποτάραμε τον εαυτό μας και την κατάσταση; Όσο περισσότερο διαλογιζόμαστε, τόσο περισσότερο μπορούμε να ακούσουμε την αγνή εσωτερική μας φωνή.

Η φύση μας διδάσκει πως όταν βλέπεις μια δεσμίδα χόρτου να προβάλλει από το μπετόν, μάθε το μάθημα του να συνεχίσεις να επιμένεις οτιδήποτε κι αν συμβαίνει! Και όταν ο καιρός πάει προς το χειρότερο, μην επιτρέπεις την διάθεση σου να αλλάξει μαζί με αυτόν. Ο ήλιος πάντα λάμπει,  είτε μπορείς να τον δεις είτε όχι!

Εν συντομία, μπορούμε να μάθουμε κάθε μέρα, κάθε στιγμή, σε κάθε κατάσταση. Το σχολείο της ζωής είναι το καλύτερο απ’ όλα, ποτέ δεν είμαστε πολύ μεγάλοι, πολύ έξυπνοι ή πολύ καταρτισμένοι για να συμμετέχουμε. Τα μόνα προσόντα που χρειαζόμαστε για να επωφεληθούμε από αυτό το σπουδαίο πανεπιστήμιο είναι η ταπεινότητα, η αγάπη για τη ζωή και η επιθυμία να μάθουμε και να εξελιχθούμε.


Ο γαλάζιος ουρανός  μου έμαθε να είμαι ευγενικός
Ο περιποιητικός άνεμος με ύμνησε να δουλέψω και να αφήσω μια κληρονομιά πίσω
Η γαλήνια βουνοκορφή με προκάλεσε να παραμείνω σιωπηλός
Η χαραυγή στον ορίζοντα με συμβούλεψε να είμαι ανοιχτός στο δίκαιο
Ο ήλιος με δίδαξε να είμαι λαμπερός
Το φεγγάρι μου χαμογέλασε για να είμαι ευγενικός
Ο ωκεανός αποφάνθηκε να διατηρήσω την σοφία
Και το ψιθύρισμα του ποταμού με φώτισε να τρέχω με ελευθερία
Η γη μου έμαθε τα μαθήματα της ανεκτικότητας
Τα σκληρά βράχια υπαινίχθηκαν να είμαι σταθερός
Να βελτιώνω τις ικανότητες και να ακονίζω την απόδοση μου
Η άνοιξη με το γλυκό της χείμαρρο
Μάγεψε την καρδιά για να με κάνει να τραγουδήσω
Το ξέφρενος δάσος με αναζοωγόνησε
Με την ελεημοσύνη της πρασινάδας του

Είμαι ένας μαθητής της Φύσης με τα δώρα της αγνότητας

(μεταφρασμένο από ένα ποίημα της Βεγγάλης Sabar Ami Chattra του Sri SunirmalBasu)

Ήρθε η ώρα...να αναπτύξουμε την ταπεινότητα και να μάθουμε τα μαθήματα που αυτό το πανεπιστήμιο της ζωής μας διδάσκει. Δεν θέλουμε απλά να περάσουμε, αλλά να αποφοιτήσουμε με «Μάστερ»!


Μετάφραση από:http://arunaladva.org/2014/02/16/when-the-student-is-ready-the-teacher-will-appear/


ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Δημοσίευση σχολίου

Blogger